جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

مسجد سهله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(←‏آرشیو عکس و تصویر)
 
(۳۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
−
'''منبع:''' موعود، آبان 1387، شماره 93
+
{{خوب}}
 +
{{شناسنامه مکان
 +
|تصویر=[[پرونده:مسجد سهله در عراق.jpg|250px]]
 +
|کشور=[[عراق]]
 +
|شهر=[[کوفه]]
 +
|نقشه=[[پرونده:مسجد سهله در نقشه عراق.PNG|250px]]
 +
|طول="47.2'22°44
 +
|عرض="21.4'02°32
 +
|گوگل مپ=https://goo.gl/maps/Gwjz9WWFdrLgw12y7
 +
}}
 +
'''مسجد سهله''' در شهر کوفه از مشهورترین مساجد شیعه است. در روایات [[شیعه]] این [[مسجد]] به عنوان اقامتگاه برخی [[انبیاء]] علیهم السلام در گذشته معرفی شده و همچنین به عنوان محلی که [[امام زمان]] عجل الله تعالی فرجه پس از ظهور در آن اقامت خواهد نمود. از جمله فضائل نقل شده برای این مسجد گشایش مشکلات به واسطه نماز خواندن در آن است. این مسجد در قرن اول هجری توسط قبایل عرب در کوفه ساخته شد.
  
−
'''نویسنده:''' ابوذر صحرانورد
+
==نام مسجد==
  
−
مسجد سهله در اطراف [[کوفه]]، در دو کیلومتری شمال غربی مسجد اعظم کوفه، قدیمی‌ترین مکان منتسب به حضرت بقیةالله عجل الله تعالی فرجه شریف است و از سوی دیگر بنابر محتوای روایات، پس از ظهور آن حضرت اقامتگاه شخصی ایشان معرفی شده است.(1)
+
«سَهله» در لغت، تپّه ای است پوشیده از شن سرخ رنگ<ref>زبیدی، تاج العروس، ج 1، ص 7193.</ref> و وجه نامگذاری مسجد به سهله گویا این است که این مسجد در سرزمینی است که پوشیده از شن سرخ رنگ است. <br>
 +
از مسجد سهله با نام های دیگری نیز یاد شده است: «مسجد قُرا»، «مسجد بِرِّی»، «مسجد سُهَیل»، «مسجد عبد قُبَیس» و «مسجد بَنِی ظَفَر»؛ ولی «سَهله» مشهورتر از بقیة نام هاست.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4227/8012/105086/مسجد-سهله مسجد سهله، مجله موعود، خردادماه سال 1392 شماره 139 و 140.]</ref><br>
  
−
[[امام صادق]] علیه‌السلام خطاب به ابوبصیر فرمود: «...مسجد سهله، اقامتگاه [[حضرت ادریس]] علیه‌السلام و [[حضرت ابراهیم]] خلیل الرحمان علیه‌السلام بود. خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده، جز این که در مسجد سهله [[نماز]] گزارده است. مسجد سهله، پایگاه [[حضرت خضر]] علیه‌السلام است. کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم صلی الله علیه و آله اقامت کند. مرد و زن باایمانی یافت نمی‌شود، جز این که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند. در مسجد سهله، تخته سنگی است که تمثال همه پیامبران بر آن نقش بسته است. احدی در مسجد سهله نماز نمی‌گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند، جز این که خداوند او را با حاجت برآورده شده از آنجا برمی‌گرداند. احدی نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز این که خداوند او را از آنچه بیم دارد پناه دهد».
+
==محل قرار گرفتن مسجد==
 +
مسجد سهله در شهر [[کوفه]] و در دو کیلومتری شمال غربی [[مسجد کوفه]] واقع است.
  
−
ابوبصیر عرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است! امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آیا برایت بیفزایم؟» عرض کرد: بلى. فرمود: «مسجد سهله، از آن بُقعه‌هایی است که خداوند دوست دارد او را در آنجا بخوانند. شب و روزی نیست که [[فرشتگان]] به [[زیارت]] مسجد سهله نشتابند و در آنجا به [[عبادت]] حق تعالی نپردازند. اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی‌خواندم. ای ابامحمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرودآمدن فرشته‌ها و اقامت [[پیامبران]] را نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد. آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم».
+
==فضیلت مسجد سهله==
  
−
ابوبصیر عرض کرد: آیا مسجد سهله، اقامتگاه دائمی حضرت قائم علیه‌السلام خواهد بود؟ فرمود: «آری».(3)
+
[[امام صادق]] علیه‌السلام خطاب به [[ابوبصیر اسدی|ابوبصیر]] فرمود: «... مسجد سهله، اقامتگاه [[حضرت ادریس]] علیه‌السلام و [[حضرت ابراهیم]] خلیل الرحمان علیه‌السلام بود. خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده، جز این که در مسجد سهله [[نماز]] گزارده است. مسجد سهله، پایگاه [[حضرت خضر]] علیه‌السلام است. کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله اقامت کند. مرد و زن باایمانی یافت نمی‌شود، جز این که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند. در مسجد سهله، تخته سنگی است که تمثال همه [[پيامبران|پیامبران]] بر آن نقش بسته است. احدی در مسجد سهله نماز نمی‌گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند، جز این که خداوند او را با حاجت برآورده شده از آنجا برمی‌گرداند. احدی نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز این که خداوند او را از آنچه بیم دارد پناه دهد».<ref>المزارالکبیر، ص 134؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 436؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 417؛ نیز ر.ک: قصص الأنبیاء، راوندى، ص 80.</ref>
  
−
محل تقسیم غنایم مسلمانان پس از ظهور، مسجد سهله است.(4) و امام پس از ظهور به اصلاح حدود این مسجد خواهند پرداخت.(5)
+
ابوبصیر عرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است! امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آیا برایت بیفزایم؟» عرض کرد: بلى. فرمود: «مسجد سهله، از آن بُقعه‌هایی است که خداوند دوست دارد او را در آنجا بخوانند. شب و روزی نیست که [[فرشتگان]] به [[زیارت]] مسجد سهله نشتابند و در آنجا به [[عبادت]] حق تعالی نپردازند. اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی‌خواندم. ای ابامحمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرودآمدن فرشته‌ها و اقامت [[پیامبران]] را نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد. آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم». ابوبصیر عرض کرد: آیا مسجد سهله، اقامتگاه دائمی [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت قائم]] علیه‌السلام خواهد بود؟ فرمود: «آری».<ref>بحارالأنوار، ج 53، ص 11.</ref>
  
−
امام صادق علیه‌السلام در روایتی دیگر فرمود: «هنگامی که وارد کوفه شدى، به مسجد سهله برو و در آنجا [[نماز]] بگزار، آن گاه حاجت‌های مادی و معنوی خود را از خداوند بطلب که مسجد سهله خانه ادریس نبی بود. حضرت ادریس در آنجا لباس می‌دوخت و نماز می‌خواند. هر کس در مسجد سهله خدا را بخواند، برای هر حاجتی که مورد علاقه‌اش باشد، خداوند حاجت‌اش را برمی‌آورد، و در [[روز قیامت]]، او را تا رتبه حضرت ادریس بالا می‌برد، و او را از ناملایمات دنیا و نیرنگ‌های دشمنان پناه می‌دهد».(6)
+
امام صادق علیه‌السلام در روایتی دیگر فرمود: «هنگامی که وارد [[کوفه]] شدى، به مسجد سهله برو و در آنجا [[نماز]] بگزار، آن گاه حاجت‌های مادی و معنوی خود را از خداوند بطلب که مسجد سهله خانه [[حضرت ادریس علیه السلام|ادریس]] نبی سلام الله علیه بود. حضرت ادریس در آنجا لباس می‌دوخت و نماز می‌خواند. هر کس در مسجد سهله خدا را بخواند، برای هر حاجتی که مورد علاقه‌اش باشد، خداوند حاجت‌اش را برمی‌آورد، و در [[روز قیامت]]، او را تا رتبه حضرت ادریس بالا می‌برد، و او را از ناملایمات دنیا و نیرنگ‌های دشمنان پناه می‌دهد».<ref>قصص الأنبیاء، [[قطب راوندى]]، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 434؛ مستدرک ‌الوسائل، ج 3، ص 413.</ref>
 +
[[پرونده:سهله (7).jpg|بندانگشتی|نقشه مسجد سهله]]
  
−
در طول یازده قرن غیبت کبری حضرت بقیةالله ارواحنا فداه، هزاران نفر از شیعیان شیفته و منتظران دلسوخته، به قصد دیدار یار، از اقطار و اکناف جهان، به سوی مسجد مقدس سهله می‌شتابند، شب‌هایی را در آنجا بیتوته می‌کنند و با کعبه مقصود و قبله موعود مناجات می‌کنند. به دیدار جان جانان موفق می‌شوند، ولی به دلایلی دم فروبسته، راز دل را به احدی اظهار نمی‌کنند. در این میان، شمار اندکی از این نیک بختان یافت می‌شوند که علی رغم تحفظ و خویشتنداری که در کتمان توفیقات خود معمول داشته‌اند، رازشان برملا شده، به گوش دیگر دلسوخته‌ها نیز رسیده است. تعداد بسیار نادری از این عزیزان، داستان تشرفشان، به آثار مکتوب راه یافته در لابه‌لای کتب درج شده، به دست ما رسیده است.  
+
==مسجد سهله در دوران ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه ==
 +
محل تقسیم غنایم مسلمانان پس از ظهور، مسجد سهله است.<ref>قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج100، ص 434؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 413.</ref> و امام پس از ظهور به اصلاح حدود این مسجد خواهند پرداخت.<ref> غیبت شیخ طوسى، ص 475؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 333.</ref> بنا بر برخی روایات، مسجد سهله پس از ظهور اقامتگاه شخصی امام زمان عجل الله تعالی فرجه قرار می گیرد.<ref>ر.ک: کافى، ج 3، ص 495؛ تهذیب الأحکام، ج 3، ص 252؛ إثبات الهداة، ج 3، ص 453؛ وسائل الشیعة، ج 5، ص 267؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 439؛ مرآت العقول، ج 15، ص 491؛ حلیةالأبرار، ج 5، ص 339؛ گزیدة کفایةالمهتدى، ص 279؛ ارشاد مفید، ج 2، ص 380؛ غیبت [[شیخ طوسى]]، ص 471؛ کشف الغمّة، ج 3، ص 253؛ المستجاد، ص 264؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 331؛ مزار [[شیخ مفید]]، ص 25؛ المزارالکبیر، ص 134؛ نیز ر.ک: الصراط المستقیم، ج 2، ص 251.</ref>
  
−
با توجه به مشکلات فراوانی که در نقل این رویدادها هست، فقط اسامی شماری از این افراد سعادت‌مند که در مسجد سهله به حضور یار بار یافته و یا مورد توجه محبوب قرار گرفته‌اند، ثبت می‌شود تا مورد بررسی و مراجعه علاقه‌مندان قرار گیرد.
 
  
−
محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام [[رجب]]، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد صعصعه، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یاذاالمنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.(7)
+
==ملاقات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در مسجد سهله==
 +
فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه [[شیعه|شیعیان]] باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]]عجل الله تعالی فرجه  صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام [[رجب]]، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد [[صعصعه بن صوحان|صعصعه]]، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یا ذا المنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.<ref>اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.</ref>
  
−
سید مهدی عباباف نجفی که هر شب چهارشنبه به مسجد سهله مشرف می‌شد، در نیمه شبى، به خدمت خورشید عالَم تاب شرف‌یاب شد و مشاهده کرد که در آن شب تار، در و دیوار مسجد چون روز، روشن بود.(8)
+
سید مهدی عبا باف نجفی<ref>العبقری الحسان، ج 1، ص 103.</ref>، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس).<ref>همان، ج 1، ص 113.</ref>، حاج علی نجفی<ref>العقبری الحسان، ص 107.</ref>، آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)<ref>أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.</ref>، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای<ref>سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.</ref> از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در کتب مختلف نقل شده است.
  
−
حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس) که در زمان میرزای شیرازی به [[سامرا]] مهاجرت کرده بود، روز جمعه‌اى در مسجد سهله به پیشگاه پیشوای انس و جان شرف‌یاب شد و فرمان یافت که همه روزه صبح‌گاهان، به نیابت از سوی حضرت صاحب ‌الزمان علیه‌السلام [[زیارت عاشورا]] بخواند.(9)
 
  
−
حاج علی نجفی با یک گروه یازده نفرى، هر شب چهارشنبه، به مسجد سهله مشرف شد. در یک شب چهارشنبه که مسئول شام فراموش کرده بود غذا بیاورد، بعد از اَعمال مسجد، به مسجد کوفه رفتند و در حجره‌ای بیتوته کردند و از شدت گرسنگى، خوابشان نبرد که ناگهان، خورشید جهان افروز به داخل حجره تشریف آورده، چای و برنج داغ به آنان مرحمت فرموده است.(10)
+
==پانویس==
 +
[[پرونده:سهلة (1).jpg|بندانگشتی|مسجد سهله]]
 +
<references />
  
−
[[محدث نورى]]، داستان یک سبزی فروش نجفی را نقل کرده که در شب‌های چهارشنبه به مسجد سهله می‌رفته و در یک شب ظلمانى، در مقام [[امام زمان]] علیه‌السلام، به محضر آن خورشید جهان افروز شرف‌یاب شده است. وجود حضرت مقام را بدون شمع و چراغ، چون روز روشن کرده بود.(11) و نیز از یک مرد صالح سلمانی نقل می‌کند که چهل شب چهارشنبه، به مسجد سهله مشرف شده، در شب چهلم به دیدار محبوب شرف‌یاب شده، آن حضرتش او را به ملازمت پدر پیرش، توصیه فرموده است.(12)
+
==منبع==
 +
ابوذر صحرانورد، موعود، آبان 1387، شماره 93.
  
−
حضرت آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق) مکرر در مکرر در مسجد سهله، برای ملاقات حضرت بقیةالله ارواحنافداه و رهایی از منجلاب افکار یونانی و التقاطى، استغاثه کرد. سرانجام روزی به هنگام بازگشت از مسجد سهله، در مقام هود و صالح، به محضر آن حضرت شرف‌یاب شد و این جمله نورانی را بر سینه مبارک آن حضرت مشاهده نمود: طلب المعارف من غیر طریقنا أهل البیت مساوقٌ لإنکارنا؛ طلب کردن معارف دینى، به جز از طریق ما اهل ‌بیت، با انکار ما مساوی است.(13)
 
  
−
حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای(14) در ایام اقامتش در [[نجف]] اشرف، چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله مشرف شد. در این مدت، تلاش زیادی کرد که معصیت نکند و ضمناً از غذاهای حیوانی نیز اجتناب کرد. در شب چهارشنبه 34 یا 35 به محضر مقدس مولا می‌رسد. مولا سفره‌ای پهن، و از او نیز برای صرف غذا دعوت می‌کند. او، عذر می‌خواهد و می‌گوید: «من، در شرایطی هستم که غذای حیوانی نمی‌خورم». مولا می‌فرماید: «آنچه شنیدى، معنایش این است که مثل حیوان نخور، نه آن که غذای حیوانی نخور».(15)
+
==آرشیو عکس و تصویر==
  
−
آیت ‌الله غروی فرمود، در ایام اقامت دوازده روزه‌ام در مسجد سهله، روزى مرحوم سهلاوى در مقام [[امام زین ‌العابدین]] علیه السلام به من گفت: یک وقت، این جا را حفر کردند، به تخته سنگ سبز رنگ بسیار بزرگی رسیدند. روی آن سنگ، تصویرهایی نقش بسته بود. جنازه‌هایی مشاهده شد که قامتی بسیار رسا داشتند و مشخص بود که به تاریخ قبل از اسلام مربوط بودند.(16)
+
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:سهله (1).jpg|ورودی مسجد سهله
 +
پرونده:سهله (5).jpg|تصویر قدیمی مسجد سهله
 +
پرونده:سهله.jpeg|مسجد سهله قبل از بازسازی
 +
پرونده:سهله (6).jpg|مقام های مسجد سهله
 +
پرونده:سهله (2).jpg|صحن مسجد سهله - در سمت راست تصویر مقام [[امام صادق علیه السلام]] مشخص است
 +
پرونده:سهلة (3).jpg|مقام امام صادق علیه السلام در مسجد سهله
 +
پرونده:سهله (4).jpg|رواق مسجد سهله
 +
پرونده:سهلة (5).jpg|مقام [[حضرت ابراهیم]] و [[حضرت ادریس علیه السلام|ادریس]] علیهماالسلام در مسجد سهله
 +
پرونده:سهلة (2).jpg|مقام [[امام سجاد علیه السلام]] در مسجد سهله
 +
پرونده:سهله (3).jpg|مقام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در مسجد سهله
 +
پرونده:سهلة (6).jpg|مقام حضرت [[خضر]] سلام الله علیه در مسجد سهله
 +
پرونده:سهلة (4).jpg|مقام انبیاء و صالحین در مسجد سهله
 +
پرونده:سهله (8).jpg|تصویر جدید گنبد مسجد سهله بعد از بازسازی
 +
</gallery>
  
−
شیخ محمد کوفی شوشترى مقیم شریعة کوفه، از خوش‌بخت‌ترین انسان‌های عصر در رابطه با حضرت بقیة الله ارواحنا فداه بود. او مکرر به محضر جان جانان شرف‌یاب شد. تشرفاتش مورد قبول بزرگان [[نجف]] اشرف بود. یکی از تشرفاتش به این صورت بود که روزى، بعد از نماز مشغول تسبیح بوده، صدایی می‌شنود که‌ «ای شیخ محمد! اگر می‌خواهی حضرت حجت را ببینى، به سوی مسجد سهله بشتاب» به سرعت، به سوی مسجد سهله حرکت می‌کند. درِ مسجد را بسته می‌بیند و مولا را مشاهده می‌کند که از طرف مسجد زید، به سوی سهله در حرکت است. در گوشه‌ای می‌ایستد و تماشا می‌کند که آیا مولا در می‌زند یا در مسجد خود به خود باز می‌شود. هنگامی که مولا به در مسجد می‌رسد، در به روی حضرتش باز می‌شود.(17)و...(18)
+
{{شناختنامه امام زمان (عج)}}
  
−
پی ‌نوشت‌
+
[[رده:اماكن منسوب به امام زمان (عج)]]
  
−
(1). ر.ک: کافى، ج 3، ص 495؛ تهذیب الأحکام، ج 3، ص 252؛ إثبات الهداة، ج 3، ص 453؛ وسائل الشیعة، ج 5، ص 267؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 439؛ مرآت العقول، ج 15، ص 491؛ حلیةالأبرار، ج 5، ص 339؛ گزیدة کفایةالمهتدى، ص 279؛ ارشاد مفید، ج 2، ص 380؛ غیبت [[شیخ طوسى]]، ص 471؛ کشف الغمّة، ج 3، ص 253؛ المستجاد، ص 264؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 331؛ مزار [[شیخ مفید]]، ص 25؛ المزارالکبیر، ص 134؛ نیز ر.ک: الصراط المستقیم، ج 2، ص 251.
+
[[رده:اماکن مقدسه کوفه]]
  
−
(2). المزارالکبیر، ص 134؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 436؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 417؛ نیز ر.ک: قصص الأنبیاء، راوندى، ص 80.
+
[[رده:مساجد تاریخی]]
−
 
+
[[رده: مقاله های مهم]]
−
(3). بحارالأنوار، ج 53، ص 11.
+
{{سنجش کیفی
−
 
+
|سنجش=شده
−
(4). قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج100، ص 434؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 413.
+
|شناسه= خوب
−
 
+
|عنوان بندی مناسب= خوب
−
(5). غیبت شیخ طوسى، ص 475؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 333.
+
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
−
 
+
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
−
(6). قصص الأنبیاء، [[قطب راوندى]]، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 434؛ مستدرک ‌الوسائل، ج 3، ص 413.
+
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
−
 
+
|جامعیت= متوسط
−
(7). اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.
+
|رعایت اختصار= خوب
−
 
+
|سیر منطقی= خوب
−
(8). العبقری الحسان، ج 1، ص 103.
+
|کیفیت پژوهش= خوب
−
 
+
|رده= دارد
−
(9). همان، ج 1، ص 113.
+
}}
−
 
 
−
(10). العقبری الحسان، ص 107.
 
−
 
 
−
(11). نجم الثاقب، ص 499؛ جنةالمأوى، ص 135؛ بحارالأنوار، ج 53، ص 309.
 
−
 
 
−
(12). جنةالمأوى، ص 61؛ بحارالأنوار، ج 53، ص 245؛ دارالسلام، ج 4، ص 421؛ المصطفی والعترة، ج 17، ص 222؛ المختار من کلمات الإمام المهدى، ج 1، ص 414.
 
−
 
 
−
(13). أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.
 
−
 
 
−
(14). کُمله، نام محلی در نواحی لنگرود، در استان گیلان است.
 
−
 
 
−
(15). سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.
 
−
 
 
−
(16). ما، شرح این ماجرا را در اجساد جاویدان، ص 42، به نقل از یکی از فضلای [[نجف]] اشرف آورده‌ایم.
 
−
 
 
−
(17). العبقری الحسان، ج 1، ص 126.
 
−
 
 
−
(18). مطالب مفصلتر در این رابطه را می‌توانید در منابع ذیل و خصوصاً مجله انتظار، ش 6، مقاله آقای علی‌اکبر مهدی‌پور و نیز در ماهنامه موعود ـ ش 39، مقاله آقای سید صادق سیدنژاد مطالعه نمایید.
 
−
[[Category:اماكن منسوب به امام زمان]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۸

Confirm3.jpg

مسجد سهله در عراق.jpg

کشور

عراق

شهر

کوفه

  • طول:"47.2'22°44 شرقی
  • عرض:"21.4'02°32 شمالی
مسجد سهله در نقشه عراق.PNG
مشاهده در نقشه

مسجد سهله در شهر کوفه از مشهورترین مساجد شیعه است. در روایات شیعه این مسجد به عنوان اقامتگاه برخی انبیاء علیهم السلام در گذشته معرفی شده و همچنین به عنوان محلی که امام زمان عجل الله تعالی فرجه پس از ظهور در آن اقامت خواهد نمود. از جمله فضائل نقل شده برای این مسجد گشایش مشکلات به واسطه نماز خواندن در آن است. این مسجد در قرن اول هجری توسط قبایل عرب در کوفه ساخته شد.

نام مسجد

«سَهله» در لغت، تپّه ای است پوشیده از شن سرخ رنگ[۱] و وجه نامگذاری مسجد به سهله گویا این است که این مسجد در سرزمینی است که پوشیده از شن سرخ رنگ است.
از مسجد سهله با نام های دیگری نیز یاد شده است: «مسجد قُرا»، «مسجد بِرِّی»، «مسجد سُهَیل»، «مسجد عبد قُبَیس» و «مسجد بَنِی ظَفَر»؛ ولی «سَهله» مشهورتر از بقیة نام هاست.[۲]

محل قرار گرفتن مسجد

مسجد سهله در شهر کوفه و در دو کیلومتری شمال غربی مسجد کوفه واقع است.

فضیلت مسجد سهله

امام صادق علیه‌السلام خطاب به ابوبصیر فرمود: «... مسجد سهله، اقامتگاه حضرت ادریس علیه‌السلام و حضرت ابراهیم خلیل الرحمان علیه‌السلام بود. خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده، جز این که در مسجد سهله نماز گزارده است. مسجد سهله، پایگاه حضرت خضر علیه‌السلام است. کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم صلی الله علیه و آله اقامت کند. مرد و زن باایمانی یافت نمی‌شود، جز این که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند. در مسجد سهله، تخته سنگی است که تمثال همه پیامبران بر آن نقش بسته است. احدی در مسجد سهله نماز نمی‌گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند، جز این که خداوند او را با حاجت برآورده شده از آنجا برمی‌گرداند. احدی نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز این که خداوند او را از آنچه بیم دارد پناه دهد».[۳]

ابوبصیر عرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است! امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آیا برایت بیفزایم؟» عرض کرد: بلى. فرمود: «مسجد سهله، از آن بُقعه‌هایی است که خداوند دوست دارد او را در آنجا بخوانند. شب و روزی نیست که فرشتگان به زیارت مسجد سهله نشتابند و در آنجا به عبادت حق تعالی نپردازند. اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی‌خواندم. ای ابامحمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرودآمدن فرشته‌ها و اقامت پیامبران را نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد. آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم». ابوبصیر عرض کرد: آیا مسجد سهله، اقامتگاه دائمی حضرت قائم علیه‌السلام خواهد بود؟ فرمود: «آری».[۴]

امام صادق علیه‌السلام در روایتی دیگر فرمود: «هنگامی که وارد کوفه شدى، به مسجد سهله برو و در آنجا نماز بگزار، آن گاه حاجت‌های مادی و معنوی خود را از خداوند بطلب که مسجد سهله خانه ادریس نبی سلام الله علیه بود. حضرت ادریس در آنجا لباس می‌دوخت و نماز می‌خواند. هر کس در مسجد سهله خدا را بخواند، برای هر حاجتی که مورد علاقه‌اش باشد، خداوند حاجت‌اش را برمی‌آورد، و در روز قیامت، او را تا رتبه حضرت ادریس بالا می‌برد، و او را از ناملایمات دنیا و نیرنگ‌های دشمنان پناه می‌دهد».[۵]

نقشه مسجد سهله

مسجد سهله در دوران ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه

محل تقسیم غنایم مسلمانان پس از ظهور، مسجد سهله است.[۶] و امام پس از ظهور به اصلاح حدود این مسجد خواهند پرداخت.[۷] بنا بر برخی روایات، مسجد سهله پس از ظهور اقامتگاه شخصی امام زمان عجل الله تعالی فرجه قرار می گیرد.[۸]


ملاقات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در مسجد سهله

فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه شیعیان باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات امام زمانعجل الله تعالی فرجه صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام رجب، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد صعصعه، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یا ذا المنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.[۹]

سید مهدی عبا باف نجفی[۱۰]، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس).[۱۱]، حاج علی نجفی[۱۲]، آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)[۱۳]، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای[۱۴] از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در کتب مختلف نقل شده است.


پانویس

مسجد سهله
  1. ↑ زبیدی، تاج العروس، ج 1، ص 7193.
  2. ↑ مسجد سهله، مجله موعود، خردادماه سال 1392 شماره 139 و 140.
  3. ↑ المزارالکبیر، ص 134؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 436؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 417؛ نیز ر.ک: قصص الأنبیاء، راوندى، ص 80.
  4. ↑ بحارالأنوار، ج 53، ص 11.
  5. ↑ قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 434؛ مستدرک ‌الوسائل، ج 3، ص 413.
  6. ↑ قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج100، ص 434؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 413.
  7. ↑ غیبت شیخ طوسى، ص 475؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 333.
  8. ↑ ر.ک: کافى، ج 3، ص 495؛ تهذیب الأحکام، ج 3، ص 252؛ إثبات الهداة، ج 3، ص 453؛ وسائل الشیعة، ج 5، ص 267؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 439؛ مرآت العقول، ج 15، ص 491؛ حلیةالأبرار، ج 5، ص 339؛ گزیدة کفایةالمهتدى، ص 279؛ ارشاد مفید، ج 2، ص 380؛ غیبت شیخ طوسى، ص 471؛ کشف الغمّة، ج 3، ص 253؛ المستجاد، ص 264؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 331؛ مزار شیخ مفید، ص 25؛ المزارالکبیر، ص 134؛ نیز ر.ک: الصراط المستقیم، ج 2، ص 251.
  9. ↑ اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.
  10. ↑ العبقری الحسان، ج 1، ص 103.
  11. ↑ همان، ج 1، ص 113.
  12. ↑ العقبری الحسان، ص 107.
  13. ↑ أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.
  14. ↑ سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.

منبع

ابوذر صحرانورد، موعود، آبان 1387، شماره 93.


آرشیو عکس و تصویر

  • ورودی مسجد سهله

  • تصویر قدیمی مسجد سهله

  • مسجد سهله قبل از بازسازی

  • مقام های مسجد سهله

  • صحن مسجد سهله - در سمت راست تصویر مقام امام صادق علیه السلام مشخص است

  • مقام امام صادق علیه السلام در مسجد سهله

  • رواق مسجد سهله

  • مقام حضرت ابراهیم و ادریس علیهماالسلام در مسجد سهله

  • مقام امام سجاد علیه السلام در مسجد سهله

  • مقام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در مسجد سهله

  • مقام حضرت خضر سلام الله علیه در مسجد سهله

  • مقام انبیاء و صالحین در مسجد سهله

  • تصویر جدید گنبد مسجد سهله بعد از بازسازی


برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=مسجد_سهله&oldid=127972»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا