شریک بن عبدالله نخعی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{تقویم|روز= 1 ذی القعده|سال= سال 177 هجری قمری}}  
 
{{تقویم|روز= 1 ذی القعده|سال= سال 177 هجری قمری}}  
  
 +
'''شریک بن عبدالله بن سنان نخعی'''، از بزرگان شهر [[کوفه]] بود و جدش سنان نخعی، مکنی به ابوشریک در نبرد [[قادسیه|قادسیه]] بر علیه سپاهیان ساسانی حضور داشت. [[منصور (خلیفه عباسی)|منصور دوانقی]] دومین خلیفه [[حکومت بنی عباس|عباسی]] از شریک بن عبدالله درخواست کرد که مقام [[قضاوت]] شهر بزرگ کوفه را بر عهده گیرد. ولی وی امتناع ورزید و سرانجام با تأکید منصور این پست را بر عهده گرفت و تا آخر عمر منصور آن را اداره کرد. در زمان [[مهدی (خلیفه عباسی)|مهدی عباسی]] سومین خلیفه عباسی نیز این مقام را برای خویش حفظ نمود ولی پس از مدتی مهدی و به روایتی [[هادی (خلیفه عباسی)|هادی]] چهارمین خلیفه عباسی وی را از قضاوت عزل کرد.<ref> الطبقات الکبری، محمد بن سعد زهری، ج ۶، ص ۳۷۸.</ref>
  
 +
گفته شده که شریک بن عبدالله، در زمان مهدی عباسی بر وی وارد شد و مهدی به وی گفت، باید یکی از سه کار را برایش انجام دهد: در کوفه، قضاوت کند؛ یا فرزندش را آموزش دهد و یا یک بار بر سر سفره‌اش بنشیند و غذایش را بخورد.
  
شريك بن عبدالله بن سنان نخعي، از بزرگان شهر [[كوفه]] بود و جدش سنان نخعي، مكني به ابوشريك در نبرد قادسيه بر عليه سپاهيان ساساني حضور داشت. منصور دوانقي دومين خليفه عباسي از شريك بن عبدالله درخواست كرد كه مقام قضاوت شهر بزرگ كوفه را بر عهده گيرد. ولي وي امتناع ورزيد و سرانجام با تأكيد منصور اين پست را بر عهده گرفت و تا آخر عمر منصور آن را اداره كرد. در زمان مهدي عباسي سومين خليفه عباسي نيز اين مقام را براي خويش حفظ نمود ولي پس از مدتي مهدي و به روايتي هادي چهارمين خليفه عباسي وي را از قضاوت عزل كرد.<ref> الطبقات الكبري (محمد بن سعد زهري)، ج 6، ص 378.</ref>
+
شریک گرچه از هر سه امتناع داشت ولیکن چون ناچار بود یکی را اختیار کند، تصمیم گرفت آسان‌ترین آن‌ها را برگزیند. بدین لحاظ به مهدی عباسی گفت: خوردن طعام در سفره تو برای من آسان‌تر از کارهای دیگر است. او یک وعده غذای لذیذ و بی‌نظیر در سفره مهدی عباسی تناول کرد و به خانه‌اش برگشت، ولی همان غذا کارش را کرد و او را برای همیشه به دربار عباسی وابسته نمود. فضل بن ربیع گفت: به خدا سوگند، شریک پس از خوردن آن طعام، هم آموزش فرزندان خلیفه، هم همنشینی با [[عباسیان]] و هم قضاوت کوفه را بر عهده گرفت.<ref> [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/#!page=40 وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص ۸۶.]</ref>
  
گفته شد كه شريك بن عبدالله، در زمان مهدي عباسي بر وي وارد شد و مهدي به وي گفت، بايد يكي از سه كار را برايش انجام دهد:
+
علمای [[اهل سنت]] وی را توثیق کرده اند و ابن سعد زهری درباره‌اش گوید: و کان شریک ثقه مأموناً، کثیر الحدیث و کان یغلط کثیراً؛ وی، موثق و مورد اطمینان بود، حدیث‌های فراوانی نقل کرد و در نقل حدیث اشتباهات فراوانی دارد.<ref>الطبقات الکبری، ج ۶، ص ۳۷۸.</ref>
  
# در كوفه، قضاوت كند.
+
به هر روی، این دانشمند و قاضی معروف اهل سنت در عصر [[هارون الرشید]] در نخستین روز ماه [[ذی القعده]] سال ۱۷۷ قمری وفات یافت و هارون که در آن زمان در "حیره" بسر می‌برد، با شنیدن خبر [[مرگ]] وی به سوی [[کوفه]] حرکت کرد، ولی در میان راه خبردار شد که موسی بن عیسی عاملش در کوفه بر وی [[نماز]] خواند و او را دفن نمود. بدین جهت، پیش از ورود به شهر به حیره برگشت.<ref> همان.</ref>
# فرزندش را آموزش دهد.
 
# يك بار بر سر سفره‌اش بنشيند و غذايش را بخورد.
 
 
 
شريك گرچه از هر سه امتناع داشت وليكن چون ناچار بود يكي را اختيار كند، تصميم گرفت آسان‌ترين آن‌ها را برگزيند. بدين لحاظ به مهدي عباسي گفت: خوردن طعام در سفره تو براي من آسان‌تر از كارهاي ديگر است.
 
 
 
او يك وعده غذاي لذيذ و بي‌نظير در سفره مهدي عباسي تناول كرد و به خانه‌اش برگشت ولي همان غذا كارش را كرد و او را براي هميشه به دربار عباسي وابسته نمود. فضل بن ربيع گفت: به خدا سوگند، شريك پس از خوردن آن طعام، هم آموزش فرزندان خليفه هم همنشيني با [[عباسیان]] و هم قضاوت كوفه را بر عهده گرفت.<ref> وقايع الايام ([[شیخ عباس قمی]])، ص 86.</ref>
 
 
 
علماي اهل سنت وي را توثيق كردند و ابن سعد زهري درباره‌اش گفت: و كان شريك ثقه مأموناً، كثير الحديث و كان يغلط كثيراً؛ وي، موثق و مورد اطمينان بود، حديث‌هاي فراواني نقل كرد و در نقل حديث اشتباهات فراواني دارد.<ref>الطبقات الكبري، ج 6، ص 378.</ref>
 
 
 
به هر روي اين دانشمند و قاضي معروف اهل سنت در عصر [[هارون الرشيد]] در نخستين روز ماه [[ذی القعده]] سال 177 قمري وفات يافت و هارون كه در آن زمان در "حيره" بسر مي‌برد، با شنيدن خبر [[مرگ]] وي به سوي [[كوفه]] حركت كرد ولي در ميان راه خبردار شد كه موسي بن عيسي عاملش در كوفه بر وي [[نماز]] خواند و او را دفن نمود. بدين جهت، پيش از ورود به شهر به حيره برگشت.<ref> همان.</ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
 
 
 
منابع بیشتر:
 
 
 
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/#!page=40 وقايع الايام شيخ عباس قمي، 1 ذی القعده].
 
  
 
[[رده:وقایع ماه ذی القعده]]
 
[[رده:وقایع ماه ذی القعده]]
 
[[رده:سال ۱۷۷ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۱۷۷ هجری قمری]]

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۲۹

تقویم هجری قمری

روز واقعه:1 ذی القعده
سال 177 هجری قمری


شریک بن عبدالله بن سنان نخعی، از بزرگان شهر کوفه بود و جدش سنان نخعی، مکنی به ابوشریک در نبرد قادسیه بر علیه سپاهیان ساسانی حضور داشت. منصور دوانقی دومین خلیفه عباسی از شریک بن عبدالله درخواست کرد که مقام قضاوت شهر بزرگ کوفه را بر عهده گیرد. ولی وی امتناع ورزید و سرانجام با تأکید منصور این پست را بر عهده گرفت و تا آخر عمر منصور آن را اداره کرد. در زمان مهدی عباسی سومین خلیفه عباسی نیز این مقام را برای خویش حفظ نمود ولی پس از مدتی مهدی و به روایتی هادی چهارمین خلیفه عباسی وی را از قضاوت عزل کرد.[۱]

گفته شده که شریک بن عبدالله، در زمان مهدی عباسی بر وی وارد شد و مهدی به وی گفت، باید یکی از سه کار را برایش انجام دهد: در کوفه، قضاوت کند؛ یا فرزندش را آموزش دهد و یا یک بار بر سر سفره‌اش بنشیند و غذایش را بخورد.

شریک گرچه از هر سه امتناع داشت ولیکن چون ناچار بود یکی را اختیار کند، تصمیم گرفت آسان‌ترین آن‌ها را برگزیند. بدین لحاظ به مهدی عباسی گفت: خوردن طعام در سفره تو برای من آسان‌تر از کارهای دیگر است. او یک وعده غذای لذیذ و بی‌نظیر در سفره مهدی عباسی تناول کرد و به خانه‌اش برگشت، ولی همان غذا کارش را کرد و او را برای همیشه به دربار عباسی وابسته نمود. فضل بن ربیع گفت: به خدا سوگند، شریک پس از خوردن آن طعام، هم آموزش فرزندان خلیفه، هم همنشینی با عباسیان و هم قضاوت کوفه را بر عهده گرفت.[۲]

علمای اهل سنت وی را توثیق کرده اند و ابن سعد زهری درباره‌اش گوید: و کان شریک ثقه مأموناً، کثیر الحدیث و کان یغلط کثیراً؛ وی، موثق و مورد اطمینان بود، حدیث‌های فراوانی نقل کرد و در نقل حدیث اشتباهات فراوانی دارد.[۳]

به هر روی، این دانشمند و قاضی معروف اهل سنت در عصر هارون الرشید در نخستین روز ماه ذی القعده سال ۱۷۷ قمری وفات یافت و هارون که در آن زمان در "حیره" بسر می‌برد، با شنیدن خبر مرگ وی به سوی کوفه حرکت کرد، ولی در میان راه خبردار شد که موسی بن عیسی عاملش در کوفه بر وی نماز خواند و او را دفن نمود. بدین جهت، پیش از ورود به شهر به حیره برگشت.[۴]

پانویس

  1. الطبقات الکبری، محمد بن سعد زهری، ج ۶، ص ۳۷۸.
  2. وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص ۸۶.
  3. الطبقات الکبری، ج ۶، ص ۳۷۸.
  4. همان.

منابع

  • موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.