بستن آب بر سپاه امام حسین در کربلا
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:7 محرم |
| سال 61 هجری قمری |
در روز هفتم سال 61 هجرى قمرى از ابن زیاد ملعون نامه‌اى به عمر سعد رسید به این مضمون: یابن سعد میان حسین و آب فرات حائل شو و کار را برایشان تنگ بگیر و نگذار یک قطره آب بنوشند، ابن سعد همان وقت عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه موکل گرداند.
عطش بر امام و اصحاب غالب شد، امام حسین علیه‌السلام برادرش عباس را خواند و سى نفر فارس و بیست پیاده شبانه با بیست مشک به طلب آب فرستاد، عمر بن حجاج سر کرده موکلین آب فریاد زد: شما کیستید؟ نافع جواب داد: منم پسرعموى تو آمدم آب بیاشامم، گفت: بخور گوارا باد بر تو.
نافع گفت: واى بر تو مى‌گوئى من آب بخورم، حسین علیه‌السلام و اهل بیتش تشنه باشند و بمیرند، گفت: راست مى‌گوئى ولى به ما دستور داده‌اند، مانع شویم.
نافع به اصحاب گفت: وارد فرات شوید و عمر هم صیحه زد، مانع شوید و بجنگید. عده‌اى از اصحاب جنگ مى‌کردند و عده‌اى مشک‌ها را پر مى‌نمودند و کسى از اصحاب امام کشته نشد و آب را به خیمه‌ها رساندند و اهل بیت علیهم‌السلام آب خوردند.
منابع
سيد مهدى مرعشى نجفى، حوادث الایام، صفحه 23.
