نار

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یکی از نامهای دوزخ در قرآن، «نار» است.

واژه شناسى «نار»

كلمه «نار» و «نور» از نگاه برخى از واژه شناسان عرب به يك ريشه مى رسند. ابن فارس در اين باره مى گويد: النون و الواو والراء أصل صحيح يدلّ على إضاءة و اضطراب و قلّة ثبات. منه النور و النار، سمّيا بذلك من طريقة الإضاءة و لأنّ ذلك يكون مضطربا سريع الحركة.[۱]

ن و ر، يك ريشه صحيح است كه بر روشنى و موج و كم ثباتى دلالت مى كند. از همين ريشه اند نار و نور و ناميده شدنشان به اين نام از اين روست كه نورافشان اند و اين از آن جهت است كه موّاج و شتابان اند.

برخى از پژوهشگران در تبيين رابطه «نار» و «نور» گفته اند: إنّ الضوء و الحرارة متلازمان؛ فإنّهما يتحصّلان من التموّج و الاهتزاز الشديد فى ذرّات الشى ء و داخله. فإذا كان النظر إلى جهة الضوء يقال: إنّه نور و يطلق عليه النور، و إذا لوحظ النظر إلى جهة الحرارة يطلق عليه النار و يناسبها وجود الألف الدالّ على التشعشع والارتفاع والتلألؤ.[۲]

روشنى و حرارت همراه هميشگى اند كه از موج و حركت تند در ذرات و داخل يك شى بدست مى آيند. وقتى به حيث نور آن نگريسته شود به آن نور گفته مى شود و بر آن، «نور» اطلاق مى گردد و وقتى كه به حيث گرمايش آن نگريسته شود به آن «نار» گفته مى شود و وجود الف در نار كه دلالت بر شعاع و رفعت و برافروختگى دارد، با آن مناسبت دارد.

واژه «نار» در قرآن و حديث

در قرآن، كلمه «نار (بدون الف و لام)» و «النار (با الف و لام)» در مجموع، ۱۴۵ بار تكرار شده است كه در ۱۱۸ مورد آتش جهنم، دو مورد آتش برزخ و ۲۵ مورد معانى مختلف آتش دنيا مراد است.

كاربردهاى آتش در قرآن را بدين سان مى توان خلاصه كرد:

  1. آتش به عنوان يكى از نشانه هاى توحيد.[۳]
  2. آتش، مبدأ آفرينش جن و شيطان.[۴]
  3. آتش، مبدأ مشاهدات موسى عليه السلام در آغاز نبوت.[۵]
  4. آتشى كه حضرت ابراهيم عليه السلام در آن افكنده شد.[۶]
  5. مَثَل زدن به آتش.[۷]
  6. آتش جنگ.[۸]
  7. آتش گرفتارى ها و سختى هاى دنيا.[۹]
  8. آتش گناه.[۱۰]
  9. آتش برزخ.[۱۱]
  10. آتش دوزخ.[۱۲]

گفتنى است كه در قرآن كلمه «نار» هنگامى كه براى آتش دوزخ بكار رفته با كلمه «جهنّم» تركيب گرديده است. در احاديث نيز كلمه «نار» مكرر در آتش دوزخ بكار رفته است.

پانویس

  1. پرش به بالا معجم مقاييس اللغة: ج۵، ص۳۶۸.
  2. پرش به بالا التحقيق فى كلمات القرآن الكريم: ج۱۲، ص۲۷۹.
  3. پرش به بالا سوره يس: آيه۸۰، سوره واقعه: آيه۷۱.
  4. پرش به بالا سوره اعراف: آيه۱۲، سوره ص: آيه۷۶، سوره الرحمن: آيه ۱۵، سوره حجر: آيه۲۷.
  5. پرش به بالا سوره قصص: آيه۲۹، سوره طه: آيه۱۰، سوره نمل: آيه۷ـ۸.
  6. پرش به بالا سوره انبياء: آيه۶۹، سوره عنكبوت: آيه۲۴.
  7. پرش به بالا سوره بقره: آيه۱۷، ۲۶۶.
  8. پرش به بالا سوره مائده: آيه۴.
  9. پرش به بالا سوره آل عمران: آيه۱۸۳.
  10. پرش به بالا سوره بقره: آيه۱۷۴، سوره نساء: آيه۱۰.
  11. پرش به بالا سوره غافر: آيه۴۶، سوره الرحمن: آيه۳۵.
  12. پرش به بالا سوره بقره: آيه۱۲۶ و ۱۶۷ و ۱۷۵ و ۲۱۷ و ۲۲۱ و ۲۵۷ و ۲۷۵ و...


منابع

  • محمد محمدی ری شهری، بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث، ج2، قم: دارالحدیث، چاپ اول، 1389ش، ص51، در دسترس در پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه، بازیابی: 16 اردیبهشت 1393.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن