آیه 17 سوره حج

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

مشاهده آیه در سوره


<<16 آیه 17 سوره حج 18>>
سوره : سوره حج (22)
جزء : 17
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

البته خدا بین اهل ایمان و یهود و صابئان و نصاری و گبران و آنان که به خدا شرک آوردند محققا روز قیامت جدایی افکند (و هر کس را به جایگاه استحقاقش برد) که خدا بر (احوال و پاداش) همه موجودات عالم (بصیر و) گواه است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed Allah will indeed judge between the faithful, the Jews, the Sabaeans, the Christians, the Magians and the polytheists on the Day of Resurrection. Indeed Allah is witness to all things.

معانی کلمات آیه

  • هادوا: يهودى شدند. هود (بفتح اول) رجوع و توبه است «هاد الرجل هودا» يعنى توبه كرد و به سوى حق برگشت. و نيز به معنى داخل شدن به دين يهوديت است «هاد و تهود» يعنى به دين يهود داخل شد.
  • صابئين: ظاهرا شعبه‏اى از نصارى هستند، بواسطه كثرتشان در وقت نزول قرآن، گروه مستقل آمده‏اند، رجوع شود به بقره/ 62، اين كلمه‏ فقط دو بار در قرآن آمده است.
  • نصارى: مفرد آن نصرانى است، گويند: اين تسميه براى آن است كه عيسى عليه السّلام در شهر ناصره زندگى مى‌‏كرد كه پيروان او را نصارى گفتند.
  • مجوس: مراد از آن ايرانيان قديم مى‌‏باشند، اين لفظ فقط يك بار در قرآن آمده است، درباره آن در نكته‌‏ها سخن خواهيم گفت.
  • يفصل: فصل: جدا كردن و بريدن «فصل: الشي‏ء فصلا: قطعه و ابانه» منظور از آن در آيه داورى است.
  • دواب: دابة: جنبنده. جمع آن دواب است. دبّ و دبيب بمعنى راه رفتن آرام و حركت خفيف است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَ النَّصارى‌ وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ «17»

همانا خداوند در قيامت، ميان مؤمنان (مسلمان) و يهوديان و صابئين و نصارى‌ و مجوس و مشركان، داورى كرده و حقّ را از باطل جدا خواهد نمود، همانا خداوند بر هر چيزى گواه (و از همه چيز آگاه) است.

جلد 6 - صفحه 27

نکته ها

در اين كه صابئين چه كسانى هستند، سخن بسيار است. بعضى گفته‌اند: ستاره پرستند، بعضى ملائكه‌پرست مى‌دانند وبعضى مى‌گويند: اينان گروهى از پيروان نوح عليه السلام هستند.

شخصى از حضرت على عليه السلام پرسيد: چرا از مجوس جزيه (نوعى ماليات) گرفته مى‌شود در حالى كه آنان نه پيامبر داشتند و نه كتاب و جزيه گرفتن مخصوص اهل‌كتاب است؟! حضرت فرمود: مجوس هم كتاب آسمانى دارند و هم پيامبر الهى. «1»

در اين آيه ميان گروه‌ها با كلمه‌ى‌ «الَّذِينَ» فيصله داده شده است، در قيامت نيز حساب مؤمنان بر حقّ، از حساب مشركان منحرف و هر دو از حساب پيروان اديان آسمانى ديگر جداست. كلمه‌ى‌ «الَّذِينَ» سه مرتبه بكار رفته است: درباره مؤمنان، اديان ديگر ومشركان.

پیام ها

1- در نام بردن از گروه‌ها، حقّ مؤمنان واقعى مقدّم است. «الَّذِينَ آمَنُوا»

2- يهوديّت، مسيحيّت، مجوسيّت وصابئيّت همه از اديان توحيدى و آسمانى‌اند، چون نام آنان در برابر مشركان برده شده است. وَ الَّذِينَ هادُوا ... وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا

3- قيامت براى همه است و در آن روز بين همه‌ى گروه‌ها داورى مى‌شود و تمام دعواها پايان مى‌پذيرد. «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ»

4- در قيامت، خداوند هم قاضى است و هم شاهد. «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ‌- إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ»

5- قضاوتى كامل است كه قاضى اطلاعات همه جانبه داشته باشد. يَفْصِلُ‌ ... عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ

6- دعوت به اسلام ومجادله نيكو لازم است، ولى توقّع تمام شدن اختلافات اديان را در دنيا نداشته باشيد. در دنيا همزيستى مسالمت‌آميز داشته باشيد تا در قيامت خداوند فيصله دهد. «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ»

«1». تفسير نورالثقلين؛ توحيد صدوق، ص 306.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 28

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص24-25

منابع