حدیث ضعیف: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{خوب}} | |
| + | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | ||
| − | + | '''''از اقسام خبر واحد''''' | |
| − | + | [[حدیث]] ضعیف، اصطلاحى در [[علم درایه]] است. | |
| − | + | حدیثى را ضعیف خوانند كه همه یا بعض راویانش فاقد شرایط معتبر در [[حدیث صحیح]]، [[حدیث حسن|حسن]] و [[حدیث موثق|موثّق]] باشند مانند این كه در سند حدیث راوى مجهول یا فاسد العقیده كه توثیق نشده، وجود داشته باشد گر چه باقى امامى و عادل باشند.<ref> الدرایة (شهید ثانى)/ 24. </ref> | |
| − | + | حدیث ضعیف - قطع نظر از قراین و شواهد بیرونى - حجّت نیست؛ لیكن در این كه عمل مشهور به مفاد آن، ضعف آن را جبران مى‌كند یا نه، اختلاف است.<ref> همان، 27-28؛ التنقیح (الطهارة) 1/477؛ مصباح الفقاهة 1/7.</ref> قول به جبران، نظر مشهور است.<ref> التنقیح (الطهارة)، 9/380.</ref> | |
| − | + | چنان كه قول مشهور عمل به اخبار ضعیف در سُنَن ([[مستحب]]ات و [[مكروه]]ات) است كه در اصطلاح از آن به [[قاعده تسامح در ادله سنن]] تعبیر مى‌كنند.<ref> القواعد الفقهیة (بجنوردى) 3/333؛ مأة قاعدة فقهیة/95.</ref> | |
| − | < | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 265. | ||
| − | + | {{اصطلاحات حدیثی}} | |
| + | [[رده:اقسام خبر واحد]] | ||
| + | [[رده:اصطلاحات حدیثی]] | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۵۰
از اقسام خبر واحد
حدیث ضعیف، اصطلاحى در علم درایه است.
حدیثى را ضعیف خوانند كه همه یا بعض راویانش فاقد شرایط معتبر در حدیث صحیح، حسن و موثّق باشند مانند این كه در سند حدیث راوى مجهول یا فاسد العقیده كه توثیق نشده، وجود داشته باشد گر چه باقى امامى و عادل باشند.[۱]
حدیث ضعیف - قطع نظر از قراین و شواهد بیرونى - حجّت نیست؛ لیكن در این كه عمل مشهور به مفاد آن، ضعف آن را جبران مى‌كند یا نه، اختلاف است.[۲] قول به جبران، نظر مشهور است.[۳]
چنان كه قول مشهور عمل به اخبار ضعیف در سُنَن (مستحبات و مكروهات) است كه در اصطلاح از آن به قاعده تسامح در ادله سنن تعبیر مى‌كنند.[۴]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 265.
