یا منصور امت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی 'ا' ایجاد کرد)
 
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ا
+
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 +
 
 +
«يا منصورُ أمِت‌» شعار هواداران [[مسلم بن عقیل]] در [[كوفه]] بود. معنايش اين است: اى يارى شده! بميران. پس از دستگير شدن [[هانى]] و فاش شدن‌ محل اختفاى حضرت مسلم بستگان هانى يقين كردند كه او كشته خواهد شد. اين جمله، شعار مسلمانان در [[جنگ بدر]] نيز بود.
 +
 
 +
نوحه‌خوانى در خانه هانى برپا شد و زنانى از طايفه مراد، ندبه كنان و سوگوارى كنان آنجا گرد آمدند. پس از اين حادثه، مسلم بن عقيل شعار و نداى‌ «يا منصور» سر داد.
 +
 
 +
به نقلى چهارهزار نفر و به نقلى ديگر هجده هزار بيعتگر با فرياد «يا منصور أمت‌»، گرد او جمع شدند و كاخ [[عبیدالله بن زیاد|ابن زياد]] را محاصره كردند ولى به تدريج، از دور او پراكنده شدند و او را تنها گذاشتند.<ref>مروج الذهب، ج 3، ص 58، كامل ابن اثير، ج 2، ص 540، مع الحسين فى نهضته، اسد حيدر، ص 108.</ref>
 +
 
 +
اين نوعى پيشگويى و فال نيك به [[مرگ]] دشمن بود. چون در شب حركت كردند، اين‌ جمله را شعار خود ساختند تا در تاريكى يكديگر را بشناسند.<ref> بحارالانوار ، ج 45 ، ص 389 به نقل از جزری.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references />
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 +
 
 +
[[رده:شعارهای عاشورائی]]
 +
[[رده:مسلم بن عقیل]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«يا منصورُ أمِت‌» شعار هواداران مسلم بن عقیل در كوفه بود. معنايش اين است: اى يارى شده! بميران. پس از دستگير شدن هانى و فاش شدن‌ محل اختفاى حضرت مسلم بستگان هانى يقين كردند كه او كشته خواهد شد. اين جمله، شعار مسلمانان در جنگ بدر نيز بود.

نوحه‌خوانى در خانه هانى برپا شد و زنانى از طايفه مراد، ندبه كنان و سوگوارى كنان آنجا گرد آمدند. پس از اين حادثه، مسلم بن عقيل شعار و نداى‌ «يا منصور» سر داد.

به نقلى چهارهزار نفر و به نقلى ديگر هجده هزار بيعتگر با فرياد «يا منصور أمت‌»، گرد او جمع شدند و كاخ ابن زياد را محاصره كردند ولى به تدريج، از دور او پراكنده شدند و او را تنها گذاشتند.[۱]

اين نوعى پيشگويى و فال نيك به مرگ دشمن بود. چون در شب حركت كردند، اين‌ جمله را شعار خود ساختند تا در تاريكى يكديگر را بشناسند.[۲]

پانویس

  1. مروج الذهب، ج 3، ص 58، كامل ابن اثير، ج 2، ص 540، مع الحسين فى نهضته، اسد حيدر، ص 108.
  2. بحارالانوار ، ج 45 ، ص 389 به نقل از جزری.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها