آیه 23 سوره نجم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<22 آیه 23 سوره نجم 24>>
سوره : سوره نجم (53)
جزء : 27
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

این بتها جز نامهایی که شما و پدرانتان بر آنها نهاده‌اید چیز دیگری نیست و خدا هیچ دلیلی بر (معبودیت) آنها نازل نفرموده؛ مشرکان چیزی غیر گمان باطل و هوای نفس فاسد خود را پیروی نمی‌کنند با آنکه از جانب خدایشان هدایت بر آنها آمد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

These are but names, which you have coined—you and your fathers—for which Allah has not sent down any authority. They follow nothing but conjectures and the desires of the [lower] soul, while there has already come to them the guidance from their Lord.

معانی کلمات آیه

  • سلطان: دليل و حجت كه انسان به واسطه آن بر خصم تسلط پيدا مى‏‌كند.
  • ظن: اگر انسان به چيزى احتمال قوى بدهد، طرف قوى را ظنّ و طرف ضعيف را وهم نامند و اگر هر دو يكسان باشد شك گويند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْماءٌ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ ما تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌ «23»

اين بت‌ها جز نام‌هايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان، نام‌گذارى كرده‌ايد.

خداوند هيچ گونه برهانى (بر حقانيّت آنها) نفرستاده است. (مشركان)، جز گمان و آنچه كه دلخواهشان است پيروى نمى‌كنند، در حالى كه از سوى پروردگارشان هدايت به سراغشان آمده است.

نکته ها

منظور از «سُلْطانٍ» در قرآن، دليل و برهان است كه مايه‌ى سلطه علمى مى‌گردد.

بت‌پرستان، هر يك از بت‌ها را مظهر امرى مى‌دانستند؛ يكى را مظهر قدرت، يكى علم، يكى محبّت، يكى خشم و .... قرآن مى‌فرمايد: اين عناوين و القاب دهان پركن، هيچ خاصيّتى ندارد و اين اسم‌ها، بى مسمّى است.

پیام ها

1- به هر شعار و عنوان و لقبى، نبايد توجّه كرد. «أَسْماءٌ سَمَّيْتُمُوها»

2- نياكان، فرهنگ‌سازان نسل بعد از خود هستند. «سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ»

3- تقليد كوركورانه، گرچه از نياكان و پدران باشد، ممنوع است. «أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ»

جلد 9 - صفحه 316

4- شرك، برخاسته از خيال‌پردازى و موهوم‌گرايى است و هيچ گونه پشتوانه منطقى ندارد. سَمَّيْتُمُوها ... ما أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ‌

5- عقايد، بايد بر اساس برهان باشد و حدس و گمان و تقليد، كافى نيست. «ما أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ»

6- هدايت از سوى خداوند است، «جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌» و گمراهى از هواى نفس. «تَهْوَى الْأَنْفُسُ»

7- هوا پرستى، محكوم است. يَتَّبِعُونَ‌ ... ما تَهْوَى الْأَنْفُسُ‌

8- خداوند، بر همه اتمام حجّت كرده است و پس از آمدن وحى، ديگر انسان عذرى ندارد. «وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌»

9- ارشاد و هدايت، از شئون ربوبيّت است. «مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌»

10- هرگاه راه‌هايى را محكوم مى‌كنيد، راه حق را ارائه دهيد. «جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌»

11- راه علم و راه وحى، حق است. سُلْطانٍ‌ ... مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌ ولى سليقه‌هاى شخصى‌ «أَنْتُمْ» و نياكان‌ «آباؤُكُمْ» و راه ظنّ و گمان‌ «إِلَّا الظَّنَّ» و راه هوى و هوس‌ «تَهْوَى الْأَنْفُسُ» همه باطل‌اند.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص404

منابع