حدیث حسن: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز (حديث حسن را به حدیث حسن منتقل کرد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (درست کردن پیوندهای داخلی-اضافه کردن الگوی مصطلح الحدیث) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | '''''از اقسام خبر واحد.''''' | + | '''''از اقسام [[خبر واحد]].''''' |
| − | حدیث حسن - كه از اصطلاحات علم درایه است - حدیثى را گویند كه همه راویان آن امامى و ممدوح باشند؛ لیكن تصریح بر عدالت آنان نشده باشد. به حدیثى هم كه بعض راویانش ممدوح و بعض دیگر امامى و عادل باشند، حدیث حسن اطلاق كرده‌اند.<ref> الدرایة (شهید ثانى)/ 21. </ref> | + | حدیث حسن - كه از اصطلاحات [[درایة الحدیث|علم درایه]] است - حدیثى را گویند كه همه راویان آن امامى و ممدوح باشند؛ لیكن تصریح بر عدالت آنان نشده باشد. به حدیثى هم كه بعض راویانش ممدوح و بعض دیگر امامى و عادل باشند، حدیث حسن اطلاق كرده‌اند.<ref> الدرایة (شهید ثانى)/ 21. </ref> |
در این كه حدیث حسن مطلقاً حجت است یا مطلقاً حجت نیست و یا در صورت عمل مشهور به مضمون آن، حجت است و در غیر آن صورت حجت نیست. بین متأخران اختلاف است.<ref> همان، 26؛ وصول الاخیار/ 97. </ref> | در این كه حدیث حسن مطلقاً حجت است یا مطلقاً حجت نیست و یا در صورت عمل مشهور به مضمون آن، حجت است و در غیر آن صورت حجت نیست. بین متأخران اختلاف است.<ref> همان، 26؛ وصول الاخیار/ 97. </ref> | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 260 | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 260 | ||
| + | |||
| + | {{اصطلاحات حدیثی}} | ||
[[رده:اقسام خبر واحد]] | [[رده:اقسام خبر واحد]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۵۷
از اقسام خبر واحد.
حدیث حسن - كه از اصطلاحات علم درایه است - حدیثى را گویند كه همه راویان آن امامى و ممدوح باشند؛ لیكن تصریح بر عدالت آنان نشده باشد. به حدیثى هم كه بعض راویانش ممدوح و بعض دیگر امامى و عادل باشند، حدیث حسن اطلاق كرده‌اند.[۱]
در این كه حدیث حسن مطلقاً حجت است یا مطلقاً حجت نیست و یا در صورت عمل مشهور به مضمون آن، حجت است و در غیر آن صورت حجت نیست. بین متأخران اختلاف است.[۲]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 260
