لعنت بر یزید

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۰ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (ویرایش)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از سنت هاى شیعى هنگام آب ‌نوشیدن، فرستادن درود و سلام بر امام حسین علیه السلام و لعنت بر قاتلان او است. لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است. عرب، هرگاه کسى تمرد مى‌کرد او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامنگیرشان نشود.[۱]

امام صادق علیه السلام به نقل داود رقى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: لعنت ‌خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین‌ را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آن که خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیئه از او محو مى‌کند...: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الا کتب‌الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة...».[۲]

و این، جزء فرهنگ عاشورایى مردم ‌شده است و بر سقاخانه‌ها مى‌نویسند: «آبى بنوش و لعنت‌ حق بر یزید کن‌». لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثه عاشورا و قتل امام‌ حسین‌ علیه السلام در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است: «اللهم العن یزید خامسا و العن عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ‌ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة‌».[۳]

پانویس

  1. مجمع البحرین.
  2. اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص ۷۷، مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۸۷.
  3. زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص ۴۵۸.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها