آیه 4 سوره رعد

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَفِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَىٰ بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<3 آیه 4 سوره الرعد 5>>
سوره : سوره الرعد (13)
جزء : 13
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و در زمین قطعاتی مجاور و متصل است (که آثار هر قطعه مباین قطعه دیگر است) زمینی برای تاکستان و باغ انگور قابل است، و یک جا برای زراعت غلاّت، و زمینی برای نخلستان آن هم نخلهای گوناگون که همه با یک آب مشروب می‌شوند ولی ما بعضی را در نوع میوه بر بعضی برتری می‌دهیم، و این امور عاقلان را ادلّه واضحی (بر حکمت صانع) است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

In the earth are neighbouring terrains [of diverse kinds] and vineyards, farms, and date palms growing from the same root and from diverse roots, [all] irrigated by the same water, and We give some of them an advantage over others in flavour. There are indeed signs in that for people who exercise their reason.

معانی کلمات آیه

قطع: قطع (بر وزن عقل): بريدن. قطع (بر وزن شبر): تكه و قطعه. جمع آن ، قطع (بر وزن عنب) است يعنى: تكه ‏ها و قطعه‏ ها.

متجاورات: جار: همسايه. متجاور: همجوار و نزديك به هم، جمع آن ، متجاورات است.

اعناب: عنب به انگور و درخت انگور ، هر دو گفته مى‏ شود . مراد از آن ، معناى دوم است.

نخيل: نخل: درخت خرما. در واحد و جمع به كار مى‏ رود . واحد آن، نخله است جمع آن نخيل مى‏ باشد. نخل در اصل ، به معنى بيختن و الك كردن است.

صنوان: صنو: مثل. ابن اثير در نهايه گفته است: صنو به معنى مثل است و اصل آن ، اين است كه دو خرما از يك ريشه برويند. بايد دانست كه «صنوان» جمع صنو است و تثنيه نيست. تثنيه آن صنوان و صنيان (به ضم و كسر و فتح اول و كسر نون) است.

اكل: (بر وزن عنق): خوردنى، ميوه ؛ چنان كه اكل بر وزن عقل به معنى خوردن است.

اغلال: غل (به ضم- غ): طوقى كه بر گردن زنند. «الغل طوق يدخل فى العنق للذل و الالم». جمع آن ، اغلال است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ فِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوانٌ وَ غَيْرُ صِنْوانٍ يُسْقى‌ بِماءٍ واحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلى‌ بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «4»

و در زمين قطعاتى است مجاور هم و باغ‌هايى از انواع انگور و كشت‌زار و درختان خرما (محصولاتى مختلف) همانند و غير همانند كه همه با يك آب آبيارى مى‌شوند و بعضى ميوه‌ها را در خوردن بر بعضى برترى داديم. همانا در اين (تنوّع ميوه‌ها و مزه‌ها با آنكه از يك آب و خاك تغذيه مى‌شوند) براى كسانى كه تعقّل دارند حتماً نشانه‌هايى است.

نکته ها

«صِنْوانٌ» بر خلاف ظاهرش كه قالب تثنيه دارد، جمع «صنو» به معناى شاخه‌اى است كه از اصل درخت خارج مى‌شود و در اينجا به معناى مشابه و مانند است.

پیام ها

1- زمين، قطعاتى مجاور يكديگر است كه هر قطعه‌اى استعداد خاص خود را داراست. «قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ»

2- تنوّع ميوه‌ها با رنگ، مزه، بو و شكل‌هاى مختلف، همه از نشانه‌هاى قدرت الهى است. «لَآياتٍ»

3- تنوع ميوه ها با اراده و خواست خداوند است، و گرنه يك آب، يك نوع مزه‌

جلد 4 - صفحه 317

بيشتر ندارد. «يُسْقى‌ بِماءٍ واحِدٍ»

4- همجوارى، دليل يكسانى نيست. ملاك برترى، بهره‌دهى بيشتر است. «مُتَجاوِراتٌ‌- نُفَضِّلُ‌ .... فِي الْأُكُلِ»

5- انديشمندان از خوردنى‌ها، روح ايمان خود را نيز تقويت و اشباع مى‌كنند، در حالى كه ديگران، تنها به پركردن شكم خود اكتفا مى‌نمايند. «لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع