آیه 266 سوره بقره
<<265 | آیه 266 سوره بقره | 267>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا هیچ یک از شما خواهد که او را باغی باشد از درخت خرما و انگور و زیر آن درختان جویهای روان، و در آن هرگونه میوه موجود باشد، آن گاه ضعف و پیری بدو فرا رسد و او را فرزندان خرد و ناتوان باشد، پس در باغ او بادی آتشبار افتد و همه بسوزد؟ (حال کسی که به ریا انفاق کند بدین ماند). خداوند آیات خود را برای شما این چنین روشن بیان کند، باشد که (در مآل کارها و حقیقت احوال) فکر کنید.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
نخيل: درختان خرما، واحد آن نخل است، به قولى نخل جمع نخله است (قاموس قرآن).
اعناب: انگور و درخت آن را عنب گويند، در اينجا معناى دوم مناسب است.
كبر: (بر وزن جگر) پيرى.
اعصار: گردباد. عصر و اعصار به معنى فشردن است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«266» أَ يَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ أَعْنابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُ فِيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ أَصابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفاءُ فَأَصابَها إِعْصارٌ فِيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ
آيا كسى از شما دوست دارد كه باغى از درختان خرما وانگور داشته كه از زير درختان آن نهرها در جريان وبراى او در آن (باغ) از هر گونه ميوهاى وجود داشته باشد ودر حالى كه به سن پيرى رسيده وفرزندانى (كوچك و) ضيعف دارد، گردبادى همراه با آتش سوزان به آن باغ بوزد و باغ را يكسره بسوزاند. اين چنين خداوند آيات را براى شما بيان مىكند تا شايد انديشه كنيد.
جلد 1 - صفحه 423
نکته ها
انسان هنگامى كه پير و عيالمند شد، توان توليدش از بين مىرود، ولى نياز و مصرفش شديد مىشود. حال اگر منبع درآمدش نيز نابود شود، به ذلّت كشيده مىشود. انسان در قيامت، از يكسو توان عمل صالح ندارد و از سوى ديگر نيازش شديد است. در اين حال اگر كارهاى صالحش با منّت وريا محو شده باشد، به چه ذلّتى مىرسد.
خرما وانگور، از مفيدترين ميوهها مىباشند ودر قرآن نام آنها به كرّات آمده است.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: هركس «لا اله الا الله» بگويد به واسطه آن كار، درختى در بهشت براى او كاشته مىشود و همچنين است هركس «الله اكبر» بگويد.
شخصى به پيامبر گفت: پس درختان ما در بهشت بسيار است! حضرت فرمودند: آرى، به شرط آنكه آتشى به دنبال آن نفرستيد و آن را نسوزانيد. «1»
پیام ها
1- خودت را به جاى ديگران بگذار تا مسائل را خوب درك كنى. «أَ يَوَدُّ أَحَدُكُمْ ...»
2- از مثالهاى طبيعيى كه زمان و مكان و عصر و نسل در آن اثر نمىگذارد، استفاده كنيم. «جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ ...»
3- منّت و آزار بعد از انفاق، همچون باد سوزانى است بر باغى سرسبز، و آتشى بر بوستانى خرّم. «فَاحْتَرَقَتْ»
4- رشد يافتن، تدريجى است، ولى تخريب و حبط عمل در يك لحظه است.
«فَأَصابَها إِعْصارٌ فِيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ»
5- مثالهاى قرآن، براى فكر كردن است. «لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ»
«1». بحار، ج 8، ص 186.
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 424
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم