آیه 35 سوره ق
<<34 | آیه 35 سوره ق | 36>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
بر آن بندگان در آنجا هر چه بخواهند مهیّاست و باز افزونتر از آن نزد ما خواهد بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَا یَشَآؤُونَ»: بهشتیان هرچه بخواهند. «مَزِیدٌ»: افزون بر آن، علاوه از آن.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ «34»
(به آنان گويند:) به سلامت وارد بهشت شويد. اين روز (براى شما) جاودانه است.
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ «35»
براى اهل بهشت در آنجا هر چه بخواهند آماده است و نزد ما افزون (بر آن چه خواهند، موجود) است.
جلد 9 - صفحه 227
نکته ها
در آيات قبل، چهار كمال براى متّقين بيان شد: «أَوَّابٍ» توبه كار، «حَفِيظٍ» حافظ خود و حدود الهى، «خشيت» ترس از خدا، «قلب منيب» داراى دلى خاضع و خاشع و در اين آيه، براى بهشت چهار ويژگى عنوان شده است: «سلام» امنيّت و سلامتى، «خلود» ابديّت و جاودانگى، «ما يشاءون» تنوّع و كاميابى، «لدينا مزيد» گستردگى و وسعت نعمتها.
نعمتهاى دنيا، معمولًا داراى آفاتى است كه در بهشت نيست، از جمله:
1. همراه با دردسر و رنج است، امّا در بهشت هيچ گونه نگرانى و رنجى نيست. «بِسَلامٍ»
2. موقّت است، ولى بهشت دائمى است. «يَوْمُ الْخُلُودِ»
3. نوع آن محدود است، امّا در بهشت هر چه بخواهند هست. «ما يَشاؤُنَ»
4. مقدار آن محدود است، امّا در بهشت رو به فزونى است. «لَدَيْنا مَزِيدٌ»
پیام ها
1- بيم و خشيت الهى در دنيا، سبب ايمنى در آخرت است. خَشِيَ الرَّحْمنَ ... ادْخُلُوها بِسَلامٍ
2- دوزخيان با تحقير به دوزخ افكنده مىشوند، «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» «1» ولى بهشتيان مورد استقبال و تحيّت قرار مىگيرند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ»
3- خداوند هم قهر دارد، «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» هم مهر. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ»
4- به دوزخيان فرمان داده مىشود كه نزد خداوند سخنى نگويند، «لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ» ولى خداوند و فرشتگان به اهل بهشت سلام مىكنند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ»، «سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ» «2»
5- از بهترين نويدها، بشارت به جاودانگى و زوال ناپذيرى نعمتها در بهشت است. «يَوْمُ الْخُلُودِ»
6- كسى كه در دنيا از هوسها گذشت، در بهشت به آرزوها و خواستههايش
«1». ق، 24.
«2». يس، 58.
جلد 9 - صفحه 228
مىرسد. لِلْمُتَّقِينَ ... لَهُمْ ما يَشاؤُنَ
7- دربارهى دوزخيان، خداوند با عدل خود رفتار مىكند، «وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ» «1» ولى دربارهى بهشتيان، با فضلش عمل مىكند. «وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ»
8- انسان، موجودى بىنهايت طلب است و تنها بىنهايت او را سيراب مىكند. «وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ»
9- لطف خداوند به بهشتيان، فراتر از خواستهها و انتظارات ايشان است. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم