آیه 133 سوره طه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<132 آیه 133 سوره طه 134>>
سوره : سوره طه (20)
جزء : 16
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و کافران گفتند: چرا (محمد) آیت و دلیلی روشن از جانب خدا برای ما نمی‌آورد؟ آیا آیات بیّنه کتب پیشین (چون تورات و انجیل و صحف که در همه ذکر اوصاف نبوت هست) بر آنان نیامد؟

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They say, ‘Why does he not bring us a sign from his Lord?’ Has there not come to them a clear proof in that which is in the former scriptures?

معانی کلمات آیه

«أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ ... الأُولَی»: آیا خبر روشن اقوام پیشین که در کتب آسمانی گذشته بوده است برای آنان نیامده است (که پیاپی معجزاتی پیشنهاد می‌کردند و پس از مشاهده معجزات، به کفر و انکار ادامه می‌دادند، و عذاب شدید الهی دامنگیرشان می‌شد). اینها چرا معجزه می‌طلبند و بهانه‌جوئی می‌کنند، مگر همین قرآن با این امتیازات بزرگ که حاوی حقائق کتب آسمانی پیشین است، برای آنان کافی نیست. «آیَةٍ»: معجزات حسّی، از قبیل: عصای موسی و ید بیضاء. معجزات پیشنهادی. «بَیِّنَةُ»: معجزه بزرگ کتابهای آسمانی، یعنی قرآن. معجزات انبیاء گذشته. «الصُّحُفِ الأُولَی»: کتابهای آسمانی پیشین. از قبیل: تورات و انجیل و زبور.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتِينا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ ما فِي الصُّحُفِ الْأُولى‌ «133»

و (كافران) گفتند: چرا (پيامبر) از جانب پروردگارش معجزه و نشانه‌اى براى ما نمى‌آورد؟ آيا دليل و نشانه روشن در كتب قبلى برايشان نيامده (كه ايمان نياورند؟)

نکته ها

مشركين توقّع داشتند كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز معجزه‌اى همانند عصاى موسى و شكافتن دريا بياورد، امّا خداوند مى‌فرمايد: مگر نمى‌دانيد كه معجزه‌ى قرآن، از تمام معجزات قبلى بالاتر است، با اين وجود مگر در برابر همان معجزات لجاجت نكردند؟!

مراد از «صحف اولى» تورات و انجيل و زبور است.

پیام ها

1- به درخواست‌هايى كه جنبه‌ى بهانه‌جويى دارد، نبايد توجّه كرد. فَاصْبِرْ عَلى‌ ما يَقُولُونَ‌ ... وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتِينا ... (اين خصيصه‌ى انسان‌هاى لجوج و متكبّر است كه معجزات و دلايل روشن موجود (قرآن) را كنار مى‌گذارند و از سر لجاجت دليل ديگر طلب مى‌كنند.)

2- نوع معجزه مهم نيست، روحيّه پذيرش لازم است. لَوْ لا يَأْتِينا ... أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ‌

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 415

پانویس

منابع