آیه 36 سوره رعد

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 36 سوره الرعد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَنْ يُنْكِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَلَا أُشْرِكَ بِهِ ۚ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ

مشاهده آیه در سوره


<<35 آیه 36 سوره الرعد 37>>
سوره : سوره الرعد (13)
جزء : 13
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و آنان که ما بر آنها کتاب فرستادیم (یعنی مؤمنان اهل کتاب و مسلمانان) به این (کتاب با عظمت قرآن) که بر تو نازل شد بسیار خوشوقتند، و جماعتی از آنها (مانند کفار اهل کتاب و قریش) برخی آیات را انکار می‌کنند. بگو: من مأمورم که خدای یکتا را پرستم و هرگز به او شرک نیاورم، به سوی او دعوت می‌کنم و بازگشت من به سوی اوست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Those whom We have given the Book rejoice in what has been sent down to you. Some of the factions deny a part of it. Say, ‘Indeed I have been commanded to worship Allah and not to ascribe any partner to Him. To Him do I summon [all mankind] and to Him will be my return.’

معانی کلمات آیه

يفرحون: فرح: شادى. شادى كه ناشى از تكبر است . آن هم در شادى‏ مذموم به كار مى ‏رود و هم در شادى ممدوح . در آيه، مراد معناى دوم است.

الاحزاب: حزب (بر وزن جسر)، گروه و دسته. جمع آن ، احزاب است. مراد از آن، گروه‏هايى است كه بر عليه پيامبران برخاستند. از قرآن كريم بر مى‏ آيد كه وحدت عقيده و هدف در آن ملحوظ است . «احزاب»، يازده بار در قرآن آمده است.

مآب: اوب: رجوع. ماب: محل رجوع و زمان رجوع.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَفْرَحُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ مِنَ الْأَحْزابِ مَنْ يُنْكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّما أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَ لا أُشْرِكَ بِهِ إِلَيْهِ أَدْعُوا وَ إِلَيْهِ مَآبِ «36»

و كسانى‌كه به آنان كتاب (آسمانى) داديم، به آنچه به سوى تو نازل شده دلشاد مى‌شوند. و بعضى از گروه‌ها كسانى هستند كه بخشى از آن (قرآن) را انكار مى‌كنند. بگو: همانا من مأمورم كه خدا را بپرستم و به او شرك نورزم. تنها به سوى او دعوت مى‌كنم و بازگشت من به سوى اوست.

نکته ها

اين آيه همچون آيات ديگر «1» از افراد سالم، خوش قلب و پذيراى حقِ اهل كتاب ستايش كرده و مى‌فرمايد: اهل كتاب واقعى، روحيّه‌ى حق‌گرا دارند، از تعصبات نابجا پرهيز مى‌كنند وچون با اسلام و آيات الهى برخورد كنند، شادمان شده و ايمان مى‌آورند.

پیام ها

1- گرچه پذيرفتن آيات مهم است، ولى پذيرش شادمانه مهمتر است. «يَفْرَحُونَ»

2- ايمان به تمام دستورات الهى لازم است، نه بخشى از آن. «بِما أُنْزِلَ»

3- حزب‌گرايى كوركورانه، يك آفت وخطر در برابر حق‌گرايى است. «مِنَ الْأَحْزابِ مَنْ يُنْكِرُ»

4- بايد در برابر انكار حق، قاطعيّت نشان داد. مَنْ يُنْكِرُ ... قُلْ‌

5- دليل بندگى خالصانه، آن است كه سرنوشت و آينده ما به دست اوست. أَعْبُدَ اللَّهَ‌ ... إِلَيْهِ مَآبِ‌

6- توحيد، نبوّت، معاد اصول مشترك همه اديان آسمانى است؛

توحيد، «أَعْبُدَ اللَّهَ وَ لا أُشْرِكَ بِهِ» نبوّت، «إِلَيْهِ أَدْعُوا» معاد، «إِلَيْهِ مَآبِ»


«1». از قبيل: قصص 52، بقره 120 و اعراف 159.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌4، ص: 369

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع