آیه 45 سوره قصص

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَٰكِنَّا أَنْشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۚ وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<44 آیه 45 سوره قصص 46>>
سوره : سوره قصص (28)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و لیکن ما امم و قبایلی را بیافریدیم که عمر دراز یافتند (و همه را به غفلت و جهالت به سر بردند و این خبرها کهنه شد و ما مجددا به تو وحی کردیم) و نیز تو میان اهل مدین نبودی که اینک آیات ما را (درباره آنان) بر اینان (اهل مکه) تلاوت می‌کنی و لیکن ماییم که (تو را لایق پیمبری دانسته) به رسالت فرستادیم (و به وحی خود از هر چیزت آگاه کردیم).

ترجمه های انگلیسی(English translations)

But We brought forth other generations and time took its toll on them. You did not dwell among the people of Midian reciting to them Our signs, but it is We who are the senders [of the apostles].

معانی کلمات آیه

  • تطاول: تطاول در اينجا به معنى طولانى شدن است «تطاول عليه العمر: طال» آن به معنى اظهار قدرت نيز آيد: تطاول: ترفع و اعتدى».
  • عمر: اين كلمه (بر وزن عنق و فلس) به معنى دوران زندگى است. در آيه‏ لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ‏ حجر/ 72 (بر وزن فلس) است.
  • ثاويا: ثواء: اقامت. ثاوى: مقيم. مثوى: اقامتگاه.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لكِنَّا أَنْشَأْنا قُرُوناً فَتَطاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ وَ ما كُنْتَ ثاوِياً فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا وَ لكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ «45»

ولى ما (اقوامى را) در اعصار مختلف خلق كرديم، پس زمان‌هاى طولانى بر آنها گذشت (و آثار انبيا از دل‌هايشان محو شد، پس تو را با كتاب آسمانى به سوى مردم فرستاديم)، و تو در ميان اهل مَدين اقامت نداشته‌اى تا (از وضع آنان آگاه باشى و بتوانى) آيات ما را (پيرامون مردم مَديَن) بر آنان (مردم مكّه) بخوانى، ليكن سنّت ما اين است كه افرادى را براى هدايت مى‌فرستيم.

نکته ها

كلمه‌ى‌ «ثاوِياً» از ماده‌ى «ثوى» و به معناى مقيم مى‌باشد، چنانكه كلمه‌ى «مثوى» از همين ماده، به معناى جايگاه و قرارگاه است.

پیام ها

1- مردم در هر عصر و زمانى به معارف الهى نيازمندند. ما كُنْتَ‌ ... تَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا

2- گذشت زمان، آثار انبياى گذشته را كم‌رنگ و زمينه را براى آمدن پيامبر اسلام فراهم كرده است. فَتَطاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ... كُنَّا مُرْسِلِينَ‌

3- بعثتِ پيامبران، سنّت خداوند است. «كُنَّا مُرْسِلِينَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏8، ص: 57

منابع