آیه 103 سوره اسراء

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 103 اسراء)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

فَأَرَادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ جَمِيعًا

مشاهده آیه در سوره


<<102 آیه 103 سوره اسراء 104>>
سوره : سوره اسراء (17)
جزء : 15
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آن‌گاه فرعون اراده آن کرد که موسی و قومش را از زمین (مصر) براندازد، ما هم او و همدستانش را تمام به دریا غرق کردیم.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He desired to exterminate them from the land, so We drowned him and all those who were with him.

معانی کلمات آیه

يستفزهم: فز: كشاندن. خيزاندن. راندن. أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ‏: اينكه براند آنها را.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَأَرادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ جَمِيعاً «103»

پس (فرعون) تصميم گرفت كه آنان را از آن سرزمين تبعيد كند، پس ما او و همه‌ى همراهانش را غرق كرديم.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 127

وَ قُلْنا مِنْ بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنا بِكُمْ لَفِيفاً «104»

و پس از آن (غرق فرعون) به بنى‌اسرائيل گفتيم: در اين سرزمين مستقرّ شويد، پس چون موعد آخرت فرا رسد، همه‌ى شما را با هم گرد خواهيم آورد.

نکته ها

«استفزاز» به معناى بيرون كردن با زور است. قرآن بارها به اين شيوه‌ى ظالمان نسبت به اولياى الهى و ناكام ماندنشان اشاره كرده است. ابراهيم را در آتش افكندند، خدا آتش را سرد كرد، يوسف را به چاه انداختند، عزيز مصرش كرد. پيامبر را از مكّه بيرون كردند، خداوند حكومتِ جهان اسلام را به او عطا كرد. اين سنّت و قانون الهى است كه در برابر مكر اهل باطل، تدبير مناسب دارد.

«لفيف»، به معناى گروه‌هاى به هم پيوسته و انبوه مى‌باشد.

پیام ها

1- منطق طاغوت، خشونت وتبعيد است ومردان حقّ را تحمّل نمى‌كنند. «فَأَرادَ»

2- در برابر اراده‌ى طاغوت، اراده و قهر خداوند است. فَأَرادَ ... فَأَغْرَقْناهُ‌

3- هرچند فكر گناه، گناه نيست، امّا اراده‌ى خطرناكى همچون تبعيد پيامبران، قهر الهى را به دنبال دارد. فَأَرادَ ... فَأَغْرَقْناهُ‌

4- همه‌ى قدرت نمايى طاغوت‌ها، در زمين ومحدود است. «مِنَ الْأَرْضِ»

5- عذاب الهى، پس از اتمام حجّت است. بعد از آمدن معجزات و ايمان نياوردن مردم، هلاكت حتمى است. «فَأَغْرَقْناهُ»

6- پايان كار طاغوت‌ها و همكارانشان، هلاكت و نابودى است. «فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ جَمِيعاً»

7- كمك به ستمگران سبب شريك شدن در هلاكت آنان است. «مَنْ مَعَهُ»

8- رهبران فاسد در هلاكت مردم نقش دارند. «فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ»

جلد 5 - صفحه 128

9- آنان كه چند روزى بر منطقه‌اى حاكم مى‌شوند، بايد پاسخگوى خدا در قيامت باشند. اسْكُنُوا الْأَرْضَ‌ ... جِئْنا بِكُمْ لَفِيفاً

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع