آیه 14 سوره عنکبوت

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<13 آیه 14 سوره عنکبوت 15>>
سوره : سوره عنکبوت (29)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و همانا نوح را (به رسالت) به سوی قومش فرستادیم و او هزار سال پنجاه سال کم میان قوم درنگ کرد، و چون همه ستمگر و ظالم بودند همه را طوفان هلاک فرا گرفت.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Certainly We sent Noah to his people, and he remained with them for a thousand-less-fifty years. Then the flood overtook them while they were wrongdoers.

معانی کلمات آیه

  • سنة: سال. راغب ذيل لغت «عوم» مى‏گويد: كلمه سنه اغلب به سال قحطى و سختى اطلاق مى‌‏شود، به عكس لفظ «عام» كه به سال‏ فراوانى و راحتى گفته مى‌‏شود، اين سخن در اقرب الموارد و كتابهاى ديگر نيز آمده است اين مورد تصديق قرآن است كه در آيه «عاما» از «سنين» استثناء شده است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ «14»

و به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم، پس در ميان آنان، هزار سال به استثناى پنجاه سال درنگ كرد، (ولى جز اندكى از مردم به سخن او گوش ندادند) پس طوفان (قهر خداوند) آنان را در حالى كه ستمگر بودند فرا گرفت.

فَأَنْجَيْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِينَةِ وَ جَعَلْناها آيَةً لِلْعالَمِينَ «15»

پس او و سرنشينان كشتى را نجات داديم و آن (ماجرا) را براى جهانيان، نشانه‌ى (عبرت) قرار داديم.

جلد 7 - صفحه 122

نکته ها

در آغاز سوره خوانديم كه خداى متعال فرمود: مردم و مدّعيان ايمان رها نيستند، همه را مورد آزمون قرار مى‌دهيم. از اين آيه به‌بعد داستان حضرت نوح، ابراهيم، لوط، شعيب، هود، صالح و موسى عليهم السلام را مى‌خوانيم و با نمونه‌هايى از آزمايش امّت‌هاى پيشين آشنا مى‌شويم.

تنها پيامبرى كه مدّت رسالتش در قرآن بيان شده، حضرت نوح است. نهصد و پنجاه سال، مدّت رسالت حضرت نوح تا زمان طوفان است؛ امّا مدّت زندگى آن حضرت و پيامبرى آن حضرت پس از طوفان، بيان نشده است.

پیام ها

1- در شيوه‌ى تبليغ، سزاوار است ابتدا كليّات گفته شود و بعد تفصيل مطالب و نمونه‌ها بيان گردد. در آيات قبل خوانديم: «وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ» و اكنون به تفصيل بيان مى‌كند. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً»

2- آشنايى با تاريخ اقوام گذشته، مورد توجّه قرآن است. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً» (بيان تاريخ انبياى پيشين، تسلّى بخش پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است.)

3- انبيا، در ميان مردم بودند. «فِيهِمْ» (اگر پيامبرى از مردم قهر كند، تنبيه مى‌شود.

چنانكه در مورد حضرت يونس مى‌خوانيم: «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ» «1» پس از دورى از مردم، نهنگى او را بلعيد.)

4- قرآن، با بيان عمر طولانى انسان، آن را محال نمى‌داند. أَلْفَ سَنَةٍ ...

5- اگر قابليّت و آمادگى پذيرش نباشد، هزار سال تبليغ هم اثرى ندارد. «أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً»

6- در تربيت و تبليغ، صبر و پايدارى لازم است. «أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً» اين آيه پايدارى نوح عليه السلام و سرسختى‌مردم را نشان دهد.

7- آمار را دقيق نقل كنيم. «أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً»

«1». صافّات، 142.

جلد 7 - صفحه 123

8- بى‌توجّهى به پيام انبيا، ظلم است و ظلم، كليد قهر الهى است. «فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»

9- پيامبران و پيروان آنها، از قهر الهى در امانند. «فَأَنْجَيْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِينَةِ»

10- طول عمر نوح، ساختن كشتى و زير آب رفتن همه‌ى زمين، به امر خداوند بوده است. أَرْسَلْنا ... أَلْفَ سَنَةٍ ... فَأَنْجَيْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِينَةِ

11- يارى الهى به معناى ترك كوشش و تلاش نيست. حضرت نوح و ياران او كشتى را ساختند. «السَّفِينَةِ»

12- بعضى از افراد و حوادث، فوق زمان و مكانند. «آيَةً لِلْعالَمِينَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏8، ص: 119

منابع