آیه 39 سوره فاطر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَمَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا ۖ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا

مشاهده آیه در سوره


<<38 آیه 39 سوره فاطر 40>>
سوره : سوره فاطر (35)
جزء : 22
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

اوست خدایی که شما را در زمین جانشین (امم گذشته) قرار داد، اینک هر کس کافر شود زیان کفر بر خود اوست و کفر کافران نزد خدایشان چیزی جز خشم و غضب حق بر آنان نیفزاید و کفر کافران چیزی جز خسارت و زیان بر آنها نخواهد افزود.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

It is He who made you successors on the earth. So whoever is faithless, his unfaith is to his own detriment. The unfaith of the faithless does not increase them with their Lord [in anything] except disfavour, and their unfaith increases the faithless in nothing except loss.

معانی کلمات آیه

  • مقت: بغض شديد نسبت به كسى كه كار بد كرده است، «مقته مقتا: ابغضه اشدّ البغض عن امر قبيح».
  • خسار: خسران و ضلالت، اين كلمه فقط سه بار در قرآن مجيد يافته است اسراء/ 82، فاطر/ 39، نوح/ 21.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتاً وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً «39»

او كسى است كه شما را در زمين جانشينان (پيشينيان) قرار داد؛ پس هر كس كفر ورزد بر ضررش خواهد بود و كافران را كفرشان جز دشمنى و خشم نزد پروردگارشان نمى‌افزايد، و كافران را كفرشان جز خسارت نمى‌افزايد.

نکته ها

مراد از خليفه بودن انسان در اين آيه، يكى از سه امر است: جانشينى ملّت‌ها از ملّت‌ها، جانشينى فرزندان آدم از انسان‌هاى پيش از خلقت آدم، جانشينى انسان از خداوند

«مقت» به معناى غضب شديد است كه در قرآن در مورد چهار چيز بكار رفته است:

1. كفر. لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ‌ ... إِلَّا مَقْتاً

2. زنا. «إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً» «1»

3. گفتن و عمل نكردن. «كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ» «2»

4. سخن بى منطق. «يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ» «3»

«1». نساء، 22.

«2». صف، 3.

«3». غافر، 35.

جلد 7 - صفحه 507

پیام ها

1- جانشينى انسان در زمين بايد عامل شكر باشد نه كفر. جَعَلَكُمْ خَلائِفَ‌ ... فَمَنْ كَفَرَ (شما نيز رفتنى هستيد و ديگران جانشين شما خواهند شد، در اين چند روز دنيا كفر نورزيد.)

2- كفرِ انسان به ضرر خود اوست و ضربه‌اى به خدا نمى‌زند. «فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ»

3- كفّار، كفر خود را به گردن نياكان يا جامعه نياندازند. «فَمَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ»

4- خطرات و آثار كفر محدود نيست و هر لحظه گسترش مى‌يابد. لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ‌ .. إِلَّا مَقْتاً ... إِلَّا خَساراً

5- كفر به خودى خود، عامل خسارت است، گرچه كافر عمل فاسدى انجام ندهد. «لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً»

6- بيان خطرات گناه، عاملى براى بازداشتن گناهكار است. «مَقْتاً- خَساراً»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص45-46

منابع