علمدار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
از لقب هاى قمر بنى هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام حسین علیه السلام بر دوش او بود. نقش علمدار در میدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد.
روز عاشورا، امام علیه السلام یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد.[۱]
روز عاشورا نیز چون عباس علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم مى‌پاشد: «یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرق عسکرى».[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵ و ۳۹.
- ↑ معالى السبطين، ج ۱، ص ۴۴۱.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
