آیه 4 سوره احقاف
<<3 | آیه 4 سوره احقاف | 5>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
بگو: جز خدا همه آن بتهایی که به خدایی میخوانید به من نشان دهید که آیا در زمین چیزی آفریدهاند؟ یا شرکتی با خدا در خلقت آسمانها دارند؟ اگر از کتب آسمانی پیشین دلیلی بر خدایی بتان دارید یا کمتر اثر و نشان بر درستی عقیده شرک یافتهاید اگر راست میگویید بر من بیاورید.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- اثارة: اثر: نشانه، باقى مانده از شىء، خواه بنائى باشد يا علمى يا رد پايى و نحو آن. اثاره: نشانه و بقيه، در اقرب آمده: «الاثارة: البقية من العلم تؤثر».[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِي ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ ائْتُونِي بِكِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا أَوْ أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «4»
بگو: آيا آنچه را به جاى خداوند مى خوانيد، ديده ايد؟ به من نشان دهيد كه چه چيزى را از زمين آفريده اند، يا در (آفرينش) آسمان ها چه مشاركتى داشته اند؟ اگر راستگو هستيد، كتابى پيش از اين (قرآن) يا نشانه اى علمى (بر ادّعاى خود) براى من بياوريد.
نكته ها
«أَثارَةٍ» به معناى آثار باقيمانده و نشانه هاى وجود چيزى است.
مشركان نيز قبول داشتند كه آفريدگار آسمان ها و زمين خداوند است. «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ» «1» لذا خداوند آنها را توبيخ مى كند كه چرا به سراغ بت ها و ديگران مى روند و به جاى خدا، آنها را مى پرستند و از آنان كمك مى خواهند.
منطق توحيد به قدرى قوى و مستدل است كه مى توان با آن به مجادله با مشركان
(1). لقمان، 25.
تفسير نور، ج 9، ص: 18
پرداخت و آنان را محكوم كرد.
امام باقر عليه السلام فرمود: مراد از «كتاب» در اين آيه، تورات و انجيل و مراد از «علم»، سخنان جانشينان انبياست. «1»
پيام ها
1- پيامبر در تمام شئون رسالت، حتّى شيوه ى مجادله با مخالفان، گوش به فرمان خداوند است. قُلْ ...
2- در تبليغ و ارشاد، مى توان با سؤال و پرسش، فطرت ديگران را بيدار كرد و آنان را به تفكر و انديشه واداشت. أَ رَأَيْتُمْ ... ما ذا خَلَقُوا
3- استقامت و پايدارى، شرط اساسى تبليغ است، حتّى پس از اعراض كفار دست از تبليغ برنداريد. مُعْرِضُونَ قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ...
4- در پذيرش اعتقادات، به گفته ديگران اكتفا نكنيد، آنچه را خود ديده ايد و فهميده ايد، قبول كنيد. أَ رَأَيْتُمْ ... أَرُونِي
5- موجودى صلاحيّت استمداد و خوانده شدن دارد كه قدرت آفرينش داشته باشد. ريشه ى توحيد در عبادت، توحيد در خالقيّت است. ما تَدْعُونَ ... ما ذا خَلَقُوا
6- بت ها و معبودهاى خيالى، از هر جهت عاجزند؛ نه نقشى در آفرينش زمين دارند، «ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ» و نه سهمى در برپايى آسمان ها. «أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ»
7- در مجادله و گفتگو با مخالفان، بايد روى مشتركات تكيه كرد. (مشركان، خالقيّت خدا را قبول داشتند.) «أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ»
8- كتاب هاى آسمانىِ قبل از قرآن، شايسته احترام و اعتماد مى باشند. «ائْتُونِي بِكِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا»
(1). تفسير نورالثقلين.
تفسير نور، ج 9، ص: 19
9- در مجادله و استدلال، دليل يا بايد فطرى و شهودى باشد، «أَ رَأَيْتُمْ» يا نقلى، «بِكِتابٍ» يا عقلى، «أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ» و شرك هيچ دليلى ندارد.
10- طرح هر ادّعا و پذيرش آن، بايد منطقى و بر اساس علم و استدلال باشد. ائْتُونِي بِكِتابٍ ... أَوْ أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ
11- يادها و يادگارها، آثار گذشتگان و ميراث فرهنگى، آنجايى ارزش دارد كه نشانه اى از علم و رشد در آنها باشد. «أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص129
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم