(ای پیغمبر) تو اندوهناک مباش که گروهی به راه کفر می‌شتابند، آنها هرگز زیانی به خدا نرسانند و خدا می‌خواهد آنها را در آخرت هیچ نصیبی ندهد، و نصیبشان عذاب بزرگ و سخت دوزخ خواهد بود.
و مبادا آنان که در کفر می شتابند، تو را اندوهگین کنند، آنان هرگز به خدا هیچ زیانی نمی رسانند، خدا می خواهد [به سزای کفرشان] هیچ بهره ای در آخرت برای آنان قرار ندهد، و برای آنان عذابی بزرگ است.
و كسانى كه در كفر مى‌كوشند، تو را اندوهگين نسازند؛ كه آنان هرگز به خدا هيچ زيانى نمى‌رسانند. خداوند مى‌خواهد در آخرت براى آنان بهره‌اى قرار ندهد، و براى ايشان عذابى بزرگ است.
آنان كه به كفر مى‌شتابند تو را غمگين نسازند. اينان هيچ زيانى به خدا نمى‌رسانند. خدا مى‌خواهد آنها را در آخرت بى‌بهره گرداند، و برايشان عذابى است بزرگ.
کسانی که در راه کفر، شتاب میکنند، تو را غمگین نسازند! به یقین، آنها هرگز زیانی به خداوند نمی‌رسانند. (بعلاوه) خدا می‌خواهد (آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتیجه،) بهره‌ای برای آنها در آخرت قرار ندهد. و برای آنها مجازات بزرگی است!
Do not grieve for those who are active in unfaith; they will not hurt Allah in the least: Allah desires to give them no share in the Hereafter, and there is a great punishment for them.
And let not those grieve you who fall into unbelief hastily; surely they can do no harm to Allah at all; Allah intends that He should not give them any portion in the hereafter, and they shall have a grievous chastisement.
Let not their conduct grieve thee, who run easily to disbelief, for lo! they injure Allah not at all. It is Allah's Will to assign them no portion in the Hereafter, and theirs will be an awful doom.
Let not those grieve thee who rush headlong into Unbelief: Not the least harm will they do to Allah: Allah's plan is that He will give them no portion in the Hereafter, but a severe punishment.
معانی کلمات آیه
يسارعون: مسارعه در اينجا به معنى مبالغه است يعنى: سخت شتاب و تلاش مى كنند.
و (اى پيامبر!) كسانى كه در كفر مى‌شتابند، ترا اندوهگين نكنند. آنان هرگز به خداوند ضررى نمى‌زنند. خداوند خواسته است كه براى آنها هيچ بهره‌اى در قيامت قرار ندهد و براى آنان عذابى بزرگ است.
نکته ها
گويا شركت كنندگان در جنگ احد، از همديگر مى‌پرسيدند: حال كه ما شكست خورديم و
جلد 1 - صفحه 656
كفّار پيروزمندانه به مكّه برگشتند، چه خواهد شد؟
آيه در پاسخ به آنان مى‌فرمايد: ناراحت نباشيد، اين مهلت الهى است تا پيمانه كفرشان پر شود و ديگر حظّى در آخرت نداشته باشند.
پیام ها
1- آرامش خود را حفظ كنيد كه تلاش‌هاى كفّار در محو اسلام بى‌اثر است.
2- كفر انسان‌ها، اندك ضررى به ساحت قدس خدا نمى‌زند. «لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً»
3- كفر، انسان را از قابليّت توبه و دريافت رحمت الهى محروم مى‌كند. «أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ»
4- مهلت دادن به كفّار، سنّت الهى است، نه آنكه نشانه‌ى ناآگاهى و يا ناتوانى خداوند باشد. «يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ»
5- محروميّت انسان در آخرت، ناشى از عملكرد او در دنياست. «يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ ... أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ»
6- هم فضل الهى بزرگ است و هم قهر او. (در دو آيه‌ى قبل، نسبت به مجروحانى كه به فرمان رسول خدا صلى الله عليه و آله به جبهه رفتند، از فضل عظيم الهى بشارت داد و در اين آيه نسبت به كفّار سرسخت، عذاب عظيم را يادآور مى‌شود). «لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ»
بعد از آن در بيان تسليت خاطر حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از مسارعين به كفر فرمايد:
وَ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ: و بايد اندوهناك نسازد تو را اى پيغمبر، آنانكه مى‌شتابند در كفر و نصرت كفر، حريصند و در صدد آزار تو باشند، إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً: بدرستى كه ايشان هرگز ضرر نرسانند دوستان خدا را. حاصل آنكه: اهل كفر و ارتداد و نفاق، هيچ ضررى به دوستان خدا نتوانند رسانيد. يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ: مى‌خواهد خدا، به سوء اختيار آنان كفر را، اينكه قرار ندهد براى آنها، حَظًّا فِي الْآخِرَةِ: نصيب و بهره‌اى از ثواب در آخرت، يعنى هيچ چيز از نعم و مثوبات اخرويه به آنها عنايت نفرمايد، وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ: و براى ايشان است عذابى بزرگ به حسب كميت و كيفيت.
بيان: طبرسى رحمه اللّه در «مجمع» فرمايد: چون اراده متعلق است به آنچه صحيح باشد حدوث آن، پس تقدير كلام آنكه: زود باشد خداى تعالى حكم فرمايد به محروم بودن مسارعين در كفر، از ثواب ايمانى كه مكلف شدند به آن و اعراض نمودند، لذا معاقب فرمايد آنها را در آخرت به جزاى كفر آنان.
و اندوهگين نسازند ترا آنانكه ميشتابند بكفر همانا ايشان ضرر نمى- رسانند خدا را بچيزى ميخواهد خدا كه قرار ندهد براى آنها بهره‌اى در آخرت و از براى ايشان است عذابى بزرگ.
تفسير
پس از ظهور نفاق منافقين و ارتداد بعضى از ضعفاء الايمان بواسطه تخويف شياطين انسى آنانرا از قريش و امتناع از حضور در معركه جهاد گرد ملال بر خاطر سيد كائنات نشست كه مبادا از مخالفت آنها ضررى بر مسلمين وارد شود و موجب شوكت و قوت كفار گردد لذا خداوند باين آيه تسليت آميز آن غبار را از خاطر مبارك شست و شو فرمود و اطمينان داد كه سبقت و سرعت و حرص آنها بكفر مضر بحال اولياء خدا نيست بلكه مضر بحال خودشان است و بس خداوند اراده فرموده است كه بآنها كمكى نكند و آنها را بحال خودشان واگذارد تا بسوء اعمال خودشان مستحق عذاب عظيم شوند چون قابليت تأييد را ندارند و لياقت بهره‌بردارى از اعمال دنيوى در آخرت براى آنها نيست و در اين آيه دلالت است كه شقاوت آنها بدرجه كمال رسيده بود كه از رحمت ارحم الراحمين محروم شدند و به حال كفر از دنيا رهسپار گشتند.
و محزون نكند تو را كساني که بسرعت رو بكفر ميروند اينها هيچگونه ضرري بدستگاه الهي نميتوانند وارد كنند مشيّت اينکه نحو تعلق گرفته که اينها از فيوضات اخروي که براي اهل ايمان مهيّا شده بي‌نصيب شوند و دچار عذاب عظيمي که براي كفار است شوند.
از اينکه آيه استفاده ميشود که دسته‌اي از كساني که ايمان آورده بودند برگشت كردند بكفر و با سرعت هر چه تمامتر رو بكفر رفتند و اينها غير از منافقين هستند زيرا آنها از كفر خارج نشده بودند تا رو بكفر روند، و همچنين كفار نيستند بلكه مرتدين هستند و اينکه باعث حزن پيغمبر شد زيرا ميديد که چقدر زحمت و رنج و خون دل خورده تا اينها را هدايت كرده و زحماتش از بين رفته خداوند
جلد 4 - صفحه 435
براي تسليت خاطر مباركش در اينکه آيه ميفرمايد:
وَ لا يَحزُنك‌َ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الكُفرِ زيرا بر پيغمبر جز ابلاغ و هدايت چيزي نيست وَ ما عَلَي الرَّسُول‌ِ إِلَّا البَلاغ‌ُ المُبِين‌ُ عنكبوت آيه 18، هر كس توفيق شامل حالش شد و بشرف اسلام مشرف شد بنفع خودش ميشود و هر که قبول نكرد بر ضرر خودش تمام ميشود.
گر جمله كائنات كافر گردند
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 176))- تسلیت به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله در این آیه روی سخن به پیامبر است و به دنبال حادثه دردناک احد خداوند او را تسلیت داده، می‌گوید: «ای پیامبر! از این که می‌بینی جمعی در راه کفر بر یکدیگر پیشی می‌گیرند، و گویا با هم مسابقه گذاشته‌اند، هیچ گاه غمگین مباش» (وَ لا یَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ).
«زیرا، آنها هرگز هیچ گونه زیانی به خداوند نمی‌رسانند» (إِنَّهُمْ لَنْ یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئاً).
اصولا نفع و ضرر برای موجوداتی است که وجودشان از خودشان نیست اما خداوند ازلی و ابدی که از هر جهت بی‌نیاز است کفر و ایمان مردم کوششها و تلاشهای آنها در این راه چه اثری برای خداوند می‌تواند داشته باشد؟
و اگر می‌بینی آنها به اراده خود راه کفر را در پیش می‌گیرند «خدا می‌خواهد
ج1، ص352
(آنها را در این راه، آزاد بگذارد و چنان به سرعت راه کفر را بپویند) که کمترین بهره‌ای در آخرت نداشته باشند، بلکه عذاب عظیم در انتظار آنها باشد» (یُرِیدُ اللَّهُ أَلَّا یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
