منهال بن عمرو
«مِنهال بن عمرو»، از طایفه بنى اسد و اهل کوفه بود. او را از اصحاب و راویان امام سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام شمرده‌اند.[۱]
منهال، یکى از هواداران اهل بیت علیهم السلام بود که در شام مى‌زیست. در روزهایى که اسراى اهل بیت در خرابه شام بودند، روزى امام سجاد علیه السلام بیرون آمد و با او برخورد کرد و گفتگوهایى میان آن دو انجام گرفت و امام، از مظلومیت اهل بیت و شداید دوران اسارت سخن گفت.[۲]
از او نیز نقل شده که هنگام آوردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به دمشق، مردى آیه «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَباً»[۳] را مى‌خواند. پس صدایى از سر مطهر آمد که: کشتن من و گرداندن سرم، شگفت‌تر از داستان اصحاب کهف است.[۴]
همچنین در سفر بازگشت از مکه با امام زین العابدین علیه السلام دیدار کرد. آن حضرت، وضع حرمله (کشنده حضرت على‌اصغر) را از او پرسید، سپس آن ملعون را نفرین کرد. منهال وقتى به کوفه رسید، حرمله را دستگیر کرده بودند. به دستور مختار، دست و پایش را قطع کردند، سپس در آتش افکندند. منهال، ماجراى دیدار خود با امام و نفرین آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو کرد. مختار، خوشحال شد که دعاى امام به دست او تحقق یافت.[۵]
پانویس
- ↑ تنقيح المقال، ج ۳، ص ۲۵۱.
- ↑ مقتل الحسين، مقرم، ص ۴۶۲؛ الفتوح، ابن اعثم، ج ۵، ص ۱۵۵.
- ↑ سوره کهف، ۹.
- ↑ اثبات الهداة، ج ۵، ص ۱۹۳.
- ↑ بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۳۳۲؛ فرهنگ معارف و معاريف، ج ۵، ص ۲۱۴۳.
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
