آیه 41 سوره نور

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<40 آیه 41 سوره نور 42>>
سوره : سوره نور (24)
جزء : 18
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آیا ندیدی که هر کس در آسمانها و زمین است تا مرغهایی که در هوا پر گشایند همه به تسبیح و ثنای خدا مشغولند؟ و همه آنان صلاة و تسبیح خود بدانند، و خدا به هر چه کنند آگاه است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Have you not regarded that Allah is glorified by everyone in the heavens and the earth, and the birds spreading their wings. Each knows his prayer and glorification, and Allah knows best what they do.

معانی کلمات آیه

  • صافات: بال گشودگان صف آنست كه پرنده بال خود را در هوا بگشايد و حركت ندهد «صف الطائر جناحيه في السماء بسطها و لم يحركها» ظاهرا منظور شنا كردن در هوا يا بال زدن است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ «41»

آيا نديدى كه هر كه در آسمان‌ها و زمين است و پرندگان بال گشوده (در حال پرواز) براى خدا تسبيح مى‌گويند، و هر يك نيايش و تسبيح خود را مى‌داند؟ و خداوند به آنچه مى‌كنند، داناست.

وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ «42»

و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين، مخصوص خداست. و بازگشت (همه) به سوى اوست.

نکته ها

قرآن، بارها مسأله‌ى تسبيح موجودات و سجده و نماز آنها را با صراحت بيان كرده و فرموده است: شما تسبيح آنها را نمى‌فهميد. «1» از اين آيات به دست مى‌آيد كه علم و شعور، مخصوص انسان‌ها نيست. گرچه بعضى مفسّران تسبيح موجودات هستى را تسبيح تكوينى‌

«1». اسراء، 44.

جلد 6 - صفحه 196

و زبان حال آفرينش دانسته‌اند، ولى ظاهر آيات بر خلاف اين مطلب است.

خداوند، در اين آيه چند مرتبه به صورت غير مستقيم، به انسان هشدار داده است:

الف: موجودات آسمان و زمين و پرندگان در حال تسبيح هستند. چرا انسان غافل است؟!

ب: تسبيح موجودات، آگاهانه است. چرا انسان در نماز حضور قلب ندارد؟!

ج: پرندگان، هنگام پرواز در هوا در حال تسبيح و نمازند، امّا برخى انسان‌ها هنگام پرواز در آسمان، در حال غفلت و مستى به سر مى‌برند!

در روايات مى‌خوانيم: امام صادق عليه السلام هنگامى كه صداى گنجشكى را شنيد فرمود: اين پرنده مشغول دعا و تسبيح است. «1»

پیام ها

1- تنها به خود نينديشيد، به اطراف خود هم بنگريد و در هستى نيز مطالعه و انديشه كنيد. «أَ لَمْ تَرَ»

2- در ميان موجودات هستى، پرندگان، آن هم در حال پرواز، توجّه خاصّى به خدا دارند. «وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ»

3- همه‌ى موجودات، شعور دارند ونماز و تسبيح آنها، آگاهانه است. «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ»

4- نماز، در صورتى ارزش دارد كه نمازگزار بداند چه مى‌گويد و چه مى‌كند. «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ»

5- نماز و تسبيح هر موجودى به صورت خاصّى است. «صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ»

6- خداوند، بر جزئيات تمام اعمال آگاه است. «عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ»

7- نظام هستى، هم فرمانروا دارد؛ وَ لِلَّهِ مُلْكُ‌ ... و هم هدفدار است. «وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ»

«1». تفسير كبيرفخررازى، روح البيان.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 197

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص221

منابع

عکس نوشته ها

طرح از موسسه اهل بیت علیهم السلام (دانلود کیفیت بالا - سایر عکس نوشته های این موسسه)