ولادت حضرت ابراهیم علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{تقویم|روز= 1 ذی الحجه|سال= --}}  
 
{{تقویم|روز= 1 ذی الحجه|سال= --}}  
درباره تولد [[حضرت ابراهيم]] علیه‌السلام چند راويت نقل گرديد. بنا به روايت اول، كه آن را در رويداد 25 [[ذی القعده]] بيان كرديم، آن حضرت در 25 ذي القعده ديده به جهان گشود.<ref> ثواب الأعمال شيخ صدوق، ص 104.</ref>
+
[[حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام پسر تارخ از نوادگان [[حضرت نوح]] علیه السلام است که بر طبق روایات، ۳۰۰۰ سال پس از آفرینش [[حضرت آدم علیه السلام|حضرت آدم]] علیه السلام، یا ۱۲۶۳ سال پس از [[حضرت نوح علیه السلام|حضرت نوح]] علیه السلام به دنیا آمد.  
  
اما بنا به روايتي كه [[سيد بن طاووس]] به نقل از [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] از [[امام کاظم|امام موسي‌كاظم]] علیه‌السلام، در الاقبال آورده است، حضرت ابراهيم علیه‌السلام در نخستين روز [[ذی الحجه]] ديده به جهان گشوده و در همين روز، خداوند سبحان وي را به دوستي خليل خويش برگزيد.<ref> الاقبال بالاعمال الحسنة [[سيد بن طاووس]]، ج 2، ص 36؛ [[بحارالانوار]][[علامه مجلسی]]، ج 21، ص 31.</ref>
+
تولد حضرت ابراهیم خلیل الرحمن در عصر حکومت [[نمرود|نمرود بن کنعان]]، در سرزمین "[[بابل|بابِل]]" بود.<ref>فروغ ابدیت، جعفر سبحانی تبریزی، ص ۸۷.</ref>  نمرود ـ بر اساس پیشگویی کاهنان و ستاره شناسان که از به دنیا آمدن کودکی که تاج و تخت او را در هم می‌کوبد، خبر داده بودند ـ دستور داده بود از زنان باردار مراقبت بسیار به عمل آید و هر نوزادی را که به دنیا می‌آید، به قتل رسانند. از این رو مادر [[حضرت ابراهیم]]، امیله، به هنگام درد زایمان رو به صحرا نهاد و فرزند خود، ابراهیم را در غاری در بالای کوهی به دنیا آورد و تا سال‌ها او را در همان مکان مخفی نگه داشت.
  
در تأييد همين قول، در روايتي آمد كه ابراهيم خليل‌الرحمن علیه‌السلام در نخستين روز ذي الحجه ديده به جهان گشود، پس هر كس اين روز را [[روزه]] بگيرد، كفاره شصت سال او خواهد شد.<ref> [[من لايحضره الفقيه]]، شيخ صدوق، ج 2، ص 87.</ref>
+
درباره روز تولد حضرت ابراهیم علیه السلام چند روایت نقل گردیده است؛ بنا به روایتی از [[امام رضا]] علیه السلام، در شب ۲۵ [[ذی القعده]]، دو پیامبر بزرگ الهی، یعنی حضرت ابراهیم علیه السلام و [[حضرت عیسی]] علیه السلام دیده به جهان گشودند.<ref> ثواب الأعمال، شیخ صدوق، ص ۱۰۴.</ref>
  
شايان ذكر است، كه حضرت ابراهيم علیه‌السلام پدر ارجمند [[حضرت اسماعیل]] علیه‌السلام و [[حضرت اسحاق]] علیه‌السلام مي‌باشد. بر اين اساس تمامي اديان توحيدي معروف [[اسلام]]، مسيحيت، يهود، [[صابئين]] و مذاهب مختلفه آن‌ها به آن پيامبر عظيم و خليل الهي منتهي مي‌گردد.
+
اما در روایتی که [[سید بن طاووس]] به نقل از [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] از [[امام کاظم|امام موسی‌کاظم]] علیه‌السلام، در [[اقبال الاعمال (کتاب)|الاقبال]] آورده است، حضرت ابراهیم علیه‌السلام در نخستین روز [[ذی الحجه]] دیده به جهان گشوده و در همین روز، خداوند سبحان وی را به دوستی خلیل خویش برگزید.<ref> الاقبال بالاعمال الحسنة، سید بن طاووس، ج ۲، ص ۳۶؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۲۱، ص ۳۱.</ref>
  
 +
در تأیید همین قول، در روایتی آمده است که: ابراهیم خلیل‌الرحمن علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشود، پس هر کس این روز را [[روزه]] بگیرد، [[کفاره]] شصت سال او خواهد شد.<ref> من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۸۷.</ref>
 +
 +
شایان ذکر است، که حضرت ابراهیم علیه‌السلام پدر ارجمند [[حضرت اسماعیل]] و [[حضرت اسحاق]] علیهماالسلام می‌باشد. بر این اساس تمامی ادیان توحیدی معروف [[اسلام]]، [[مسیحیت|مسیحیت]]، [[یهود|یهود]] و [[صابئین|صابئین]]، به آن پیامبر عظیم الهی منتهی می‌گردد.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
 
 
 
 
منابع بیشتر:
 
منابع بیشتر:
 
+
* [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/#!page=47 وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ۱ ذی‌الحجه].
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/#!page=47 وقایع الایام، شیخ عباس قمی، 1 ذی‌الحجه].
 
  
 
[[رده:وقایع ماه ذی الحجه]]
 
[[رده:وقایع ماه ذی الحجه]]
 +
[[رده:پیامبران اولوالعزم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵

تقویم هجری قمری

روز واقعه:1 ذی الحجه

حضرت ابراهیم علیه‌السلام پسر تارخ از نوادگان حضرت نوح علیه السلام است که بر طبق روایات، ۳۰۰۰ سال پس از آفرینش حضرت آدم علیه السلام، یا ۱۲۶۳ سال پس از حضرت نوح علیه السلام به دنیا آمد.

تولد حضرت ابراهیم خلیل الرحمن در عصر حکومت نمرود بن کنعان، در سرزمین "بابِل" بود.[۱] نمرود ـ بر اساس پیشگویی کاهنان و ستاره شناسان که از به دنیا آمدن کودکی که تاج و تخت او را در هم می‌کوبد، خبر داده بودند ـ دستور داده بود از زنان باردار مراقبت بسیار به عمل آید و هر نوزادی را که به دنیا می‌آید، به قتل رسانند. از این رو مادر حضرت ابراهیم، امیله، به هنگام درد زایمان رو به صحرا نهاد و فرزند خود، ابراهیم را در غاری در بالای کوهی به دنیا آورد و تا سال‌ها او را در همان مکان مخفی نگه داشت.

درباره روز تولد حضرت ابراهیم علیه السلام چند روایت نقل گردیده است؛ بنا به روایتی از امام رضا علیه السلام، در شب ۲۵ ذی القعده، دو پیامبر بزرگ الهی، یعنی حضرت ابراهیم علیه السلام و حضرت عیسی علیه السلام دیده به جهان گشودند.[۲]

اما در روایتی که سید بن طاووس به نقل از شیخ صدوق و شیخ طوسی از امام موسی‌کاظم علیه‌السلام، در الاقبال آورده است، حضرت ابراهیم علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشوده و در همین روز، خداوند سبحان وی را به دوستی خلیل خویش برگزید.[۳]

در تأیید همین قول، در روایتی آمده است که: ابراهیم خلیل‌الرحمن علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشود، پس هر کس این روز را روزه بگیرد، کفاره شصت سال او خواهد شد.[۴]

شایان ذکر است، که حضرت ابراهیم علیه‌السلام پدر ارجمند حضرت اسماعیل و حضرت اسحاق علیهماالسلام می‌باشد. بر این اساس تمامی ادیان توحیدی معروف اسلام، مسیحیت، یهود و صابئین، به آن پیامبر عظیم الهی منتهی می‌گردد.

پانویس

  1. فروغ ابدیت، جعفر سبحانی تبریزی، ص ۸۷.
  2. ثواب الأعمال، شیخ صدوق، ص ۱۰۴.
  3. الاقبال بالاعمال الحسنة، سید بن طاووس، ج ۲، ص ۳۶؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۲۱، ص ۳۱.
  4. من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۸۷.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.

منابع بیشتر: