لطف الله صافی گلپایگانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۶: سطر ۶:
 
|وفات =   
 
|وفات =   
 
|مدفن =   
 
|مدفن =   
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی]]، سيد جمال الدين گلپايگانى، سيد محمدتقى خوانسارى
+
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی]]، سيد جمال الدين گلپايگانى، ...
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
 
|آثار = رسائل فقهی، منتخب الاثر و ...
 
|آثار = رسائل فقهی، منتخب الاثر و ...
سطر ۱۲: سطر ۱۲:
  
 
{{مقاله از یک نشریه}}
 
{{مقاله از یک نشریه}}
'''منبع:''' سایت حضرت آيت الله العظمى آقاى حاج شيخ لطف  الله صافى مدظله العالى
+
حضرت آیت الله العظمى آقاى حاج شیخ لطف  الله صافى مدظله العالى، [[فقیه]]، [[اسلام]] شناس و اندیشمند معاصر، از مراجع بزرگ تقلید [[شیعه]] است. ایشان از شاگردان [[آیت الله بروجردی]] و مؤلف کتاب ارزشمندى درباره [[مهدویت]] به نام «[[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر (کتاب)|منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر]]» می باشند.
  
==لطف الله صافی گلپایگانی==
+
== ولادت و خاندان ==
 +
آیت الله شیخ لطف الله صافى، در سال ۱۳۳۷ هـ.ق، در شهر گلپایگان، قدم به صحنه هستى نهاد. پدر ایشان عالم عارف، مرحوم آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى، (م، ۱۳۷۸ هـ.ق) بود که علاوه بر تخصص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش  هاى مختلف [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]] مانند [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، [[کلام]]، [[اخلاق]]، [[حدیث]] و...، در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون [[شعر]] و خوشنویسى نیز سرآمد بود. و مادر ایشان بانوى فاضله، شاعره و عاشق [[اهل بیت]] علیهم‌ السلام فاطمه خانم، دختر حضرت آیت الله آخوند ملا محمدعلى بود.
  
حضرت آيت الله العظمى آقاى حاج شيخ لطف  الله صافى مدظله العالى فقيه، [[اسلام]] شناس و انديشمند بزرگ معاصر، در سال 1337 هـ.ق، در شهر گلپايگان، قدم به صحنه هستى نهاد.
+
== تحصیلات و استادان ==
 +
آیت الله العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت، حوزه، نهاد و میهمان صفاى حلقه هاى صمیمى درس و بحث حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، [[علم کلام|کلام]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]]، [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى آموخت. در سال ۱۳۶۰ هـ.ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، که اکنون از حسرت فراق او پریشان بودند، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به [[قم]] را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ [[حوزه علمیه قم]] به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. ایشان چند سال بعد به [[نجف]] اشرف مشرف شد و در آن جا نیز از محضر مراجع عالیقدر آن حوزه، براى یک سال بهره مند گشت.
  
'''والدين '''
+
هوش و استعداد فوق العاده و تلاش و جدیت در امر تحصیل او را مورد علاقه خاص اساتید بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آیت الله صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بیش از پانزده سال حلقه نشین مجلس درس و بحث و [[اخلاق]] و [[عرفان]] مرجع پرافتخار [[شیعه|شیعه]]، حضرت آیت الله العظمى [[آیت الله بروجردی|بروجردى]] و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت الله العظمى صافى، پاسخگویى به سوالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره [[مهدویت]] را که [[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر (کتاب)|منتخب الاثر]] نام گرفت، به ایشان واگذار کردند.
  
پدر او عالم عارف، مرحوم آيت الله آخوند ملا محمدجواد صافى، (متولد 1287 هـ.ق) بود كه علاوه بر تخصص، تحقيق، تأليف و تدريس در گرايش  هاى مختلف علوم اسلامى مانند [[فقه]]، [[اصول]]، [[كلام]]، [[اخلاق]]، [[حديث]] و...، در زمينه هنرهاى ارزشمندى چون شعر و خوشنويسى نيز سرآمد بود. زهد، تقوى، عشق به ولايت و فضيلت هاى علمى اخلاقى آن بزرگ مرد، از يك سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر [[امر به معروف و نهى از منكر]] و جبهه‌گيرى هاى صريحش در برابر افكار انحرافى، غيرمتدينان، ظالمان و جابران آن روزگار از سويى ديگر، هر قدر كه مردم گلپايگان را شيفته و مطيع محض او مى نمود، هيأت حاكمه، خوانين و زورگويان را در برابرش شكننده تر مى كرد؛ چنان كه آن‌ها هميشه او را سد راه اعمال خلاف شرع و بدعت گذارى هاى خود ديده و تا زنده بود از غيرت دينى و خشم الهى او مى ترسيدند.
+
از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: [[سید محمدتقی خوانساری|سید محمدتقى خوانسارى]]، [[سید محمد حجت کوه کمره ای|حجت]]، صدر، بروجردى و در نجف، آیات عظام: شیخ محمدکاظم شیرازى، [[سید جمال الدین گلپایگانی|سید جمال الدین گلپایگانى]] و شیخ محمدعلى کاظمى را مى توان نام برد.
  
آفتاب عمر آن عالم جليل القدر در افق عصر 27 [[رجب]] سال 1378 هـ.ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسى كاظم، عليه السلام، غروب كرد. مادر او بانوى فاضله، شاعره و عاشق [[اهل بيت]] عليهم‌ السلام فاطمه خانم، دختر حضرت آيت الله آخوند ملا محمدعلى بود. از ويژگى هاى بزرگ معنوى، اخلاقى، كه در وجود آن مرحومه متبلور بود، مى توان به تعبد، [[اخلاص]]، تقوى، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهردارى كم نظير و اهتمام در تربيت كودكان، راز و نياز خاشعانه و ذكر و [[دعا]] و [[نماز شب]] اشاره كرد.
+
== ویژگی‌هاى اخلاقی ==
 +
[[زهد]]، [[تقوا|تقوى]]، [[اخلاص]]، [[قناعت]]، [[توکل|توکل]]، [[سعه صدر]]، صراحت لهجه و [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهى از منکر]]، از ویژگى هاى مهم روحى-اخلاقى این فقیه وارسته است. وجودش، دریاى بى کرانه عشق به انوار مقدس [[ائمه اطهار|ائمه معصومین]] علیهم السلام، است و هر پگاه بعد از [[نماز]]، در [[دعای عهد|دعاى عهد]]، مى توان ترنم تمناى دل شیداییش را در نغمه «العجل العجل یا مولاى یا صاحب الزمان» شنید و او را عصرهاى جمعه، میان خیل عاشقان [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|مهدى]] عجل الله تعالی فرجه الشریف، میهمان لحظه هاى پرمعنویت [[مسجد جمکران|مسجد جمکران]]، دید.
  
'''تحصيلات '''
+
== فعالیت‌های علمی و اجتماعی ==
 +
تدریس، تحقیق و تسلط در زمینه علوم متنوع اسلامى همچون [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، [[کلام]]، [[حدیث]]، [[رجال]] و...، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان هاى فارسى و عربى که بعضى از آن‌ها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگى هاى علمى ایشان است. برخوردارى از چنین موقعیت هاى والاى علمى، ایشان را در [[حوزه علمیه]] قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانى چون آیات عظام: سید جمال الدین گلپایگانى، بروجردى، [[امام خمینى]] و [[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سید محمدرضا گلپایگانى]] و بعضى دیگر، مقام بلند علمى-معنوى او را ارج نهادند؛ و آیت  الله العظمى سید جمال الدین گلپایگانى در حدود ۶۰ سال پیش، [[اجتهاد]] متین و اوج مقام فقهى آیت الله العظمى صافى را طى مکتوبى مهم، اعلام کرد.
  
آيت الله العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنويت، حوزه، نهاد و ميهمان صفاى حلقه هاى صميمى درس و بحث و محرم شور وصف ناپذير مناجات نيمه شب پاكباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپايگان، كتب پايه ادبيات عرب را نزد عالم جليل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز كرد و ادامه مباحث ادبيات، كلام، تفسير، [[حديث]]، [[فقه]] و [[اصول]] را تا پايان سطح در همان جا پى گرفت و در اين مدت حجم وسيع كتب مهم رشته هاى مذكور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آيت الله آخوند ملا محمدجواد صافى آموخت. در سال 1360 هـ.ق، گلپايگان را با دنيايى از خاطره هاى شيرين دوران كودكى و نوجوانى و لذت حضور در كنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، كه اكنون از حسرت فراق او پريشان بودند، ترك كرد و رنج مشكلات هجرت به [[قم]] را پذيرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتيد بزرگ حوزه علميه قم به تكميل تحصيلات و تحقيقات خود بپردازد. ايشان چند سال بعد به [[نجف]] اشرف مشرف شد و در آن جا نيز از محضر مراجع عاليقدر آن حوزه، براى يك سال بهره مند گشت.
+
ایشان، سال‌ها از طرف مرحوم آیت الله العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود کسانى بود که مسئولیت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان کنونى و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظم له امتحان داده اند. این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذکور، مطالعات گسترده اى در زمینه ادبیات و [[تاریخ اسلام]] و [[ایران]] داشته و ضمن آشنایى با قالب هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نیز مهارت کامل دارند.
  
هوش و استعداد فوق العاده و تلاش و جديت در امر تحصيل او را مورد علاقه خاص اساتيد بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آيت الله العظمى صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بيش از پانزده سال حلقه نشين مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شيعه، حضرت آيت الله العظمى بروجردى و نيز يكى از مشاورين ويژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانايى والاى علمى آيت الله العظمى صافى، پاسخگويى به سوالات مهم و حساسى از فقه و كلام شيعى و نيز نگارش كتاب ارزشمندى درباره مهدويت را كه منتخب  الاثر نام گرفت، به ايشان واگذار كردند.
+
این مرجع فرزانه، حتى اکنون نیز با تمامى مشغله هاى موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طریق رسانه هاى گروهى دنبال کرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخى-سیاسى، از قدرت تحلیل بالایى در زمینه رویدادهاى منطقه اى، جهانى و دنیاى [[اسلام]] برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى باشد.
  
از اساتيد مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقليد، آيات عظام: سيد محمدتقى خوانسارى، حجت، صدر، بروجردى و در نجف، آيات عظام: شيخ محمدكاظم شيرازى، سيد جمال الدين گلپايگانى و شيخ محمدعلى كاظمى را مى توان نام برد.
+
قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى کتب مهم حضرت آیت الله العظمى صافى که در دفاع از [[تشیع]] نگاشته بود نیز، در بعضى از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته هاى آگاهى بخش و بیدارکننده اش، پنهان نمایند.
  
'''ويژگي‌هاى آيت الله العظمى صافى '''
+
با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال ۱۳۵۸ هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ هـ.ش، از سوى حضرت [[امام خمینى]] قدس سره به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده ‌اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسدارى از حریم اسلام و [[قرآن]]، لحظه‌ اى تردید به خود راه نداد.
  
زهد، تقوى، [[اخلاص]]، قناعت، توكل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهى از منكر، از ويژگى هاى مهم روحى-اخلاقى اين فقيه وارسته است. وجودش، درياى بى كرانه عشق به انوار مقدس ائمه معصومين عليهم السلام، است و هر پگاه بعد از نماز، در [[دعاى عهد]]، مى توان ترنم تمناى دل شيداييش را در نغمه «العجل العجل يا مولاى يا صاحب الزمان» شنيد و او را عصرهاى جمعه، ميان خيل عاشقان مهدى عجل الله تعالی فرجه شریف، ميهمان لحظه هاى پرمعنويت مسجد جمكران، ديد.
+
حضرت آیت الله العظمى صافى، که حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرایط [[مرجعیت]]، کریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیت الله العظمى گلپایگانى قدس سره، در آذر ماه ۱۳۷۲ هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مکرر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به عنوان یکى از مراجع عمده و ارکان اصلى حوزه علمیه قم بشمار مى رود.
  
تدريس، تحقيق و تسلط در زمينه علوم متنوع اسلامى همچون [[فقه]]، [[اصول]]، [[كلام]]، [[حديث]]، [[رجال]] و...، تأليف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان هاى فارسى و عربى كه بعضى از آن‌ها به چند زبان ديگر نيز ترجمه شده، از ويژگى هاى علمى ايشان است.
+
== پیوندها ==
  
برخوردارى از چنين موقعيت هاى والاى علمى، ايشان را در [[حوزه علميه]] قم، در رديف ممتازين قرار داد و بزرگانى چون آيات عظام: سيد جمال الدين گلپايگانى، بروجردى، [[امام خمينى]] و سيد محمدرضا گلپايگانى و بعضى ديگر، مقام بلند علمى-معنوى او را ارج نهادند؛ و آيت  الله العظمى سيد جمال  الدين گلپايگانى در حدود 60 سال پيش، اجتهاد متين و اوج مقام فقهى آيت الله العظمى صافى را طى مكتوبى مهم، اعلام كرد.
+
*'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=60123&scope=nBIWgj8XfbrgcCKy7XTMY4GDKKPhv7Vg&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true توضیح المسائل (لطف‌ الله صافی گلپایگانی)]'''
  
ايشان، سال‌ها از طرف مرحوم آيت الله العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود كسانى بود كه مسئوليت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان كنونى و مدرسين حوزه علميه قم، نزد معظم له امتحان داده اند. اين فقيه گرانقدر، علاوه بر موارد مذكور، مطالعات گسترده اى در زمينه ادبيات و [[تاريخ اسلام]] و ايران داشته و ضمن آشنايى با قالب هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نيز مهارت كامل دارند.
+
== منبع ==
 
+
سایت حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ لطف  الله صافى گلپایگانی.
اين مرجع فرزانه، حتى اكنون نيز با تمامى مشغله هاى موجود، اخبار و مسائل دنيا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طريق رسانه هاى گروهى دنبال كرده و بنا به اطلاعات وسيع تاريخى-سياسى، از قدرت تحليل بالايى در زمينه رويدادهاى منطقه اى، جهانى و دنياى اسلام برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى باشد.
 
 
 
قبل از پيروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه هاى مختلف مبارزه با رژيم ستم شاهى باعث حساسيت ساواك، نسبت به اين فقيه آگاه گشت و بالاخره به توقيف يكى از كتب ايشان كه حاوى مطالبى در نقد فساد رژيم شاه بود، منجر شد. در همين حال نشر بعضى كتب مهم حضرت آيت الله العظمى صافى كه در دفاع از تشيع نگاشته بود نيز، در بعضى از كشورهاى عربى ممنوع شد و بدين صورت دولتمردان اين كشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته هاى آگاهى بخش و بيداركننده اش، پنهان نمايند.
 
 
 
با پيروزى انقلاب اسلامى ايران، ايشان در سال 1358 هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال 1359 هـ.ش، از سوى حضرت [[امام خمينى]] قدس سره به عضويت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبير شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده ‌اى به نظام مقدس و مردم عزيز گشت، و در پاسدارى از حريم اسلام و [[قرآن]]، لحظه‌ اى ترديد به خود راه نداد.
 
 
 
حضرت آيت الله العظمى صافى، كه حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرايط مرجعيت، كريمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آيت الله العظمى گلپايگانى قدس سره، در آذر ماه 1372 هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مكرر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعيت را پذيرفت و اكنون به عنوان يكى از مراجع عمده و اركان اصلى حوزه علميه قم بشمار مى رود.
 
 
 
'''پيوندها'''
 
 
 
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=60123&scope=nBIWgj8XfbrgcCKy7XTMY4GDKKPhv7Vg&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true توضيح المسائل (لطف‌ الله صافي‌ گلپايگاني)]'''
 
 
[[رده: علمای معاصر]]
 
[[رده: علمای معاصر]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]
 
[[رده:مراجع تقلید]]

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۱۸

Safi.jpg
نام کامل لطف الله صافی گلپایگانی
زادروز 1297 شمسی
زادگاه گلپایگان

Line.png

اساتید

آیت الله بروجردی، سيد جمال الدين گلپايگانى، ...


آثار

رسائل فقهی، منتخب الاثر و ...


مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon article.jpg
محتوای فعلی "مقاله‌ یک نشریه" متناسب با این عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

حضرت آیت الله العظمى آقاى حاج شیخ لطف الله صافى مدظله العالى، فقیه، اسلام شناس و اندیشمند معاصر، از مراجع بزرگ تقلید شیعه است. ایشان از شاگردان آیت الله بروجردی و مؤلف کتاب ارزشمندى درباره مهدویت به نام «منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر» می باشند.

ولادت و خاندان

آیت الله شیخ لطف الله صافى، در سال ۱۳۳۷ هـ.ق، در شهر گلپایگان، قدم به صحنه هستى نهاد. پدر ایشان عالم عارف، مرحوم آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى، (م، ۱۳۷۸ هـ.ق) بود که علاوه بر تخصص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش هاى مختلف علوم اسلامى مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون شعر و خوشنویسى نیز سرآمد بود. و مادر ایشان بانوى فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم‌ السلام فاطمه خانم، دختر حضرت آیت الله آخوند ملا محمدعلى بود.

تحصیلات و استادان

آیت الله العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت، حوزه، نهاد و میهمان صفاى حلقه هاى صمیمى درس و بحث حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى آموخت. در سال ۱۳۶۰ هـ.ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، که اکنون از حسرت فراق او پریشان بودند، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به قم را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. ایشان چند سال بعد به نجف اشرف مشرف شد و در آن جا نیز از محضر مراجع عالیقدر آن حوزه، براى یک سال بهره مند گشت.

هوش و استعداد فوق العاده و تلاش و جدیت در امر تحصیل او را مورد علاقه خاص اساتید بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آیت الله صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بیش از پانزده سال حلقه نشین مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شیعه، حضرت آیت الله العظمى بروجردى و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت الله العظمى صافى، پاسخگویى به سوالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره مهدویت را که منتخب الاثر نام گرفت، به ایشان واگذار کردند.

از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: سید محمدتقى خوانسارى، حجت، صدر، بروجردى و در نجف، آیات عظام: شیخ محمدکاظم شیرازى، سید جمال الدین گلپایگانى و شیخ محمدعلى کاظمى را مى توان نام برد.

ویژگی‌هاى اخلاقی

زهد، تقوى، اخلاص، قناعت، توکل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهى از منکر، از ویژگى هاى مهم روحى-اخلاقى این فقیه وارسته است. وجودش، دریاى بى کرانه عشق به انوار مقدس ائمه معصومین علیهم السلام، است و هر پگاه بعد از نماز، در دعاى عهد، مى توان ترنم تمناى دل شیداییش را در نغمه «العجل العجل یا مولاى یا صاحب الزمان» شنید و او را عصرهاى جمعه، میان خیل عاشقان مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف، میهمان لحظه هاى پرمعنویت مسجد جمکران، دید.

فعالیت‌های علمی و اجتماعی

تدریس، تحقیق و تسلط در زمینه علوم متنوع اسلامى همچون فقه، اصول، کلام، حدیث، رجال و...، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان هاى فارسى و عربى که بعضى از آن‌ها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگى هاى علمى ایشان است. برخوردارى از چنین موقعیت هاى والاى علمى، ایشان را در حوزه علمیه قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانى چون آیات عظام: سید جمال الدین گلپایگانى، بروجردى، امام خمینى و سید محمدرضا گلپایگانى و بعضى دیگر، مقام بلند علمى-معنوى او را ارج نهادند؛ و آیت الله العظمى سید جمال الدین گلپایگانى در حدود ۶۰ سال پیش، اجتهاد متین و اوج مقام فقهى آیت الله العظمى صافى را طى مکتوبى مهم، اعلام کرد.

ایشان، سال‌ها از طرف مرحوم آیت الله العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود کسانى بود که مسئولیت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان کنونى و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظم له امتحان داده اند. این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذکور، مطالعات گسترده اى در زمینه ادبیات و تاریخ اسلام و ایران داشته و ضمن آشنایى با قالب هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نیز مهارت کامل دارند.

این مرجع فرزانه، حتى اکنون نیز با تمامى مشغله هاى موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طریق رسانه هاى گروهى دنبال کرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخى-سیاسى، از قدرت تحلیل بالایى در زمینه رویدادهاى منطقه اى، جهانى و دنیاى اسلام برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى باشد.

قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى کتب مهم حضرت آیت الله العظمى صافى که در دفاع از تشیع نگاشته بود نیز، در بعضى از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته هاى آگاهى بخش و بیدارکننده اش، پنهان نمایند.

با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال ۱۳۵۸ هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ هـ.ش، از سوى حضرت امام خمینى قدس سره به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده ‌اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسدارى از حریم اسلام و قرآن، لحظه‌ اى تردید به خود راه نداد.

حضرت آیت الله العظمى صافى، که حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرایط مرجعیت، کریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیت الله العظمى گلپایگانى قدس سره، در آذر ماه ۱۳۷۲ هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مکرر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به عنوان یکى از مراجع عمده و ارکان اصلى حوزه علمیه قم بشمار مى رود.

پیوندها

منبع

سایت حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ لطف الله صافى گلپایگانی.