آیه 80 سوره اعراف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تفسیر آیه)
جز (ویرایش مهدی موسوی (بحث) به آخرین تغییری که Quran انجام داده بود واگردانده شد)
سطر ۵۳: سطر ۵۳:
  
 
و (به خاطر آور) لوط را (كه براى هدايت مردم فرستاديم) آنگاه كه به قوم خود گفت: آيا آن كار زشت را انجام مى‌دهيد كه هيچ يك از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است؟
 
و (به خاطر آور) لوط را (كه براى هدايت مردم فرستاديم) آنگاه كه به قوم خود گفت: آيا آن كار زشت را انجام مى‌دهيد كه هيچ يك از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است؟
 
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ «81»
 
 
همانا شما به جاى زنان، براى شهوت سراغ مردان مى‌رويد، بلكه شما قومى اسراف‌كاريد.
 
 
«1». بحار، ج 6، ص 207 و 254.
 
 
جلد 3 - صفحه 107
 
 
===نکته ها===
 
 
حضرت لوط، فاميل حضرت ابراهيم و تنها مردى بود كه به او ايمان آورد و با او هجرت كرد. «فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ» «1» حضرت ابراهيم او را به منطقه‌اى كه در آن گناه و فحشا رواج داشت فرستاد. لذا بخش مهم كار حضرت لوط، مبارزه با فحشا و منكرات جنسى بود، كه بيشترين مشكل جامعه بود.
 
 
قوم حضرت لوط، با مهمانان خود عمل زشت لواط را انجام مى‌دادند تا مردم از مهمان شدن بترسند. به گفته‌ى قرآن، حضرت لوط عليه السلام ازدواج با دختران خود را به آنان پيشنهاد كرد؛ امّا آنان نپذيرفتند.
 
 
ازدواج، داراى خصوصيّات و آثارى است كه در لواط و زنا وجود ندارد، از جمله:
 
 
1. مودّت و رحمت و انس. 2. تشكيل نظام خانواده. 3. فرزند و بقاى نسل. 4. همخوانى با فطرت و انسانيّت.
 
 
متأسفانه امروزه نيز دنياى غرب، عمل زشت همجنس‌بازى را رسمى و در بعضى كشورها به آن جنبه‌ى قانونى داده است.
 
 
قوم لوط، علاوه بر لواط، اهل قمار، هرزه‌گويى، توهين، مزاحمت براى عابرين و كشف عورت در انظار عمومى بودند. «2»
 
 
امام صادق عليه السلام در فلسفه‌ى تحريم لواط فرمودند: لواط، علاقه‌ى خانوادگى ميان زن و شوهر را كم، نسل و فرزند را منقطع و آميزش جنسى طبيعى را از بين مى‌برد و فسادهاى بسيار زيادى را بدنبال دارد. «3»
 
 
در اسلام، كيفر همجنس‌بازى و لواط (چه فاعل چه مفعول)، اعدام است.
 
 
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: لعنت خدا بر مردانى كه خود را مانند زنان ساخته و در معرض مردان هوسباز قرار مى‌دهند. «4»
 
 
امام صادق عليه السلام نيز فرمودند: هنگام همجنس‌گرايى، عرش خدا به لرزه مى‌آيد و عامل اين‌
 
 
«1». عنكبوت، 26.
 
 
«2». سفينةالبحار.
 
 
«3». وسائل، ج 14، ص 252.
 
 
«4». تفسير نمونه؛ وسائل، ج 14، ص 255.
 
 
جلد 3 - صفحه 108
 
 
كار در قيامت به صورت ناپاك محشور مى‌شود و مورد غضب خداوند قرار گرفته و جايگاهش دوزخ است. «1»
 
 
===پیام ها===
 
 
1- همجنس‌بازى و لواط، از گناهان كبيره و عملى بسيار زشت است. «الْفاحِشَةَ»
 
 
2- بت‌پرستان، اگر بهانه‌ى بت‌پرستى نياكان را داشتند، پيروان فحشا، اين بهانه را هم نداشته و ابتكار جنايت و گناه از خودشان بود. «ما سَبَقَكُمْ بِها»
 
 
3- ابداع‌كنندگان اعمال زشت، مرتكب گناهى بزرگتر و مستحقّ ملامتى بيشتر مى‌باشند. «ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ»
 
 
4- كسى كه راه طبيعى و فطرى را كنار بگذارد، مسرف است. «مسرفون» ارضاى شهوت از غير راه طبيعى، اسراف است.
 
 
5- لواط، تجاوز به حقوق زنان در جامعه است. «دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ»
 
 
}}
 
}}
  
سطر ۱۱۶: سطر ۶۲:
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
  
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81)
 
 
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً: بدرستى كه شما و طى ادبار مردان مى‌كنيد به خواهش طبع حيوانى و به مطالبه نفس شهوانى، و حال آن كه، آن محل منفذ و مخرج غايط و قاذورات نجس عفن گنديده مخلوق شده، مِنْ دُونِ النِّساءِ: غير از قبل و فروج زن‌هاى محلله كه مقرر و موضوع گرديده براى شهوترانى و تلذذ جسمانى و روحانى جانبين، بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ‌: بلكه شما قومى هستيد تجاوز كنندگان از حد محدود به غير آن. يا مجاوزين از حلال مباح طيّب به حرام خبيث.
 
  
تبصره: علت ذم و تعبير و توبيخ آنها به اين فعل خبيث، به جهت آن است كه خداى تعالى خلق انسان، و در او شهوت نكاح را جعل فرمود. براى بقاء نسل و تعمير دنيا، و نساء محلله را محل شهوت و موضع نسل مقرر نمود. پس وقتى ترك زوجات و عدول از محل معينه مخصوصه به افعال شنيعه قبيحه شخص نمايد، هر آينه اسراف و تجاوز از حد اعتدال نمايد، زيرا وضع شى‌ء در غير محل باشد، چه محل ولادت، ارحام زوجات است نه ادبار رجال و غلمان.
+
وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ (80)
  
علامه مجلسى رحمه اللّه به سند صحيح از حضرت باقر عليه السّلام روايت نموده كه: حضرت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم هر صبح و شام پناه مى‌برد به خدا از بخل، و ما نيز پناه مى‌بريم بخدا از بخل. و حق تعالى فرمايد: هر كه نگهداشته شود از بخل، رستگار است و تو را خبر دهم از عاقبت بخل؛ بدرستى كه قوم لوط بخيل بودند بر طعام خود، پس بخل، آنها را به دزدى مبتلا نمود كه دوا نداشت. شهر لوط در سر راه قافله و بر آنها وارد، و ايشان ضيافت مى‌كردند. چون اين قسمت بسيار شد، به تنگ آمدند، و فضيحت لواط را به مهمان نمودند، شهرت يافته، مردم دورى جستند؛ لكن اين عمل قبيح ميان آنها شيوع يافته به حدى كه طلب مى‌كردند مردان را از شهرها و مزد مى‌دادند.
+
وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ‌: و ياد بياور اى پيغمبر براى امت، قضيه لوط را، يا و فرستاديم لوط را مانند انبياء سلف زمانى را كه گفت قوم خودش را كه اهل سدوم بودند.
  
براى عمل. راوى سؤال نمود: همه اين كار را كردند؟ فرمود: بلى، مگر اهل‌
+
و نسب آن حضرت: لوط بن هاران بن تارخ بن ابراهيم الخليل عليهم السّلام. و ناميده شد لوط به جهت آنكه مجذوب و محبوب قلب ابراهيم عليه السّلام و لاصق به او بود در اتباع ملت و سيره او. و ابراهيم عليه السّلام محبت شديدى به او داشت. فرمود به قوم كه مرتكب عمل شنيع بودند به استفهام انكارى بطور توبيخ و سرزنش. أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ: آيا بجا مى‌آوريد عمل قبيحه شنيعه‌اى را كه مجاوز از حد و فاعل آن منكر و مستقبح است و سبقت و پيشى گرفتيد در فعل چنين فاحشه قبيحه. ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ‌: سبقت نكرد شما را بر اين معصيت عظيمه، هيچ احدى از جميع عالميان پيشينيان.
  
جلد 4 صفحه 129
+
«1» نهج البلاغه، خطبه 199.
  
يك خانه از مسلمانان. «1» در عيون- از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اول كسى كه عمل قوم لوط را نمود ابليس بود.
+
جلد 4 صفحه 128
  
  
سطر ۱۵۴: سطر ۹۷:
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ شَهوَةً مِن‌ دُون‌ِ النِّساءِ بَل‌ أَنتُم‌ قَوم‌ٌ مُسرِفُون‌َ (81)
+
وَ لُوطاً إِذ قال‌َ لِقَومِه‌ِ أَ تَأتُون‌َ الفاحِشَةَ ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ (80)
 
 
‌شما‌ هراينه‌ مي‌آييد رجال‌ ‌را‌ ‌از‌ راه‌ شهوتراني‌ ‌که‌ همين‌ لواط ‌باشد‌ ‌از‌ دون‌
 
 
 
جلد 7 - صفحه 375
 
  
نساء ‌که‌ ديگر نزد ‌آنها‌ نميرويد و ‌از‌ ‌آنها‌ اعراض‌ كرده‌ايد بلكه‌ ‌شما‌ جماعتي‌ هستيد ‌که‌ ‌در‌ معاصي‌ اسراف‌ ميكنيد.
+
و فرستاديم‌ لوط ‌را‌ زماني‌ ‌که‌ فرمود ‌براي‌ قوم‌ ‌خود‌ آيا مرتكب‌ فاحشه‌اي‌ ميشويد ‌که‌ احدي‌ ‌از‌ اهل‌ عالم‌ ‌تا‌ كنون‌ مرتكب‌ ‌اينکه‌ عمل‌ شنيع‌ نشده‌ ‌است‌ و لوطا ممكن‌ ‌است‌ عطف‌ ‌باشد‌ ‌به‌ نوحا ‌در‌ آيات‌ قبل‌ ‌که‌ فرمود لَقَد أَرسَلنا نُوحاً إِلي‌ قَومِه‌ِ و ارسلنا لوطا، و ممكن‌ ‌است‌ متعلق‌ بفعل‌ محذوف‌ ‌باشد‌ ‌يعني‌ و اذكر لوطا و اول‌ اظهر ‌است‌ بمناسبت‌ آيات‌ هود و صالح‌، و لوط اول‌ كسي‌ ‌است‌ ‌که‌ ايمان‌ بحضرت‌ ابراهيم‌ آورد فَآمَن‌َ لَه‌ُ لُوطٌ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 25 بعضي‌ گفتند لوط پسر هاران‌ برادر ابراهيم‌ بوده‌ و بعضي‌ گفتند برادر ساره‌ عيال‌ ابراهيم‌ بوده‌ و بعضي‌ گفتند پسر خاله‌ ابراهيم‌ بوده‌ و جمع‌ ‌بين‌ اقوال‌ ‌هم‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌به‌ اينكه‌ بگوئيم‌ هاران‌ برادر ابراهيم‌ خواهر ساره‌ ‌را‌ گرفته‌ باصطلاح‌ دو برادر دو دختر خاله‌ ‌را‌ ازدواج‌ كردند ‌پس‌ ‌هم‌ پسر برادر ميشود ‌هم‌ پسر خاله‌ ‌يعني‌ نوه‌ خاله‌ و ‌هم‌ برادر ساره‌.
  
لواط محقق‌ ميشود بمجرد غيبوبت‌ حشفه‌ ‌ يا ‌ مقدار حشفه‌ و ‌لو‌ انزال‌ نشود و احكام‌ لواط ‌از‌ وجوب‌ غسل‌ و اجراء حدّ ‌بر‌ ‌او‌ بار ميشود و حرمت‌ و كبيره‌ بودن‌ ‌آن‌ ‌از‌ ضروريات‌ دين‌ اسلام‌ ‌است‌ و اخبار ‌در‌ عقوبت‌ ‌آن‌ بلكه‌ كفر بخدا متواتر معنوي‌ ‌است‌ و حدّ ‌او‌ قتل‌ ‌است‌ نعوذ باللّه‌.
+
جلد 7 - صفحه 374
  
إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ شَهوَةً بيان‌ فاحشه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌آيه‌ قبل‌ فرمود ‌که‌ ‌اينکه‌ فاحشه‌ سابقه‌ نداشته‌ و اتيان‌ رجال‌ كنايه‌ ‌است‌ ‌از‌ لواط بقرينه‌ شهوة ‌که‌ خداوند تصريح‌ بغيبوبت‌ قبل‌ ‌در‌ دبر نفرمود حياء و باين‌ عبارت‌ تعبير فرمود كناية.
+
إِذ قال‌َ لِقَومِه‌ِ انتساب‌ نسبي‌ ‌با‌ قوم‌ نداشته‌ فقط ‌رسول‌ ‌بر‌ قوم‌ بوده‌ أَ تَأتُون‌َ الفاحِشَةَ اعمال‌ زشت‌ قوم‌ لوط بسيار بوده‌ ‌در‌ سوره‌ عنكبوت‌ ميفرمايد أَ إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ وَ تَقطَعُون‌َ السَّبِيل‌َ وَ تَأتُون‌َ فِي‌ نادِيكُم‌ُ المُنكَرَ ‌آيه‌ 28، ‌در‌ مجمع‌ ‌از‌ حضرت‌ رضا ‌عليه‌ السّلام‌ فرمود
  
مسئلة‌-‌ آيا ‌اينکه‌ عمل‌ ‌با‌ حلال‌ ‌خود‌ چه‌ صورت‌ دارد جواب‌ عمل‌ مكروهي‌ ‌است‌ ولي‌ حرمت‌ ندارد، ‌از‌ امام‌ (ع‌) پرسيدند حضرت‌ جواب‌ فرمود بجواز و استدلال‌ نمود بهمين‌ ‌آيه‌ بكلمه‌ مِن‌ دُون‌ِ النِّساءِ ‌که‌ ‌با‌ نساء مانعي‌ ندارد و فقهاء استدلال‌ كردند ‌بر‌ جواز بآيه‌ شريفه‌ نِساؤُكُم‌ حَرث‌ٌ لَكُم‌ فَأتُوا حَرثَكُم‌ أَنّي‌ شِئتُم‌ بقره‌ ‌آيه‌ 223، ‌که‌ جميع‌ انحاء التذاذات‌ ‌را‌ شامل‌ ميشود لذا ‌اگر‌ ‌با‌ اجنبيه‌ ‌اينکه‌ عمل‌ ‌را‌ انجام‌ داد احكام‌ لواط ‌بر‌ ‌او‌ بار نميشود بلكه‌ احكام‌ زنا دارد چنانچه‌ ‌اگر‌ ‌با‌ حيوانات‌ ‌باشد‌ تعزير دارد نه‌ حدّ لواط و نه‌ حدّ زنا دارد و ‌آن‌ حيوان‌ ‌اگر‌ حلال‌ گوشت‌ ‌است‌ حرام‌ ميشود و بايد ‌اگر‌ ‌آن‌ حيوان‌ متعارف‌ ‌باشد‌ مثل‌ گاو و گوسفند و شتر اكل‌ ‌آنها‌ بايد سوزانيد ‌بعد‌ ‌از‌ ذبح‌ و ‌اگر‌ مثل‌ حمار و بغل‌ و استر ‌باشد‌ ‌که‌ اكل‌ ‌آنها‌ معمول‌ نيست‌ بايد ‌از‌ ‌آن‌ شهر خارج‌ نمود بشهر ديگر و بول‌ و فضله‌ ‌آنها‌ ‌هم‌ نجس‌ ميشود مثل‌ محرم‌ الاكل‌ها.
+
(تتضارطون‌ ‌في‌ مجالسهم‌ ‌من‌ ‌غير‌ حشمة و حياء)
  
بَل‌ أَنتُم‌ قَوم‌ٌ مُسرِفُون‌َ اسراف‌ و ‌لو‌ ‌در‌ امور مباحه‌ حرام‌ ‌است‌ و ‌از‌ گناهان‌ كبيره‌ ‌است‌ و آيات‌ قرآني‌ ‌در‌ حرمتش‌ وارد ‌شده‌ مثل‌ وَ كُلُوا وَ اشرَبُوا وَ لا تُسرِفُوا
+
و ‌در‌ تفسير قمي‌ (يضرط بعضهم‌ ‌علي‌ بعض‌) و ‌در‌ برهان‌ ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌عليه‌ السّلام‌ فرمود
  
جلد 7 - صفحه 376
+
(ان‌ّ حل‌ّ الازار ‌في‌ الصلاة و الحذف‌ بالحصي‌ و مضغ‌ الكندر ‌في‌ المجالس‌ و ‌علي‌ ظهر الطريق‌ ‌من‌ عمل‌ قوم‌ لوط)
  
اعراف‌ ‌آيه‌ 29، و ‌آيه‌ شريفه‌ وَ لا تُسرِفُوا إِنَّه‌ُ لا يُحِب‌ُّ المُسرِفِين‌َ انعام‌ ‌آيه‌ 142 و ‌آيه‌ وَ أَن‌َّ المُسرِفِين‌َ هُم‌ أَصحاب‌ُ النّارِ سوره‌ ‌آيه‌ چه‌ رسد باسراف‌ ‌در‌ معاصي‌ و زياده‌روي‌ ‌در‌ محرمات‌ ‌که‌ البته‌ ‌هر‌ يك‌ يك‌ ‌آنها‌ عقوبت‌ ‌را‌ دارد بعلاوه‌ عقوبت‌ اسراف‌ ‌را‌ ‌هم‌ دارد.
+
و ‌در‌ بعض‌ اخبار قمار و ضرب‌ آلات‌ ساز و ‌غير‌ اينها لكن‌ افحش‌ تمام‌ ‌اينکه‌ فواحش‌ لواطه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ بسيار ‌از‌ آيات‌ ذكر ‌شده‌ ‌که‌ ميفرمايد ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ و منشأ اختراع‌ ‌اينکه‌ عمل‌ شنيع‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ گفتند شيطان‌ بوده‌ چون‌ مركز اينها ‌در‌ معبر قافله‌ بوده‌ و اينها بواسطه‌ بخلي‌ ‌که‌ داشتند ناراحت‌ بودند ‌از‌ عبور قافله‌ شيطان‌ بصورت‌ پير مردي‌ آمد و بآنها تعليم‌ داد ‌که‌ بيرون‌ دروازه‌ شهر برويد و ‌هر‌ مسافري‌ ‌که‌ آمد ‌او‌ ‌را‌ ‌اينکه‌ عمل‌ ‌را‌ ‌با‌ ‌او‌ انجام‌ دهيد و اموالش‌ ‌را‌ غارت‌ كنيد ‌تا‌ ‌آنها‌ مجبور شوند و راه‌ عبور ‌خود‌ ‌را‌ تغيير دهند سپس‌ ‌خود‌ شيطان‌ بصورت‌ جوان‌ زيبايي‌ بعنوان‌ مسافرت‌ آمد ‌او‌ ‌را‌ گرفتند و ‌با‌ ‌او‌ ‌اينکه‌ عمل‌ ‌را‌ انجام‌ دادند ديدند لذت‌ زيادي‌ دارد كم‌ كم‌ ميان‌ ‌آنها‌ رواج‌ پيدا كرد ‌حتي‌ ‌در‌ معابر و مجالس‌ ‌در‌ حضور ديگران‌ مرتكب‌ ميشدند و حياء و حجاب‌ بكلي‌ برداشته‌ شد چنانچه‌ ‌در‌ زمان‌ حاضر جوانهاي‌ ‌ما پسران‌ و دختران‌ بكلي‌ حياء ‌از‌ ميان‌ ‌آنها‌ برداشته‌ ‌شده‌ و ‌از‌ هيچ‌ عمل‌ زشتي‌ پروا ندارند و تمام‌ انواع‌ معاصي‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ رواج‌ بسزا پيدا كرده‌.
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۷۹: سطر ۱۱۸:
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
(آیه 81)- در این آیه گناهی را که در آیه قبل بطور سر بسته ذکر شده بود، تشریح می‌کند و می‌گوید: «شما از روی شهوت به سراغ مردان می‌روید، و از زنان صرف نظر می‌کنید» (إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ).
+
(آیه 80)- سرنوشت دردناک قوم لوط: قرآن، صحنه عبرت انگیز دیگری از سرگذشت پیامبران را بازگو می‌کند و هدف آیات پیشین را تعقیب و تکمیل می‌نماید، و آن سرگذشت پیامبر بزرگ خدا «لوط» و قوم اوست.
 
 
چه انحرافی از این بدتر و بالاتر که وسیله تولید نسل را که آمیزش زن و مرد است و خداوند آن را بطور غریزی در هر انسانی قرار داده، رها کنند، و سراغ «جنس موافق» بروند کاری که اصولا برخلاف فطرت و ساختمان طبیعی جسم و روح انسان و غریزه تحریف نایافته اوست. و در پایان آیه به عنوان تأکید می‌گوید: «بلکه
 
 
 
ج2، ص66
 
  
شما جمعیت اسراف کارید» (بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ). یعنی از حدود الهی قدم بیرون گذارده و در سنگلاخ انحراف و تجاوز از مرز فطرت سرگردان شده‌اید.
+
نخست می‌گوید: «به خاطر بیاورید لوط پیامبر را هنگامی که به قوم خود گفت: آیا شما عمل زشت و ننگینی انجام می‌دهید که احدی از جهانیان تاکنون مرتکب آن نشده است»؟ (وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِینَ).
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۹۳: سطر ۱۲۸:
  
 
==تفسیر های فارسی==
 
==تفسیر های فارسی==
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=80}}===
  
 
==تفسیر های عربی==
 
==تفسیر های عربی==
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=80}}===
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=81}}===
+
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=80}}===
 
</tabber>
 
</tabber>
  

نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۵۲

مشاهده آیه در سوره

وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<79 آیه 80 سوره اعراف 81>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 8
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

و لوط را (به رسالت فرستادیم) که به قوم خود گفت: آیا عمل زشتی که پیش از شما هیچ کس بدان مبادرت نکرده به جا می‌آورید؟!

و لوط را [به یاد آورید] هنگامی که به قومش گفت: آیا آن کار بسیار زشت و قبیح را که هیچ کس از جهانیان در آن بر شما پیشی نگرفته است، مرتکب می شوید؟!

و لوط را [فرستاديم‌] هنگامى كه به قوم خود گفت: «آيا آن كار زشت‌[ى‌] را مرتكب مى‌شويد، كه هيچ كس از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است؟

و لوط را فرستاديم. آنگاه به قوم خود گفت: چرا كارى زشت مى‌كنيد، كه هيچ كس از مردم جهان پيش از شما نكرده است؟

و (به خاطر آورید) لوط را، هنگامی که به قوم خود گفت: «آیا عمل بسیار زشتی را انجام می‌دهید که هیچیک از جهانیان، پیش از شما انجام نداده است؟!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

And Lot, when he said to his people, ‘What! Do you commit an outrage none in the world ever committed before you?!

And (We sent) Lut when he said to his people: What! do you commit an indecency which any one in the world has not done before you?

And Lot! (Remember) when he said unto his folk: Will ye commit abomination such as no creature ever did before you?

We also (sent) Lut: He said to his people: "Do ye commit lewdness such as no people in creation (ever) committed before you?

معانی کلمات آیه

«إِذْ»: ظرف است برای (أَرْسَلْنا) و امتداد زمانی دارد و مظروف می‌تواند در برخی از اجزاء آن انجام گیرد. یا این که (لُوطاً) منصوب به فعل محذوف (أُذْکُرْ) است و ...

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ «80»

و (به خاطر آور) لوط را (كه براى هدايت مردم فرستاديم) آنگاه كه به قوم خود گفت: آيا آن كار زشت را انجام مى‌دهيد كه هيچ يك از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است؟

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ (80)

وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ‌: و ياد بياور اى پيغمبر براى امت، قضيه لوط را، يا و فرستاديم لوط را مانند انبياء سلف زمانى را كه گفت قوم خودش را كه اهل سدوم بودند.

و نسب آن حضرت: لوط بن هاران بن تارخ بن ابراهيم الخليل عليهم السّلام. و ناميده شد لوط به جهت آنكه مجذوب و محبوب قلب ابراهيم عليه السّلام و لاصق به او بود در اتباع ملت و سيره او. و ابراهيم عليه السّلام محبت شديدى به او داشت. فرمود به قوم كه مرتكب عمل شنيع بودند به استفهام انكارى بطور توبيخ و سرزنش. أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ: آيا بجا مى‌آوريد عمل قبيحه شنيعه‌اى را كه مجاوز از حد و فاعل آن منكر و مستقبح است و سبقت و پيشى گرفتيد در فعل چنين فاحشه قبيحه. ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ‌: سبقت نكرد شما را بر اين معصيت عظيمه، هيچ احدى از جميع عالميان پيشينيان.

«1» نهج البلاغه، خطبه 199.

جلد 4 صفحه 128


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


سوره الأعراف «7»: آيات 80 تا 81

وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ (80) إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81)

ترجمه‌

و ياد كن لوط را هنگاميكه گفت بقومش آيا ميكنيد كار زشت را پيشى نگرفته است شما را بآن هيچ يك از جهانيان‌

همانا شما هر آينه مى‌آئيد مردانرا از روى شهوت از غير زنان بلكه شمائيد گروه تجاوزكاران.

تفسير

در كافى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه مادر حضرت ابراهيم و مادر حضرت لوط دو خواهر بودند دختران لا حج و او نبىّ منذر بود و رسول نبود حقير عرض ميكنم شايد مقصود آن باشد كه شريعت خاصّه نداشت بلكه مأمور بترويج و تأكيد شرائع سابقه بود كه مردم را از مخالفت آنها بترساند و در علل و عيّاشى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه لوط پسر خاله حضرت ابراهيم بود و ساره زوجه حضرت ابراهيم خواهر لوط بود و در كافى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه حضرت ابراهيم بيرون آمد از بلاد نمرود با آنكه لوط و ساره با او بودند و لوط را در نزديكى شامات جانشين خود فرمود و در عيون از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه اوّل كسى كه مرتكب عمل قوم لوط شد شيطان بود كه خويش را حاضر از براى وقوع آن بر خود نمود و در كافى و علل از يكى از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه شيطان بصورت خوبى با آرايش زنانه براى قوم لوط مصوّر شد و جوانان آنها را بخود دعوت نمود و پس از اجابت اين عمل را بآنها تعليم داد كه با او بجا آوردند و چون مرتكب شدند لذّت بردند و بين خودشان معمول داشتند در هر حال معلوم است كه مراد از فاحشه لواط است كه تا آنزمان معمول نبوده و استفهام براى توبيخ و ملامت است و مراد از اتيان دخول است و قيد من دون النساء براى اشاره بآنست كه با وجود راه حلال پاكيزه نبايد راه حرام كثيف را اختيار نمود و در خاتمه اشاره شده است بتجاوز آنها در فساد از حد معتاد براى عدول آنها از راه معتاد براه غير معتاد و متلف مبدء تكوين اولاد

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ لُوطاً إِذ قال‌َ لِقَومِه‌ِ أَ تَأتُون‌َ الفاحِشَةَ ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ (80)

و فرستاديم‌ لوط ‌را‌ زماني‌ ‌که‌ فرمود ‌براي‌ قوم‌ ‌خود‌ آيا مرتكب‌ فاحشه‌اي‌ ميشويد ‌که‌ احدي‌ ‌از‌ اهل‌ عالم‌ ‌تا‌ كنون‌ مرتكب‌ ‌اينکه‌ عمل‌ شنيع‌ نشده‌ ‌است‌ و لوطا ممكن‌ ‌است‌ عطف‌ ‌باشد‌ ‌به‌ نوحا ‌در‌ آيات‌ قبل‌ ‌که‌ فرمود لَقَد أَرسَلنا نُوحاً إِلي‌ قَومِه‌ِ و ارسلنا لوطا، و ممكن‌ ‌است‌ متعلق‌ بفعل‌ محذوف‌ ‌باشد‌ ‌يعني‌ و اذكر لوطا و اول‌ اظهر ‌است‌ بمناسبت‌ آيات‌ هود و صالح‌، و لوط اول‌ كسي‌ ‌است‌ ‌که‌ ايمان‌ بحضرت‌ ابراهيم‌ آورد فَآمَن‌َ لَه‌ُ لُوطٌ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 25 بعضي‌ گفتند لوط پسر هاران‌ برادر ابراهيم‌ بوده‌ و بعضي‌ گفتند برادر ساره‌ عيال‌ ابراهيم‌ بوده‌ و بعضي‌ گفتند پسر خاله‌ ابراهيم‌ بوده‌ و جمع‌ ‌بين‌ اقوال‌ ‌هم‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌به‌ اينكه‌ بگوئيم‌ هاران‌ برادر ابراهيم‌ خواهر ساره‌ ‌را‌ گرفته‌ باصطلاح‌ دو برادر دو دختر خاله‌ ‌را‌ ازدواج‌ كردند ‌پس‌ ‌هم‌ پسر برادر ميشود ‌هم‌ پسر خاله‌ ‌يعني‌ نوه‌ خاله‌ و ‌هم‌ برادر ساره‌.

جلد 7 - صفحه 374

إِذ قال‌َ لِقَومِه‌ِ انتساب‌ نسبي‌ ‌با‌ قوم‌ نداشته‌ فقط ‌رسول‌ ‌بر‌ قوم‌ بوده‌ أَ تَأتُون‌َ الفاحِشَةَ اعمال‌ زشت‌ قوم‌ لوط بسيار بوده‌ ‌در‌ سوره‌ عنكبوت‌ ميفرمايد أَ إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ وَ تَقطَعُون‌َ السَّبِيل‌َ وَ تَأتُون‌َ فِي‌ نادِيكُم‌ُ المُنكَرَ ‌آيه‌ 28، ‌در‌ مجمع‌ ‌از‌ حضرت‌ رضا ‌عليه‌ السّلام‌ فرمود

(تتضارطون‌ ‌في‌ مجالسهم‌ ‌من‌ ‌غير‌ حشمة و حياء)

و ‌در‌ تفسير قمي‌ (يضرط بعضهم‌ ‌علي‌ بعض‌) و ‌در‌ برهان‌ ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌عليه‌ السّلام‌ فرمود

(ان‌ّ حل‌ّ الازار ‌في‌ الصلاة و الحذف‌ بالحصي‌ و مضغ‌ الكندر ‌في‌ المجالس‌ و ‌علي‌ ظهر الطريق‌ ‌من‌ عمل‌ قوم‌ لوط)

و ‌در‌ بعض‌ اخبار قمار و ضرب‌ آلات‌ ساز و ‌غير‌ اينها لكن‌ افحش‌ تمام‌ ‌اينکه‌ فواحش‌ لواطه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ بسيار ‌از‌ آيات‌ ذكر ‌شده‌ ‌که‌ ميفرمايد ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ و منشأ اختراع‌ ‌اينکه‌ عمل‌ شنيع‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ گفتند شيطان‌ بوده‌ چون‌ مركز اينها ‌در‌ معبر قافله‌ بوده‌ و اينها بواسطه‌ بخلي‌ ‌که‌ داشتند ناراحت‌ بودند ‌از‌ عبور قافله‌ شيطان‌ بصورت‌ پير مردي‌ آمد و بآنها تعليم‌ داد ‌که‌ بيرون‌ دروازه‌ شهر برويد و ‌هر‌ مسافري‌ ‌که‌ آمد ‌او‌ ‌را‌ ‌اينکه‌ عمل‌ ‌را‌ ‌با‌ ‌او‌ انجام‌ دهيد و اموالش‌ ‌را‌ غارت‌ كنيد ‌تا‌ ‌آنها‌ مجبور شوند و راه‌ عبور ‌خود‌ ‌را‌ تغيير دهند سپس‌ ‌خود‌ شيطان‌ بصورت‌ جوان‌ زيبايي‌ بعنوان‌ مسافرت‌ آمد ‌او‌ ‌را‌ گرفتند و ‌با‌ ‌او‌ ‌اينکه‌ عمل‌ ‌را‌ انجام‌ دادند ديدند لذت‌ زيادي‌ دارد كم‌ كم‌ ميان‌ ‌آنها‌ رواج‌ پيدا كرد ‌حتي‌ ‌در‌ معابر و مجالس‌ ‌در‌ حضور ديگران‌ مرتكب‌ ميشدند و حياء و حجاب‌ بكلي‌ برداشته‌ شد چنانچه‌ ‌در‌ زمان‌ حاضر جوانهاي‌ ‌ما پسران‌ و دختران‌ بكلي‌ حياء ‌از‌ ميان‌ ‌آنها‌ برداشته‌ ‌شده‌ و ‌از‌ هيچ‌ عمل‌ زشتي‌ پروا ندارند و تمام‌ انواع‌ معاصي‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ رواج‌ بسزا پيدا كرده‌.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 80)- سرنوشت دردناک قوم لوط: قرآن، صحنه عبرت انگیز دیگری از سرگذشت پیامبران را بازگو می‌کند و هدف آیات پیشین را تعقیب و تکمیل می‌نماید، و آن سرگذشت پیامبر بزرگ خدا «لوط» و قوم اوست.

نخست می‌گوید: «به خاطر بیاورید لوط پیامبر را هنگامی که به قوم خود گفت: آیا شما عمل زشت و ننگینی انجام می‌دهید که احدی از جهانیان تاکنون مرتکب آن نشده است»؟ (وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِینَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع