آیه 24 سوره احقاف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


<<23 آیه 24 سوره احقاف 25>>
سوره : سوره احقاف (46)
جزء : 26
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

پس چون آن عذاب را به شکل ابری دیدند که بر رودخانه‌هاشان روی آورد گفتند: این ابری است که بر ما باران می‌بارد. (هود به آنها گفت: چنین نیست) بلکه اثر عذابی است که به تعجیل درخواستید، این باد سختی است که در آن عذابی دردناک است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

When they saw it as a cloud advancing toward their valleys, they said, ‘This cloud brings us rain.’ ‘No, it is what you sought to hasten: a hurricane carrying a painful punishment,

معانی کلمات آیه

  • عارضا: عارض: آشكار شونده. عرض در اصل به معنى ظهور و اظهار است لازم و متعدى هر دو آمده است.
  • اوديتهم: وادي: سيلگاه و دره، طبرسى فرموده: وادى، كرانه كوه است، مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. گويى منظور از آن محلى است كه نزديك به كوه‏‌ها باشد، جمع آن اوديه است به نظر بعضى آن در اصل به معنى جريان است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَلَمَّا رَأَوْهُ عارِضاً مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ «24»

پس چون آن توده‌ى ابر را ديدند كه به سمت سرزمين آنان روى آورده است، گفتند: اين ابر باران زاست، (هود گفت: چنين نيست) بلكه آن عذابى است كه به شتاب خواستارش بوديد. بادى كه در آن عذابى دردناك نهفته است.

تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‌ءٍ بِأَمْرِ رَبِّها فَأَصْبَحُوا لا يُرى‌ إِلَّا مَساكِنُهُمْ كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «25»

(آن باد) به فرمان پروردگارش همه چيز را در هم مى‌كوبد. پس صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه‌هايشان ديده نمى‌شد، اينگونه، تبهكاران را جزا مى‌دهيم.

نکته ها

مراد از «عارِضٌ» توده ابرى است كه در آسمان پيدا شود و گستردگى آن تمام افق را بپوشاند. «أَوْدِيَةٌ» جمع «وادى» به معناى درّه و سرزمين محل سكونت است.

«تُدَمِّرُ» از «تدمير» به معناى هلاك و نابود كردن است.

قوم عاد كه با بى‌آبى و خشكسالى شديدى روبرو شده و مدت‌ها منتظر باران بودند، ابتدا با ديدن توده ابر خوشحال شدند، ولى بعد فهميدند كه اين ابرِ نعمت نيست، بلكه ابرِ نقمت و همان عذابى است كه خواهانش بودند و براى آمدنش عجله مى‌كردند.

پیام ها

1- نزول قهر خداوند، پس از اتمام حجت است. أُبَلِّغُكُمْ‌ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ‌

2- برخى ابرها، باران‌زا نيستند، بلكه سبب وزش طوفان‌هاى سخت و هولناك مى‌شوند. مشركان با ديدن ابرها گفتند: «هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا» امّا حضرت هود فرمود: بَلْ هُوَ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ‌

جلد 9 - صفحه 45

3- طبيعت، هم مسير لطف خداست، «أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ» «1» و هم مى‌تواند وسيله قهر خداوند باشد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»

4- عذاب اليم، مخصوص آخرت نيست، در دنيا نيز ممكن است، رخ دهد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»

5- اگر قهر خدا فرا رسد، هيچ چيز مانع آن نيست. «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‌ءٍ»

6- حركت ابر و بادها نيز تصادفى نيست، بلكه با فرمان الهى است. «بِأَمْرِ رَبِّها»

7- آثار بجامانده از مجرمان، نمايشگاه عبرت است. «لا يُرى‌ إِلَّا مَساكِنُهُمْ»

8- قلع و قمع مجرمان، سنّت الهى است. «كَذلِكَ»

9- عامل هلاكت مردم، رفتار خودشان است. «نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص155

منابع