باقی ماندگان واقعه کربلا
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
چند تن از یاران امام حسین علیه السلام، از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خون‌هاى اهل بیت معصومین بودند نجات یافتند. آنان عبارتند از:
- امام سجاد علیه السلام، آن بزرگوار در کربلا بیمار بود، شمر خواست آن حضرت را به قتل برساند، حضرت زینب علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.[۱]
- امام باقر علیه السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که دو سال و چند ماه از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.[۲]
- حسن بن حسن بن على علیه السلام، مجروح شد و او را به کوفه بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.[۳]
- زید بن الحسن.[۴]
- عمر بن الحسین
- قاسم بن عبدالله
- محمد بن عقیل.[۵]
- عقبة بن سمعان، او غلام حضرت رباب است،[۶] سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر سعد به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.[۷]
- موقع بن ثمامه اسدی، او نیز با امام حسین علیه السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون عبیدالله از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.[۸]
- مسلم بن رباح
- ضحاک بن عبدالله
پانویس
- ↑ المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.
- ↑ مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵. ولى بنابر قول اصح ولادت حضرت امام باقر علیه السلام در سال ۵۷ و عمر شریفش در واقعه کربلا نزدیک به چهار سال بوده است.
- ↑ ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.
- ↑ مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.
- ↑ حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.
- ↑ رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام است.
- ↑ انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.
- ↑ کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.
منابع
- على نظرى منفرد، قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
