آیه 48 سوره انعام
| <<47 | آیه 48 سوره انعام | 49>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و ما پیغمبران را جز برای آنکه مژده دهند و بترسانند نفرستادیم، پس هر کس ایمان آورد و کار شایسته کرد هرگز بر آنان بیمی نیست و ابدا اندوهگین نخواهند بود.
و پیامبران را جز مژده دهنده و بیم رسان نمی فرستیم؛ پس کسانی که ایمان بیاورند و [مفاسد خود را] اصلاح کنند نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.
و ما پيامبران [خود] را جز بشارتگر و هشداردهنده نمى‌فرستيم، پس كسانى كه ايمان آورند و نيكوكارى كنند بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد.
ما پيامبران را جز براى مژده‌دادن يا بيم‌كردن نمى‌فرستيم. پس هر كس كه ايمان آورد و كار شايسته كرد، بيمناك و محزون نمى‌شود.
ما پیامبران را، جز (به عنوان) بشارت دهنده و بیم دهنده، نمی‌فرستیم؛ آنها که ایمان بیاورند و (خویشتن را) اصلاح کنند، نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می‌شوند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
مبشرين: بشارت و بشرى: خبر مسرت بخش. «مبشرين» بشارت دهندگان.
منذرين: نذر: دانستن. انذار: اعلام توأم با ترساندن.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ «48»
و ما پيامبران را جز به عنوان بشارت دهنده و بيم دهنده نمى‌فرستيم، پس كسانى كه ايمان آورند و (كار خود را) اصلاح كنند، پس بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نمى‌شوند.
وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا يَمَسُّهُمُ الْعَذابُ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ «49»
و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، عذاب الهى به خاطر فسق و گناهشان، دامنگير آنان مى‌شود.
نکته ها
سؤال: با اين‌كه در آيات متعددى نسبت به اولياى الهى آمده است كه ترسى بر آنان نيست، «فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ» پس چرا از ويژگى‌هاى اولياى الهى، بيم از خدا مطرح شده است، إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا ...؟
پاسخ: اوّلًا گاهى بيمار، از عمل جراحى و مداوا مى‌ترسد، ولى پزشك به او اطمينان مى‌دهد كه جاى نگرانى و ترس نيست. جاى نگرانى نبودن، منافاتى با دلهره‌ى خود بيمار ندارد.
پیام ها
1- محدوده‌ى كار انبيا را تنها خدا تعيين مى‌كند. وَ ما نُرْسِلُ ... إِلَّا مُبَشِّرِينَ ...
2- مسئوليّت انبيا، بشارت و هشدار است، نه اجبار مردم. «إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ»
3- شيوه‌ى كلّى كار انبيا، يكسان بوده است. «مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ»
4- ارشاد و تربيت، بر دو پايه‌ى بيم و اميد و كيفر و پاداش استوار است. «مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ»
5- ايمان و عمل صالح، جداى از هم نيستند و عمل منهاى ايمان كارساز نيست. «آمَنَ وَ أَصْلَحَ»
جلد 2 - صفحه 463
6- كارهاى مؤمن، هميشه بايد در جهت اصلاح باشد. «آمَنَ وَ أَصْلَحَ»
7- صالح بودن كافى نيست، مصلح بودن لازم است. «أَصْلَحَ»
8- ايمان وعمل، انسان را از بيمارى‌هاى روحى چون ترس و اندوه بيمه مى‌كند. «آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» (بهداشت روان، در سايه‌ى ايمان و عمل صالح است)
9- دستاورد جامعه‌ى نبوى، نظامى متعادل و آرام و با امنيّت است. فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ ...
10- مداومت بر فسق، زمينه‌ساز عذاب الهى است. «يَمَسُّهُمُ الْعَذابُ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (48)
بعد از آن عرض بعثت انبياء را فرمايد:
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ: و نفرستاديم پيغمبران را إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ: مگر در حالتى كه بشارت دهنده بودند اهل ايمان را به بهشت و ترساننده‌اند كافران را به جهنم فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ: پس هر كه ايمان آورد و اصلاح كند كار خود را به تقوى و طاعت فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ: پس هيچ ترسى نيست ايشان را از عذاب و عقاب وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ: و نه ايشان اندوهگين شوند از فوت ثواب يا غمگين شوند از آنچه در دنيا گذاشته‌اند بر خلاف كفار.
«1» تفسير عياشى، جلد اوّل، صفحه 360، حديث 24.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 275
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (48)
ترجمه
و نميفرستيم فرستاده شدگان را مگر بشارت دهندگان و تخويف كنندگان پس آنانكه گرويدند و صالح شدند پس نيست بيمى بر ايشان و نه آنها اندوهناك ميشوند.
تفسير
خداوند انبيا را نفرستاده است كه مردم مجبور بايمان شوند بلكه فقط براى آن فرستاده است كه بشارت بدهند مطيعان را به بهشت و تخويف نمايند عاصيان را از جهنّم پس كسانيكه ايمان بياورند و اعمال صالحه بجا آورند نبايد خوف از عذاب داشته باشند و نه محزون شوند از فوت ثواب ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ ما نُرسِلُ المُرسَلِين‌َ إِلاّ مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِين‌َ فَمَن آمَنَ وَ أَصلَحَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم وَ لا هُم يَحزَنُون‌َ (48)
و ما نميفرستيم پيغمبران را مگر آنكه بشارت دهنده‌اند (اهل ايمان و اعمال صالحه را بسعادت و رستگاري و بهشت) و انذار كننده (كفار و فساق را بشقاوت و هلاكت و عذاب جهنم) پس كسي که ايمان آورد و خود را اصلاح كرد پس خوفي بر آنها نيست و محزون و غمناك نخواهند شد.
وَ ما نُرسِلُ المُرسَلِين‌َ وظيفه اوليه انبياء و مقصود الهي از ارسال رسل ارشاد امّت است بتوحيد و ساير عقائد حقّه و اخلاق حميده و اعمال صالحه از عبادات واجبه و مندوبه که موجب كمال نفس و ترقي و تعالي روح شود تا قابليت
جلد 7 - صفحه 74
شمول رحمت و نيل بسعادت و وصله بنعم اخرويه و فيوضات الهيه پيدا كنند و همين مفاد إِلّا مُبَشِّرِينَ است و بيم و خوف از سخت و غضب الهي و عذاب شديد ابدي و سجن الهي و جهنم دهند که مهيّا شده براي كفار و مشركين و مخالفين و معاندين که مفاد وَ مُنذِرِين‌َ است.
فَمَن آمَنَ باللّه و برسوله و خلفائه و العدل و المعاد و ساير المعتقدات الحقه وَ أَصلَحَ اصلاح نفس بنحوي که صدق كند عبد صالح است و صالح كسي است که خالي از هر گونه فساد باشد چه فساد عقائدي و چه فساد اخلاقي و چه فساد عملي که تالي تلو معصوم باشد بلكه نائل بمقام عصمت شود در زيارت ابي الفضل عليه السّلام مي‌گويي
(السّلام عليك ايّها العبد الصالح المطيع للّه و لرسوله).
فَلا خَوفٌ عَلَيهِم خوف از عذاب وَ لا هُم يَحزَنُون‌َ حزن از فوت ثواب و اينکه جمله دلالت دارد که از هيچ ثوابي محروم نميشوند و هيچگونه عذابي بر آنها نيست.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 48)
در این آیه به وضع پیامبران الهی اشاره کرده، می گوید: «نه تنها بتهای بی جان کاری از آنها ساخته نیست، انبیای بزرگ و رهبران الهی نیز کاری جز ابلاغ رسالت، و بشارت و انذار، و تشویق و تهدید ندارند، و هر نعمتی هست به فرمان خدا و از ناحیه اوست و آنها هم هر چه بخواهند از او می خواهند» (وَ ما نُرسِلُ المُرسَلِینَ إِلّا مُبَشِّرِینَ وَ مُنذِرِینَ).
سپس می گوید: «راه نجات منحصر در دو چیز است آنها که ایمان بیاورند و خویشتن را اصلاح کنند (و عمل صالح انجام دهند) نه ترسی از مجازاتهای الهی دارند، و نه غم و اندوهی از اعمال گذشته خود» (فَمَن آمَنَ وَ أَصلَحَ فَلا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یحزَنُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
