آیه 19 سوره نجم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<18 آیه 19 سوره نجم 20>>
سوره : سوره نجم (53)
جزء : 27
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آیا دو بت بزرگ لات و عزّای خود را دیدید (که بی اثر است).

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Have you considered Lat and ‘Uzza?

معانی کلمات آیه

  • لات: لات و مناة و عزى نام بتهاى مشركان بود كه در نكته‌‏ها خواهد آمد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَ فَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى «19» وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‌ «20»

آيا (بت‌هاى) لات و عزّى را ديده‌ايد؟ و منات، آن سومين بت ديگر.

أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى‌ «21» تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزى‌ «22»

آيا (اين گونه مى‌پنداريد كه) پسر براى شما است و دختر براى خداوند؟

اين (تقسيم شما) تقسيمى است ناعادلانه.

نکته ها

خداوند قادرى كه بشر را به اوج آسمان‌ها مى‌برد و آيات بزرگ خود را به او نشان مى‌دهد كجا، و بت‌هاى سنگى بى خاصيّت كجا.

در قرآن نام نُه بت آمده است: «لات»، «عُزّى»، «مناة» دراين سوره، «بعل» در صافّات و «ودّ»، «سواع»، «يَعوق»، «يغوث» و «نسر» در سوره نوح.

پیام ها

1- نگاه بايد هدفدار باشد. أَ فَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ‌ ...

2- مبلّغ بايد از عوامل انحراف و وسايل آن آگاه باشد. اللَّاتَ وَ الْعُزَّى وَ مَناةَ ...

3- گاهى بايد اشيا و افراد و عوامل انحرافى را معرفى و افشا و محكوم كرد تا ديگران درس بگيرند و هدايت شوند. اللَّاتَ وَ الْعُزَّى وَ مَناةَ ...

4- در اصلاح، ابتدا بايد سراغ سرچشمه‌ها رفت. در بت شكنى نيز بايد ابتدا سراغ بت‌هاى بزرگ رفت. (نظير آيه‌ «فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ» «1») اللَّاتَ وَ الْعُزَّى وَ مَناةَ ...

«1». توبه، 12.

جلد 9 - صفحه 315

5- هرچه را براى خود نمى‌پسنديد، براى ديگران نپسنديد. «أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى‌» (مشركان كه دختر را ننگ مى‌دانستند، فرشتگان را دختران خدا مى‌خواندند.)

6- در ارشاد، مى‌توان از شيوه طرح سؤال استفاده نمود. «أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى‌»

7- تبعيض ميان دختر و پسر، نوعى بى‌عدالتى است. «أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى‌. تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزى‌»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص404

منابع