آیه 47 سوره فصلت
<<46 | آیه 47 سوره فصلت | 48>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
از ساعت قیامت تنها خدا آگاه است، و هیچ میوهای از غنچه خود بیرون نیاید و هیچ آبستنی بار بر ندارد و نزاید مگر به علم ازلی او. و (یاد آر) روزی که خدا به مشرکان خطاب کند: آن معبودان باطلی که شریک من پنداشتید کجا رفتند؟ مشرکان گویند: بار الها، ما حضور تو عرضه داشتیم که از ما هیچ کس گواه نیست (که تو شریک داشتهای. یعنی از شرک بیزاری میجویند).
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- اكمام: كمّ (بفتح اوّل) مصدر است به معنى پوشاندن «كم الشيء كما غطاه و ستره» «كم» بضمّ اوّل غلافى است كه گل يا ميوه را مىپوشاند جمع آن اكمام است، آن فقط دو بار در قرآن آمده است: فصلت/ 47، رحمن/ 11.
- آذناك: ايذان: اعلام. «آذناك» اعلام كردم تو را.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ أَكْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى وَ لا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكائِي قالُوا آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ «47»
آگاهى به زمان وقوع قيامت تنها به خداوند باز مىگردد، و هيچ ميوهاى از غلاف خود خارج نمىشود و هيچ مادّهاى باردار نمىشود و بار نمىگذارد مگر به علم او، و روزى كه (خداوند) آنان را ندا كند: شركاى من (كه مىپنداشتيد) كجا هستند؟» گويند: «با بانگ رسا به تو مىگوييم: هيچ گواهى (بر گفتار و عقيدهى خود) نداريم.»
نکته ها
«أكمام» جمع «كم» به معناى چيزى است كه روى ميوه را مىپوشاند. «كم» آستين را گويند كه دست را مىپوشاند و «كمة» چيزى است كه سر را مىپوشاند، مثل عرقچين.
«آذَنَّاكَ» از «ايذان»، به معناى اعلام است.
در شأن نزول اين آيه آمده است كه مردم از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پرسيدند: قيامت چه زمانى است؟ اين آيه نازل شد و پاسخ داد: علم آن مخصوص خداوند است.
دانستنىها چند نوع است: بعضى را همهى مردم مىتوانند بدانند، بعضى را خداوند به انبيا و اولياى خود ياد مىدهد وبعضى را مخصوص خود قرار داده كه در دعا مىخوانيم: «و اسئلك بكل اسم اصطفيته من علمك لنفسك و استأثرت به فى علم الغيب عندك» «1» «خداوندا! به حقّ آن علمى كه مخصوص تو است» و علم به زمان قيامت از نوع سوم است.
«1». بحار، ج 88، ص 175.
جلد 8 - صفحه 358
نداهاى قيامت
نداى سلام به بهشتيان: «نادَوْا أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ» «1»
نداى بهشتيان به دوزخيان كه ما وعدههاى خدا را يافتيم شما چطور؟ «وَ نادى أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا» «2»
نداى دوزخيان براى دريافت آب و غير آب. «نادى أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ» «3»
نداى خداوند به مشركان كه شركاى من كجا هستند. «يُنادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكائِيَ» «4»*
نداى منافقان به مؤمنان كه ما در دنيا با هم بوديم، از ما دستگيرى كنيد. «يُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ» «5»
پیام ها
1- در تربيت، بيم و اميد لازم است و اين زمانى است كه انسان هنگام وقوع قيامت را نداند. «إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ»
2- خداوند به مسايل جزئى هستى نيز آگاه است. «أَكْمامِها»
3- علم خداوند تنها مربوط به جنسيّت جنين نيست، بلكه به تمام خصوصيات جنين است. وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى وَ ...
4- به سراغ معبودى رويم كه بتوانيم پاسخگو باشيم. «أَيْنَ شُرَكائِي»
5- مشركان بارها مورد بازخواست قرار مىگيرند و عجز خود و معبودهايشان را اعلام مىكنند. «آذَنَّاكَ»
6- يكى از عذابهاى روحى در قيامت، شرمندگى در گفتن پاسخ است. «آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ»
«1». اعراف، 46.
«2». اعراف، 44.
«3». اعراف، 50.
«4». قصص، 62.
«5». حديد، 14.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 359
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص438
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم