آیه 205 سوره بقره
| <<204 | آیه 205 سوره بقره | 206>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و چون از حضور تو دور شود کارش فتنه و فساد در زمین است و بکوشد تا حاصل خلق به باد فنا دهد و نسل (بشر) را قطع کند؛ و خدا فساد را دوست ندارد.
و هنگامی که [چنین دشمن سرسختی] قدرت و حکومتی یابد، می کوشد که در زمین فساد و تباهی به بار آورد، و زراعت و نسل را نابود کند؛ و خدا فساد و تباهی را دوست ندارد.
و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى‌كند كه در زمين فساد نمايد و كِشت و نسل را نابود سازد، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد.
چون از نزد تو بازگردد، در زمين فساد كند و كشتزارها و دامها را نابود سازد، و خدا فساد را دوست ندارد.
(نشانه آن، این است که) هنگامی که روی برمی‌گردانند (و از نزد تو خارج می‌شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش می‌کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود می‌سازند؛ (با اینکه می‌دانند) خدا فساد را دوست نمی‌دارد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
تولى: تولى: به معنى اعراض، دوست اخذ كردن و سرپرستى آيد، گويا در آيه معنى اخير مراد است.
حرث: زراعت. كشت.
النسل: انسانها. نسل در اصل به معنى انفصال است، فرزند را نسل گويند كه از انسان منفصل مى شود.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«205» وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ
و هرگاه به قدرت و حكومت رسد براى فساد در زمين و نابودى زراعتها و نسل كوشش مى‌كند و خداوند فساد را دوست ندارد.
نکته ها
كلمه «تولّى» را دو نوع مى‌توان معنا نمود: يكى به معناى به قدرت و حكومت رسيدن كه در ترجمه آمده است. و ديگر به معناى اعراض كردن است كه در اين صورت معناى آيه اين مى‌شود: هرگاه از حقّ و هدايت الهى اعراض نمود و از نزد تو بيرون رفت، به سراغ فتنه و فساد مى‌رود.
در آيه قبل، گفتار به ظاهر نيكوى منافقان مطرح شد و در اين آيه رفتار مفسدانه‌ى آنان را بيان مى‌كند.
قرآن مى‌فرمايد: «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ
جلد 1 - صفحه 320
وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ» «1» اگر صالحان حكومت را بدست گيرند، نماز به پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند. و بدين وسيله رابطه خود را با خداوند و محرومان جامعه حفظ مى‌كنند، ولى اگر نا اهل به قدرت رسيد و ولايت مردم را بدست گرفت، بخاطر طوفان هوسهاى درونى و ناآگاهى‌ها و فشارهاى بيرونى، همه چيز جامعه را فداى خود مى‌كند. به گفته‌ى الميزان؛ تاريخ گواه آن است كه چه مسلمان نمايانى به نام اسلام و تظاهر به ايمان، بر مردم حاكم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند.
كسانى كه با جعل قوانين و تهاجم فرهنگى و تبليغات و مواد مخدّر، سبب نابودى اقتصاد و نسل‌نو مى‌شوند، مصداق اين آيه و «مفسد فى الارض» هستند.
هلاك حرث به معناى محو كشاورزى، و هلاك نسل، انحراف نسل آينده است. مراغى و فخررازى در تفاسير خود احتمال داده‌اند كه مراد از «حرث» زنان باشند، بدليل «نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ» «2» و مراد از «نسل» فرزندان. يعنى طاغوت‌ها، نظام خانواده و تربيت فرزندان را نابود مى‌كنند.
پیام ها
1- نااهل اگر به قدرت رسد، همه چيز را به فساد مى‌كشاند. «إِذا تَوَلَّى سَعى»
2- بزرگ‌ترين خطر، نابودى اقتصاد و فرهنگ امّت است. «يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ (205)
وَ إِذا تَوَلَّى: و چون برگردد از خدمت تو، يا چون والى گردد و سلطه پيدا كند. سَعى فِي الْأَرْضِ: بشتابد در زمين، لِيُفْسِدَ فِيها: براى آنكه فساد كند در آن به اعمال ناشايسته خود. وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ: و نابود سازد كشت و زراعت جماعتى را به سوزانيدن و هلاك كند چهارپايان را به پى كردن و قطع نسل آنان. در كتاب كافى- از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه فرمود: هلاك شود زراعت و نسل به ظلم و سوء سريره «1». وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ: و خداى تعالى دوست نمى‌دارد و نمى‌پسندد فساد و تباه كارى را، پس از غضب او بترسيد و حذر نمائيد.
تنبيه: اين مقدمه ثابت شد كه آيات شريفه عام است نسبت به عموم مكلفين، پس كسانى كه متصف بدين صفات باشند مشمول آيه شريفه خواهند بود در هر عصر و زمانى تا قيامت؛ و فساد در زمين دو قسم مى‌باشد:
1- فساد به تعدى و ظلم و اتلاف اموال و اغنام و احشام و محصولات مردم. 2- فساد در دين چنانچه على بن ابراهيم قمى از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده الحرث فى هذا الموضع الدّين و النّسل النّاس « «2»» يعنى
(1 و 2) تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 205، حديث اوّل و ششم.
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 368
حرث در اين آيه مراد دين و مراد ناس مردم مى‌باشند. بنابراين آنچه موجب فساد دين باشد، داخل مى‌باشد از اضلال مردم و مؤسسات محرمه و اشاعه و ترويج معاصى و قبايح و توهين به مقدسات مذهبى و طبع و نشر كتب ضلال و تقويت و امضاء مجالس نامشروع و غير آن، و البته اين گونه امورات خلاف رضاى الهى و موجب سخط سبحانى خواهد بود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ (205)
ترجمه
و چون برگردد كوشش كند در زمين تا فساد كند در آن و نابود نمايد كشت و چهارپايان را و خدا دوست نميدارد فساد را..
تفسير
يعنى چون رو گرداند و گفته شده است يعنى چون صاحب اختيار و والى شود دست ظلم و طغيان از آستين كفر و عصيان بيرون آورد و كردار مخالف با گفتار خود را آشكار نمايد و گشت و زرع را بسوزاند و نابود و فاسد كند و مواشى و دواب را بكشد و نسل آنها را براندازد و در مجمع و قمى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه مراد از حرث دين است و مراد از نسل مردمند و در كافى و عياشى از امير- المؤمنين نقل نموده كه هلاك ميكند حرث و نسل را براى ظلم و بدى طينت خود و شايد مراد آن باشد كه از آثار ظلم و شئامت ظالم آنستكه خداوند باران رحمت را منع ميفرمايد و باين سبب حرث و نسل هلاك ميشوند و خداوند ظلم و فساد را نميپسندد و از عقوبت آن صرف نظر نمى‌فرمايد چون منافى با حق مظلوم است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِذا تَوَلّي سَعي فِي الأَرض‌ِ لِيُفسِدَ فِيها وَ يُهلِك‌َ الحَرث‌َ وَ النَّسل‌َ وَ اللّه‌ُ لا يُحِبُّ الفَسادَ (205)
(و هنگامي که والي گردد ميشتابد در زمين براي اينكه فساد كند و كشت و نسل
جلد 2 - صفحه 385
را نابود نمايد و خدا فساد را دوست ندارد) وَ إِذا تَوَلّي تولي يا بمعني ادبر و اعرض است يعني هنگامي که آن منافق روگردانيد و از نزد تو رفت، و يا بمعني (صار واليا) است يعني هنگامي که بولايت و فرمانروايي رسيد و از اخباري که از كافي و عياشي و تفسير قمي ره نقل شده اينکه معني استفاده ميشود.
سَعي فِي الأَرض‌ِ لِيُفسِدَ فِيها سعي بمعني سرعت در رفتن و بمعني كوشش در عمل است يعني در روي زمين براي فساد ميشتابد و يا كوشش و فعاليت مينمايد و تمام همش فساد و تباهي در روي زمين است.
(وَ يُهلِك‌َ الحَرث‌َ وَ النَّسل‌َ) حرث بمعني كشت و نسل بمعني ولد است چنانچه اينکه معني از تفسير عياشي از حضرت رضا عليه السّلام نقل شده يعني تباه و نابود ميكند مايه بقاء افراد انسان که نباتات و نسل باشد که بتوليد و تناسل پيدا ميشود.
و در بعضي اخبار حرث بدين و نسل بناس تفسير شده يعني مردم و دين آنان را تباه ميسازد و اينکه معني مأخوذ از مفهوم عام حرث است زيرا دين كشتي است که انسان در دنيا ميكارد و در آخرت حاصل آن را ميچيند «
الدنيا مزرعة الاخرة
» وَ اللّه‌ُ لا يُحِبُّ الفَسادَ خداوند فساد را دوست ندارد يعني تشريعا از فساد نهي فرموده و در بسياري از آيات از فساد و مفسدين مذمّت و نكوهش نموده است مانند وَ إِذا قِيل‌َ لَهُم لا تُفسِدُوا فِي الأَرض‌ِ«1» و وَ لا تَعثَوا فِي الأَرض‌ِ مُفسِدِين‌َ«2» و امثال اينها.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 205)- سپس می‌افزاید: «نشانه دشمنی باطنی او این است که وقتی روی بر می‌گرداند و از نزد تو خاј̠می‌شود، کوشش می‌کند که در زمین، فساد به راه بیندازد، و زراعت و چهارپایان را نابود کند با این که می‌داند خدا فساد را دوست ندارد» (وَ إِذا تَوَلَّی سَعی فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ).
آری! اگر اینها در اظهار دوستی و محبت به پیامبر اسلام و پیروان او صادق بودند هرگز دست به فساد و تخریب نمی‌زدند، ظاهر آنان دوستی خالصانه است، اما در باطن، بی‌رحم‌ترین، و سرسخت‌ترین دشمنانند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
