آیه 64 سوره قصص
<<63 | آیه 64 سوره قصص | 65>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و (در آن روز به مردم بت پرست) گویند: اینک آنان را که شریک خدا گرفتید بخوانید (تا شما را از عذاب برهانند)، آنها را بخوانند ولی جواب به ایشان ندهند و چون عذاب را به چشم ببینند آرزو کنند که ای کاش (مانند مؤمنان) هدایت یافته بودند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«أُدْعُوا»: فرا خوانید. به کمک طلبید. «لَوْ أَنَّهُمْ ...»: حرف (لَوْ) برای تمنّی است. یا برای شرط است و جواب محذوف است که (لَمّا رَأَوُا الْعَذابَ) است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ «62»
و روزى كه (خداوند) آنها را ندا مىدهد، پس مىگويد: كجايند آن شريكانى كه براى من مىپنداشتيد؟
قالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنا هؤُلاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنا أَغْوَيْناهُمْ كَما غَوَيْنا تَبَرَّأْنا إِلَيْكَ ما كانُوا إِيَّانا يَعْبُدُونَ «63»
آن (شريكان و) كسانى كه حكم عذاب بر آنان محقّق گشته، مىگويند:
پروردگارا! اينان كسانى هستند كه ما گمراه كردهايم. همانگونه كه خود گمراه بوديم، آنها را (نيز) گمراه نموديم، (امّا اينك از آنان) به سوى تو بيزارى مىجوييم. (اينان در واقع) ما را نمىپرستيدند (بلكه به دنبال هواپرستى و هوسرانى خود بودند.)
وَ قِيلَ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَ رَأَوُا الْعَذابَ لَوْ أَنَّهُمْ كانُوا يَهْتَدُونَ «64»
و (در اين هنگام به مشركان) گفته مىشود: (اكنون آن) معبودانى را كه شريك خدا مىپنداشتيد بخوانيد، پس آنها را مىخوانند؛ امّا جوابى به آنها نمىدهند و (در اين حال) عذاب الهى را مىبينند (كه آنان را در برمىگيرد، پس آرزو مىكنند) اى كاش، هدايت يافته بودند.
نکته ها
با بر پايى قيامت، صحنههاى عجيب و گوناگونى اتفاق مىافتد كه اين آيات به بعضى از آنها اشاره مىفرمايد؛ يكى از صحنهها، سؤالات توبيخآميز خداوند، از مشركان است.
صحنهى ديگر، اظهار تنفّر و بيزارى معبودها از كسانى است كه آنها را مىپرستيدند و صحنهى سوّم، ملامت منحرفان از شيطان است كه شيطان هم در جواب مىگويد: مرا
جلد 7 - صفحه 84
سرزنش نكنيد، بلكه خودتان را ملامت نماييد؛ «فَلا تَلُومُونِي وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ» «1» در قيامت، هر كس گناه خود را به گردن ديگرى مىاندازد، ولى از طرف مقابل هم جواب مىشنود كه: «بَلْ كُنْتُمْ قَوْماً طاغِينَ» «2» گناه را به گردن ما نياندازيد، بلكه شما خودتان اهل طغيان بوديد.
بعضى از معبودها همچون حضرت عيسى و فرشتگان الهى، تقصيرى ندارند؛ امّا كسانى نظير شياطين، طاغوتها دانشمندانى كه سبب بدعت و انحراف در دين گشتهاند، مقصّرند و عذاب خداوند در مورد آنان قطعى است.
پیام ها
1- صحنههاى قيامت را فراموش نكنيم. وَ يَوْمَ ...
2- دادگاه قيامت، علنى و حضورى است. «أَيْنَ شُرَكائِيَ»
3- كارى نكنيم كه در قيامت، از پاسخگويى آن، درمانده و عاجز باشيم. «أَيْنَ شُرَكائِيَ»
4- شرك و تكيه بر هرچه غير خداست، گمان، خيال و سراب است. «تَزْعُمُونَ»
5- معبودهاى عزيز دنيوى، ذليلان و محكومان اخروىاند. «حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ»
6- هركس ديگران را به جاى خداوند به سوى خويش بخواند، عذاب الهى برايش حتمى است. «حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ»
7- پرستش غير خدا، يك فريب است. «أَغْوَيْنا»
8- فريب خوردگان، به دنبال فريب ديگران نيز هستند. «أَغْوَيْناهُمْ كَما غَوَيْنا»
9- انسانها در انتخاب راه آزادند و مىتوانند راههاى انحرافى را نيز برگزينند. «غَوَيْنا»
10- معبودهاى غير خدايى، روزى از عابدانِ خود متنفّر خواهند بود. «تَبَرَّأْنا»
11- حقيقت شرك، هوىپرستى است. «ما كانُوا إِيَّانا يَعْبُدُونَ»
«1». ابراهيم، 22.
«2». صافّات، 30.
جلد 7 - صفحه 85
12- معبودهاى دروغين، به نالههاى شما در وقت نياز پاسخى نخواهند داد.
«فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا» دلبستن به غير خدا در دنيا، مايهى محروم شدن از يارى او در قيامت است.)
13- قيامت، روز حسرت است. «لَوْ أَنَّهُمْ كانُوا يَهْتَدُونَ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم