آیه 71 سوره غافر
| <<70 | آیه 71 سوره غافر | 72>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آن گاه که گردنهاشان با غل و زنجیرها (ی آتشین) بسته شود و کشیده شوند.
زمانی که غل ها و زنجیرها [ی آتشین] در گردن هایشان باشد در حالی که به وسیله آنها کشیده شوند،
هنگامى كه غلها در گردنهايشان [افتاده] و [با] زنجيرها كشانيده مى‌شوند،
آنگاه كه غُلها را به گردنشان اندازند و با زنجيرها بكشندشان،
در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را می‌کشند...
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- اغلال: غل: طوقى كه بر گردن زنند، جمع آن اغلال است.
- سلاسل: سلسله: مطلق زنجير، جمع آن سلاسل است.
- يسحبون: سحب: كشيدن، مانند كشيدن چيزى بر روى زمين.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ «71»
آن گاه كه غلها در گردنهايشان باشد و با زنجيرها كشيده مى‌شوند.
فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ «72»
در آب جوشان و سپس در آتش سوزانده مى‌شوند.
نکته ها
«أغلال» جمع «غل» به معناى آويز و طوقى است كه به نشانه‌ى ذلّت بر گردن كسى نهند.
«سلاسل» جمع «سلسلة» به معناى زنجير و «يُسْحَبُونَ» به معناى كشيده شدن روى زمين است. «يُسْجَرُونَ» به معناى برافروخته كردن آتش است.
آن چه سبب هشدار و تربيت و پيدا شدن تقوا است، ترسيم سيماى قيامت و انواع عذاب‌هايى است كه از طريق وحى بيان شده است و ايمان فلسفى كه انسان تنها از طريق عدالت و حكمت، آن هم به طور كلى به قيامت معتقد باشد، اين آثار را نخواهد داشت.
همان‌گونه كه اثبات خدا از طريق نفى دور و تسلسل سبب تقوا و تلاش نمى‌شود، گرچه اين مباحث عقلى در جاى خود كارايى دارند.
در اين آيه انواع عذاب براى كافران مطرح شده است:
الف) شكنجه‌ى جسمى در غل و زنجير. الْأَغْلالُ ...
ب) شيوه‌ى بردن به دوزخ كه با تحقير است. «يُسْحَبُونَ»
ج) اول در آب داغ، سپس در آتش دوزخ. «فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ»
د) آتش برافروخته‌ى دوزخ كه هرگز سردى و تخفيف ندارد. «يُسْجَرُونَ»
ه) سؤال از شركاى خيالى كه مايه‌ى شرمندگى آنان است. «قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ»
جلد 8 - صفحه 291
پیام ها
1- افراد لجوج به هنگام ديدن عذاب، به انحراف خود پى مى‌برند. فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ إِذِ الْأَغْلالُ ...
2- جدال و تكذيب حقّ، انسان را گرفتار انواع عذابها مى‌كند. يُجادِلُونَ ... كَذَّبُوا ... إِذِ الْأَغْلالُ
3- بزرگى‌طلبى و تكبّر انسان، در روزگارى به ذلّت تبديل خواهد شد. (گردن كشى‌ها و طغيان‌ها و غرورها و شرك‌ورزى‌ها بى پاسخ نخواهد ماند). الْأَغْلالُ ... يُسْحَبُونَ ...
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ (71)
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ: وقتى كه غلهاى آتشين در گردنهاى ايشان باشد.
نكته: جمله اسميه كه دال است بر ثبوت اغلال در زمان حال و ماضى و استقبال به جهت تيقن آنست، چه امور متيقنه در قوه ماضى و حال است.
وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ: و زنجيرها در گردن كفار باشد در حالتى كه كشيده شوند، يعنى ملائكه آنها را برو بكشند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُوا مِنْ قَبْلُ شَيْئاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ (74) ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75)
ترجمه
هنگاميكه غلها در گردنهاى آنها است و زنجيرها كشيده ميشوند
در آب داغ پس در آتش سوزانده شوند
پس گفته شود مر آنها را كجايند آنچه بوديد كه شريك قرار ميداديد
غير از خدا آنانرا گويند گم شدند از ما بلكه نبوديم كه بخوانيم پيش از اين چيزى را اين چنين بگمراهى واميگذارد خدا كافران را
اين براى آنستكه بوديد خوشحال ميشديد در زمين بناحق و براى آنستكه بوديد چنانكه نشاط داشتيد.
تفسير
ظاهرا اذا الاغلال متعلّق است بسوف يعلمون در آيه سابقه يعنى ميدانند نتيجه سوء اعمال خودشان را وقتى كه غلها در گردنهاشان باشد و با زنجيرها كشيده شوند در كنار آب جوشانى كه براى تشريفات ورودى آنها تهيه شده و بعدا هيزم آتش جهنم شوند و ظاهرا و السلاسل عطف بر اغلال است و يسحبون حال است از آنها و محتمل است و السّلاسل مبتدا باشد و يسحبون خبر آن و در هر حال كلمه بها كه راجع بسلاسل است حذف شده چون با زنجيرها كشيده ميشوند پس ملائكه غضب بآنها گويند كجايند آنانكه شما براى خدا شريك قرار ميداديد در دنيا و آنها جواب گويند ما گم كرديم آنها را يا اثرى از آنها ظاهر نيست بلكه مانند آن است حال ما كه در دنيا ابدا عبادت نكرده باشيم چيزيرا چون بهيچ وجه خيرى از آنها بما نميرسد اين چنين خدا بحال گمراهى واميگذارد و سلب توفيق مينمايد از كسانيكه از روى عناد و لجاج و تعصّب و تكبّر منكر آيات
جلد 4 صفحه 540
الهى شدند كه معبودهاى خودشان را از دست داده و از عبادتشان ثمرى نبرده‌اند و حال آنها گرديده مانند شخص متحيّرى كه اول اقرار ميكند و بعدا انكار مينمايد چون بعضى گفته‌اند واقعا ميگويند ما در دنيا مشرك نبوديم يا چيزى را كه مستحق عبادت باشد پرستش ننموديم و بنابر اين صدر و ذيل كلامشان خالى از تنافى و تشويش نيست چون اولا گفتند آنچه شريك قرار داديم گم شدند از ما و ثانيا گفتند ما آنها را در دنيا پرستش ننموديم و اين خذلان و سلب توفيق الهى از آنها براى آن بود كه خوشحال بودند در دنيا بمخالفت پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و سركشى از فرمان خدا و پرستش بتها و سرگرم بودند بعيش و نوش و نشاط و عشرت و يادى از آخرت نمى‌نمودند و براى مبالغه در توبيخ و ملامت در آيه اخيره عدول از غيبت بخطاب شده است و گفته‌اند فرح اعمّ از حق و باطل است لذا مقيّد بغير حق شده و مرح مخصوص بباطل است و از بعضى روايات استفاده ميشود كه دشمنان ائمه اطهار هم از مصاديق اين آياتند و اين عذابها شامل حال آنها خواهد شد و چنانچه خداوند كسانيرا كه تكذيب نمودند كتاب را مشرك و كافر خوانده كسانى هم كه تكذيب نمودند بيانات پيغمبر صلى اللّه عليه و اله را در تأويل كتاب مشرك و كافرند و بعضى مرح را بفرح زياد تفسير نموده‌اند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِذِ الأَغلال‌ُ فِي أَعناقِهِم وَ السَّلاسِلُ يُسحَبُون‌َ (71) فِي الحَمِيم‌ِ ثُمَّ فِي النّارِ يُسجَرُون‌َ (72)
موقعي بر آنها معلوم ميشود که غلها و زنجيرها را در گردن آنها بيندازند و آنها را بكشند و بيندازند در حميم آب جوشيده در شدّت جوشش بس از آن در آتش بيندازند.
إِذِ الأَغلال‌ُ غلهاي آتشي در گردن آنها بيندازند.
وَ السَّلاسِلُ زنجيرهاي آتشي در اعناق آنها و آنها را بكشند بسوي حميم آبي که در شدة حرارت باشد لذا حمام را محل آب گرم ميگويند.
ثُمَّ فِي النّارِ يُسجَرُون‌َ انقاذ و انداختن و پرتاب نمودن است در همچه موقعي ميدانند که آنچه انبياء فرمودند و آنچه كتاب و دستورات بر آنها نازل شد حق است و آنچه آنها داشتند ضلالت.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 71)- «آن هنگام که غلها و زنجیرها بر گردن آنها قرار گرفته و با این غل و زنجیر آنها را می‌کشند» (إِذِ الْأَغْلالُ فِی أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ یُسْحَبُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص388
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
