آیه 62 سوره اعراف
| <<61 | آیه 62 سوره اعراف | 63>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
پیغام خدایم را به شما می‌رسانم و به شما نصیحت و خیرخواهی می‌کنم و از سوی خدا به اموری آگاهم (مانند قیامت و حساب و کیفر اعمال) که شما آگاه نیستید.
پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم و از سوی خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید.
پيامهاى پروردگارم را به شما مى‌رسانم و اندرزتان مى‌دهم و چيزهايى از خدا مى‌دانم كه [شما] نمى‌دانيد.»
پيامهاى پروردگارم را به شما مى‌رسانم و شما را اندرز مى‌دهم و از خدا، آن مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد.
رسالتهای پروردگارم را به شما ابلاغ می‌کنم؛ و خیرخواه شما هستم؛ و از خداوند چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
رسالات: رسالت: پيام و دستور. رسالات: پيامها و دستورها.
انصح: نصح (بر وزن عقل)، خالص شدن و خالص كردن و به ضمّ اول، به معنى اخلاص است. نصيحت: خالص بودن در خيرخواهى. «انصح»: نصيحت و خيرخواهى مى كنم.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ «61»
(نوح) گفت: اى قوم من! در من هيچ گونه انحراف و گمراهى نيست، بلكه من فرستاده‌اى از سوى پروردگار جهانيانم.
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ «62»
پيامهاى پروردگارم را به شما مى‌رسانم و خيرخواه و دلسوز شمايم و از (جانب) خدا چيزهايى مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد.
نکته ها
كلمه‌ى «نصح»، به معناى خالص و بى‌غلّ و غش بودن است. به سخنانى كه از روى خلوص نيّت و خيرخواهى گفته شود، «نُصح» گويند و به عسل خالص هم «ناصح العسل» گفته مى‌شود.
پیام ها
1- در مقابل توهين‌هاى جاهلان، صبور باشيم. «لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ» اوّلين پيامبر اولواالعزم، در برابر اتهام گمراهى، با نرم‌ترين شيوه سخن گفت.
2- رسالت پيامبران، در راستاى تربيت جهانيان و از شئون ربوبيّت خداوند است. «لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ»
3- بر خلاف عقايد انحرافى كه براى هرچيز يك ربّى مى‌پنداشتند، قرآن مى‌فرمايد: همه‌ى هستى، يك ربّ و پروردگار دارد. «رَبِّ الْعالَمِينَ»
4- پيامبران الهى، معصوم‌اند. «لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ»
5- مربّى و مبلغ، هم بايد خيرخواه و دلسوز باشد و هم برخوردار از علم و آگاهى كافى. «أَنْصَحُ، أَعْلَمُ»
6- دلسوزى و خيرخواهى پيامبر، در جهت منافع مردم است، نه منافع شخصى. «أَنْصَحُ لَكُمْ»
جلد 3 - صفحه 90
7- انبيا، خداوند متعال را سرچشمه‌ى تمام علوم و آگاهى‌هاى خود مى‌دانند. «وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ»
8- انبيا از جانب خدا، از علوم و آگاهى‌هايى برخوردارند كه دست بشر به آنها نمى‌رسد. «أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (62)
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي: تبليغ مى‌نمايم شما را همه انواع و اقسام رسائل و احكام و فرامين پروردگار خودم را از اصول و فروع، و ادا مى‌كنم تمام آن را بدون نقص و زياده، وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: و نصيحت و پند مى‌دهم شما را به اخلاص تمام و محبت مالا كلام جميع آنچه انسب و اصلح به حال شما باشد در دنيا و آخرت و ارشاد مى‌نمايم شما را به وجه اصلح و اصوب، وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و مى‌دانم از جانب حق تعالى آنچه را كه شما نمى‌دانيد از ثواب و جزاى مطيعين و عقاب و سزاى كافرين و مكذبين، يا مى‌دانم قدرت و سطوت و قهر و غضب الهى نسبت به مكذبين، آنچه را شما نمى‌دانيد.
تبصره: ابلاغ ابتدائى از نوح عليه السّلام به امت، واجب عينى بود، پس در عدم تأثير و اجابت قوم، دو امر ثابت شود: اول- ابلاغ نبى و اداء رسالت الهى.
دوم- اتمام حجت بر امت و قطع عذر ايشان، زيرا تعذيب حق تعالى بنده را بدون اتمام حجت قبيح است، پس ابلاغ انبياء، امت را واجب باشد، چه تأثير و مؤثر در آنها شود يا نشود؛ زيرا: وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِينُ*، بر رسول تكليفى نيست مگر ابلاغ آشكارا بر تمام امت. وقتى كه كفار، اوامر و نواهى الهى از زبان نوح عليه السّلام شنيدند از مقالات آن حضرت تعجب نمودند:
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (62)
ترجمه
ابلاغ ميكنم بشما پيامهاى پروردگارم را و نصيحت ميكنم براى شما و ميدانم از جانب خدا آنچه را كه نميدانيد.
تفسير
ابلاغ رساندن مطلب است ببهترين وجه و رسالات جمع رسالة است كه آن جملاتى است كه پيام آورنده براى ابلاغ آورده و نصيحت بيان مطالب سودمند است از روى اخلاص نيّت و تعدى بلام براى تاكيد اين معنى است كه فقط بر نفع شما است و در جمله اخيره اشاره به مطالبى فرموده يكى آنكه من از صفات الهى از قبيل وحدانيّت و عدالت و حكمت و رحمانيت و قهاريت ميدانم آنچه را كه شما نمى‌دانيد ديگر آنكه معارف و احكامى از خداوند بمن وحى شده كه شما نميدانيد ديگر آنكه من ميدانم كه اگر مخالفت كنيد بر شما عذاب نازل ميشود ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أُبَلِّغُكُم رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنصَح‌ُ لَكُم وَ أَعلَم‌ُ مِنَ اللّه‌ِ ما لا تَعلَمُون‌َ (62)
بشما ميرسانم آنچه خداوند من فرستاده و شما را نصيحت ميكنم که بپذيريد و مخالفت نكنيد و من از جانب خدا ميدانم چيزهايي را که شما نميدانيد.
أُبَلِّغُكُم وظيفه رسالت است چون واسطه است بين خدا و بنده‌گان اينكه برساند ببندگان رِسالاتِ رَبِّي تمام دستورات صادره از پروردگار را چه راجع بقسمت عقائد و اخلاق و اعمال و عبادات و معاملات باشد و چه انذار از عقائد فاسده مثل شرك و غيره و اخلاق رذيله و اعمال سيئه و سوء معاشرت.
وَ أَنصَح‌ُ لَكُم نصيحت پند و اندرز است بآنچه صلاح طرف است چه در دنيا و چه در آخرت و موعظه منع از اموريست که موجب فساد دنيا و آخرت ميشود و بيان مضار آنها.
وَ أَعلَم‌ُ مِنَ اللّه‌ِ ما لا تَعلَمُون‌َ معرفت بخدا و وحدانيت او و صفات كمال و جمال و جلال و عدل و جزاء اعمال خير و شر و ساير اموري که بانبياء افاضه شده
جلد 7 - صفحه 351
و ديگران محروم شدند و بايستي از انبياء و اولياء و علماء فراگيرند.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 62)- هدف من این است که رسالت پروردگار را انجام داده و دستورات او را به شما برسانم» (أُبَلِّغُکُمْ رِسالاتِ رَبِّی).
«و در این راه از هیچ گونه خیرخواهی فروگذاری نمی‌کنم» (وَ أَنْصَحُ لَکُمْ).
و در پایان اضافه می‌کند: «من چیزهایی از خداوند می‌دانم که شما نمی‌دانید» (وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ).
این جمله ممکن است جنبه تهدید در برابر مخالفتهای آنها داشته باشد که من مجازاتهای دردناکی از خداوند در برابر تبهکاران سراغ دارم که شما هنوز
ج2، ص59
از آن بی‌خبرید، و یا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد که اگر در مسیر اطاعتش گام بگذارید برکات و پاداشهایی از او سراغ دارم که شما به عظمت و وسعت آن واقف نیستید.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
