آیه 90 سوره اعراف
| <<89 | آیه 90 سوره اعراف | 91>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه های فارسی
سران کافر امتش گفتند: اگر پیروی شعیب کنید البته در زیان خواهید افتاد.
و اشراف و سران کافر قومش [به مردم] گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید، مسلماً شما هم از زیانکارانید.
و سران قومش كه كافر بودند گفتند: «اگر از شعيب پيروى كنيد، در اين صورت قطعاً زيانكاريد.»
مهتران قومش كه كافر بودند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد سخت زيان كرده‌ايد.
اشراف زورمند از قوم او که کافر شده بودند گفتند: «اگر از شعیب پیروی کنید، شما هم زیانکار خواهید شد!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ «90»
سران و اشراف قوم شعيب كه كفر ورزيدند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد، قطعاً زيانكار خواهيد بود.
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ «91»
پس (به كيفر عنادشان) زمين‌لرزه شديدى آنان را فراگرفت، پس شب را به صبح آوردند، در حالى كه در خانه‌هاى خود به زانو در افتادند (و مردند).
نکته ها
شايد از اينكه در اين آيه كلمه‌ى «رجفة»، در آيه‌ى 94 سوره‌ى هود كلمه‌ى «صيحة» و در آيه‌ى 189 سوره شعراء، عبارت «عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ» بكار رفته، استفاده شود كه زلزله همراه با صيحه و ابر تيره بوده است. «1» ممكن است مراد از «رجفه» همان اضطراب و لرزش اندام باشد كه از ترس حاصل مى‌شود، نه زمين لرزه.
چنانكه در آيه‌ى 78 گذشت، «جاثم» به كسى گفته مى‌شود كه به‌رو بر زمين افتاده و يا به زانو افتاده و توان برخاستن ندارد.
پیام ها
1- طبقه‌ى اشراف، غالباً مخالف پيامبران بوده‌اند. «وَ قالَ الْمَلَأُ»
2- يكى از شيوه‌هاى كفّار براى بازداشتن مردم از پيروى انبيا، (هنگامى كه ببينند آنان از ايمانشان دست برنمى‌دارند،) تهديد مادّى و اقتصادى است. «إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ» آرى، محروميّت از درآمدهايى كه از طريق كم‌فروشى به دست مى‌آيد، از ديد كافران خسارت است!
«1». تفسير نمونه.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 119
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91)
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ: پس فرا گرفت ايشان را زلزله، فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ: پس گشتند در خانه‌هاى خود به زمين افتادگان به جسدهاى بى‌ارواح. و اينكه در سوره هود فرموده: فاخذتهم الصيحة، منافى اين نيست،
جلد 4 صفحه 141
زيرا مراد صيحه عظيمه منكره است كه به جهت عظم صوت آن، زمين به لرزه درآيد و همه هلاك شدند. و يا صيحه، مقدمه زلزله بود، چه مقرر شده كه زلزله بى‌صياح و رياح متصور نشود. و در منهج- مروى است كه جبرئيل عليه السّلام فريادى نمود، زلزله در شهر ايشان افتاد، و همه به لرزه درآمدند. و از ابى عبد اللّه عليه السّلام مروى است كه بعضى به زلزله هلاك شدند، و برخى به صيحه. «1» در تفسير شيخ أبو الفتوح رازى رحمه اللّه از ابن عباس نقل است كه خداى تعالى درى از درهاى جهنم بر آنها بگشاد و حرارتى بر ايشان فرستاد كه نفسهاى آنها منقطع شد، هر چند در سردابها رفتند فايده نبخشيد. و حق تعالى ابرى فرستاد و در او بادى خوش بود، ايشان سردى باد ديدند به سايه ابر شتافتند، تمام مردم زن و مرد و بزرگ و كوچك به بيابان رفتند و به زير ابر مجتمع شدند.
أبو العالية گفت: آن ابر بالاى شهر در آمد و ايشان در منازل بودند، چون ابر بر همه شهر سايه افكند و همه جمع گرديدند، به امر الهى زمين متزلزل، و آتش به سر ايشان فرو ريخت. تمام هلاك شدند، فذلك قوله: فاخذهم عذاب يوم الظّلّة، فاصبحوا فى دارهم جاثمين؛ «2» حاصل آنكه به عذاب الهى هلاك شدند و افتادند بر زمين اجساد بدون روح.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 90 تا 92
وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (90) فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91) الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كانُوا هُمُ الْخاسِرِينَ (92)
ترجمه
و گفتند جماعتى كه كافر بودند از قومش هر آينه اگر پيروى كنيد شعيب را همانا شما آنگاه هر آينه زيانكارانيد
پس گرفت آنها را زلزله پس صبح كردند در خانه خودشان فروماندگان
آنانكه تكذيب نمودند شعيب را گويا مسكن نگرفتند در آن كسانيكه تكذيب نمودند شعيب را بودند آنها زيان كاران.
تفسير
جماعت اشراف از اقوام حضرت شعيب بساير كفار گفتند اگر شما دست از دين قديم خود برداريد و متابعت شعيب را نمائيد متضرر ميشويد براى آنكه دين شما حق است و دين شعيب باطل علاوه بر آنكه در صورت متابعت از او شما بايد كم فروشى نكنيد و اين ضرر شما است پس خدا بر آنها غضب فرمود بصيحه آسمانى كه در اثر آن زمين متزلزل شد يا بزلزله كه از آن صداى مهيبى برخواست كه همه از ترس مردند چنانچه در مجمع از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه خداوند يك صيحه فرستاد بر آنها كه همه هلاك شدند و در منهج از آنحضرت نقل نموده كه بعضى بزلزله مردند و بعضى بصيحه و در سوره هود خداوند تصريح بصيحه فرموده است در هر حال ديگر از جاى خود برنخواستند و خوابگاه ابدى را براى خود تهيه نمودند مانند آنكه هيچ وقت در آن بلد نبودند يعنى هيچ اثرى از آثار آنها باقى نماند پس آنانكه تكذيب نمودند آنحضرت را مخصوص شدند بخسران و زيانكارى در دنيا و آخرت و آنانكه متابعت كردند رستگار گشتند و بمناسبت تطابق با گفته كفار فرموده آنانكه تكذيب نمودند شعيب را بودند
جلد 2 صفحه 453
آنها زيان كاران تا جواب مطابق مقال شود و تأكيد و مبالغه در تسفيه و ردّ آنها حاصل گردد و براى مراعات اين نكته الّذين كذّبوا شعيبا در آيه شريفه تكرار شده است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحُوا فِي دارِهِم جاثِمِينَ (91)
پس گرفت آنها را لرزه پس صبح كردند در خانه خود فرود افتادگان.
فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ بعضي گفتند صيحه آسماني بوده طبق روايت منسوب بحضرت صادق عليه السّلام، و بعضي گفتند زلزله بوده، و بعضي گفتند صاعقه بوده و آنها را سوزانيد و بعضي گفتند گاز خفه‌كن بوده و آنها هلاك شدند، لكن اصل رجفه تزلزل بدن
جلد 7 - صفحه 392
است که آنها بلرزه افتادند و منشأ آن يكي از اينکه امور بوده، و ممكن است چون حضرت شعيب بر دو طائفه مبعوث بود يكي قوم خود اصحاب مدين و يكي اصحاب ايكه و هر دو هلاك شدند بعضي بصيحه و بعضي بزلزله در قرآن ميفرمايد در مورد اصحاب ايكه ميفرمايد فَأَخَذَهُم عَذابُ يَوم‌ِ الظُّلَّةِ شعراء آيه 189 و ظاهرا صاعقه باشد و نيز ميفرمايد وَ أَخَذَت‌ِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيحَةُ راجع باصحاب مدين است بقرينه وَ إِلي مَديَن‌َ أَخاهُم شُعَيباً هود آيه 86.
فَأَصبَحُوا فِي دارِهِم صبحگاه که معلوم ميشود عذاب شبانه بر آنها نازل شد در خانه خود جاثمين افتاده‌گان بودند تمام مرده و هلاك شده و از بين رفته
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 91)- هنگامی که کارشان به اینجا رسید و علاوه بر گمراهی خویش در گمراه ساختن دیگران نیز اصرار ورزیدند، و هیچ گونه امیدی به ایمان آوردن آنها نبود، مجازات الهی به حکم قانون قطع ریشه فساد به سراغ آنها آمد، «پس زلزله سخت و وحشتناکی آنها را فراگرفت، آنچنان که صبحگاهان همگی به صورت اجساد بی‌جانی در درون خانه‌هایشان افتاده بودند» (فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دارِهِمْ جاثِمِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
