آیه 44 سوره حج

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ ۖ وَكُذِّبَ مُوسَىٰ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ

مشاهده آیه در سوره


<<43 آیه 44 سوره حج 45>>
سوره : سوره حج (22)
جزء : 17
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و نیز (قوم شعیب) اصحاب مدین (همه رسولان خود را تکذیب نمودند) و موسی نیز تکذیب شد و من هم کافران را (برای امتحان) مهلت دادم سپس آنها را (به عقوبت) گرفتم، و چقدر مؤاخذه و عقاب من (بر کافران) سخت است!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and the inhabitants of Midian, and Moses was also impugned. But I gave the faithless a respite, then I seized them and how was My rebuttal!

معانی کلمات آیه

  • امليت: املاء: اطاله مدت. «الاملاء ... الامهال» يعنى مهلت دادن.
  • نكير: آن در اصل «نكيرى» است كه ياء متكلم از آن حذف شده است‏ آن به معنى انكار است كه لازمه‏اش عقوبت است و به معنى عذاب و عقوبت آيد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عادٌ وَ ثَمُودُ «42»

و (اى پيامبر!) اگر تو را تكذيب مى‌كنند (نگران مباش، زيرا) قوم نوح و عاد و ثمود نيز كه قبل از اينها بودند، انبيا را تكذيب كردند.

وَ قَوْمُ إِبْراهِيمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ «43»

و قوم ابراهيم و لوط (نيز پيامبرشان را تكذيب كردند).

وَ أَصْحابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسى‌ فَأَمْلَيْتُ لِلْكافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ نَكِيرِ «44»

جلد 6 - صفحه 53

ومردم (منطقه‌ى) مَدْيَن، انبياى خود را تكذيب كردند، موسى (نيز) مورد تكذيب مردم قرار گرفت، پس به كافران مهلت دادم (و همين كه در غفلت غرق شدند) آنان را (با قهر خود) گرفتم، پس چگونه خواهد بود عذابى كه براى آنان مجهول و مبهم است (و نمى‌توانند عمق آن را بفهمند)؟

پیام ها

1- تكذيب دشمنان، نبايد مانع ادامه‌ى راه شود. وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ‌ ...

2- از دشمنى كفّار نهراسيد. إِنْ يُكَذِّبُوكَ‌ ... (خداوند پيامبر را دلدارى مى‌دهد)

3- تاريخ تكرار مى‌شود. «فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ»

4- براى عبرت و تربيت، از تاريخ استفاده كنيد. «قَبْلَهُمْ»

5- نوح و ابراهيم و لوط از طرف قوم خود تكذيب شدند. (قوم ابراهيم- قوم لوط- قوم نوح) ولى موسى از طرف قومش تكذيب نشد بلكه از طرف قبطيان تكذيب شد. «كُذِّبَ مُوسى‌» و نفرمود: «قوم موسى»

6- سنّت خداوند بر فرستادن انبياست. (نوح، ابراهيم، موسى، شعيب، و لوط)

7- خداوند به تبهكاران مهلت مى‌دهد. «فَأَمْلَيْتُ»

8- تبهكاران، مهلت خداوند را نشانه‌ى محبت يا غفلت او ندانند. «ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص53-54

منابع