شفق سرخ
روایت است از ابن عباس که سرخى شفق، از روزى دیده شد و پدید آمد که حسین علیه السلام شهید شد و آسمان در شهادت او خون گریست و از آن پیشتر، این رنگ سرخ در افق دیده نشده بود: «ان یوم قتل الحسین علیه السلام قطرت السماء دما و ان هذه الحمرة التى فی السماء ظهرت یوم قتله و لم تر قبله».[۱] و از امام رضا علیه السلام روایت است: «لما قتل جدى الحسین علیه السلام امطرت السماء دما و ترابا احمر»[۲] که بارش خون و خاک سرخ را مى‌رساند.
گریست در غمت زمان به خون نشست آسمان شب و سیاهپوشى‌اش، شد آیت عزاى تو
رنگین شدن افق، از جمله نشانه‌ها و آثار شگفت دیگرى است که در روایات آمده که پس از حادثه کربلا و شهادت امام، در جهان دیده شد.[۳]
و طبق نقل هاى متعدد در منابع مختلف، سابقه شفق سرخ در آسمان به شهادت ابا عبدالله علیه السلام برمى‌گردد. از محمد بن سیرین نیز نقل شده که این سرخى آسمان بعد از کشته شدن حسین علیه السلام دیده شد و نیز از امام باقر علیه السلام روایت است که آسمان در شهادت حضرت یحیی و حضرت امام حسین علیهم السلام سرخ شد.[۴]
این شفق سرخ کز افق شده پیدا پرتو سیماى سرخ فام حسین است[۵]
ابوالعلاء معرى در اشاره به همین شفق سرخ که از اثر خون شهداى اهل بیت، على و حسن و حسین علیهم السلام پدیدار شده چنین سروده است:
و على الافق من دماء الشهیدین على و نجله شاهدان
فهما فی اواخر اللیل فجران و فى اولیاته شفقان
ثبتا فى قمیصه لیجیى‌ء الحشر مستعدیا الى الرحمن[۶]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
