آیه 4 سوره فرقان

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ ۖ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا

مشاهده آیه در سوره


<<3 آیه 4 سوره فرقان 5>>
سوره : سوره فرقان (25)
جزء : 18
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و کافران گفتند این کتاب (که محمّد و حیش می‌شمرد) جز آنکه به دروغ از خود فرابافته و دیگران (از اهل کتاب) نیز (در قصص و احکام) به او کمک کرده‌اند بچیز دیگری نیست. و البته این سخن کافران ظلمی بزرگ (درباره قرآن الهی) و نسبتی نا حق (در حقّ پیغمبر خدا) است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The faithless say, ‘This is nothing but a lie that he has fabricated, and other people have abetted him in it.’ Thus they have certainly come out with wrongdoing and falsehood.

معانی کلمات آیه

  • افك: دروغ بزرگ. در جوامع الجامع فرموده: «الافك: ابلغ الكذب» آن در اصل به معنى برگرداندن است «افكه افكا: إذا صرفه عن الشي‏ء و قلبه».
  • افتراه: ساخته است و جعل كرده است آن را، فريه: دروغ. افتراء: دروغ ساختن.
  • زور: دروغ. چنان كه طبرسى و راغب و جوهرى گفته است. زور به فتح اول به معنى قصد و ميل است، از باب نصر ينصر به معنى قصد آيد و زيارت از آنست، و از علم يعلم و كرم يكرم به معنى ميل و انحراف آيد. دروغ را زور گويند كه انحراف از حق است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً «4»

و كسانى كه كافر شدند، گفتند: اين قرآن جز افترايى كه او بر خدا بسته است چيزى نيست و گروه ديگرى او را بر اين كار يارى كرده‌اند. پس به راستى (با اين سخن) ظلم و دروغى بزرگ را مرتكب شده‌اند.

نکته ها

كلمه‌ى‌ «إِفْكٌ» به معناى دروغ و «زور» به معناى سخن باطل و دروغ است. «1» در تمام قرآن، تنها اين جا كلمه‌ى «ظلم» و «زور» در كنار هم آمده است، زيرا كفّار با تهمت به پيامبر و دروغ خواندن كتاب آسمانى مانع هدايت ديگران مى‌شدند.

پیام ها

1- كفّار، كفر خود را با دروغ خواندن كتب آسمانى توجيه مى‌كنند. «إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ»

2- تحقير كتاب، «إِنْ هَذا» و تحقير پيامبران، «افْتَراهُ» شيوه‌ى كفّار است.

3- عظمت قرآن را مخالفان نيز پذيرفته‌اند. «أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ»

4- عوام‌فريبى از طريق تحقير وتهمت و مانع هدايت ديگران شدن، از بدترين گناهان است. «ظُلْماً وَ زُوراً»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص262-263

منابع