آیه 104 سوره انبیاء

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 104 انبیاء)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ ۚ وَعْدًا عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<103 آیه 104 سوره انبیاء 105>>
سوره : سوره انبیاء (21)
جزء : 17
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

روزی که آسمانها را مانند طومار در هم پیچیم و به حال اول که آفریدیم باز برگردانیم، این وعده ماست که البته انجام خواهیم داد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The day We shall roll up the heaven, like rolling of the scrolls [meant] for writings. We will bring it back just as We began the first creation—a promise [binding] on Us. [That] indeed We will do.

معانی کلمات آیه

نطوى: طى: پيچيدن. «طوى الصحيفة طيا: ضد نشرها». «نَطْوِي السَّماءَ» می پيچيم آسمان را.

سجل: طبرسى سجل را صحيفه گفته است. راغب گويد: سجل سنگى‏ است كه در آن چيزى نوشته شود. سپس هر صحيفه را سجل گفته ‏اند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلِينَ «104» روزى كه آسمان را همچون طومار نوشته‌ها درهم مى‌پيچيم (و) همان گونه كه آفرينش را آغاز كرديم، آن را باز مى‌گردانيم، (اين) وعده‌اى است بر عهده‌ى ما (و) ما حتماً انجام دهنده (ى وعده‌هاى خود) هستيم.

نکته ها

كلمه «سِجِلّ» در اصل به قطعه سنگى گفته مى‌شده كه روى آن مى‌نوشتند، ولى كم كم به اوراقى كه مطالب بر روى آن نوشته مى‌شود، اطلاق گرديده است.

تشابه پيدايش قيامت با آفرينش ابتدائى جهان، بارها مورد اشاره قرآن قرار گرفته است، يكجا مى‌فرمايد: «كَما بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ» «1» همان گونه كه در آغاز شما را آفريد، باز شما برمى‌گرديد، در آيه‌اى ديگر مى‌خوانيم: هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ‌ «2» او كسى است كه آفرينش را آغاز كرده و سپس آن را تكرار مى‌كند، در حالى كه آن بر او آسان‌تر است.

مراد از آسمان در اين آيه، تمام آسمان‌هاست، زيرا در جاى ديگرى فرموده است: وَ السَّماواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ‌ ... «3»

حضرت على عليه السلام فرمودند: انسان در قيامت عريان محشور مى‌شود، سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند: كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ‌ ... «4»

پیام ها

1- نظام هستى ازلى و ابدى نيست و سرانجام دستخوش تغيير و تحول خواهد گرديد. يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ ... كَما بَدَأْنا


«1». اعراف، 26.

«2». روم، 27.

«3». زمر، 67.

«4». نهج‌البلاغه، خطبه 111.

جلد 5 - صفحه 502

2- قدرت خداوند نسبت به درهم پيچيدن آسمان‌ها، به آسانى پيچيدن يك طومار است. «كَطَيِّ السِّجِلِّ»

3- تمثيل، بهترين و رساترين راه براى تفهيم و تفهم است. «كَطَيِّ السِّجِلِّ»

4- همان گونه كه پيچيدن يك طومار به معناى محو نوشته‌هاى آن نيست، درهم پيچيده شدن آسمان‌ها نيز نشانه نابودى آفريده‌ها نيست. «كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ»

5- هرگونه تغيير و تحوّل در آسمان‌ها با خواست و اراده‌ى الهى است. «نَطْوِي‌- بَدَأْنا- نُعِيدُهُ»

6- خدا مخلوقات درهم‌پيچيده را مانند آفرينش اوّل باز خواهد آفريد. «نُعِيدُهُ»

7- وعده‌هاى الهى حتمى است و عملى مى‌شود. «إِنَّا كُنَّا فاعِلِينَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع