آیه 81 سوره اعراف
| <<80 | آیه 81 سوره اعراف | 82>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
شما زنان را ترک کرده و با مردان سخت شهوت می‌رانید! آری شما قومی (در فساد و بزهکاری) اسرافکارید.
شما [بدون توجه به حقوق همسران و غافل از اینکه نعمت غریزه جنسی برای بقای نسل است] از روی میل شدیدی که به آن [کار بسیار زشت] دارید به سوی مردان می آیید، [نه فقط در این کار متجاوز از حدود انسانیّت هستید] بلکه در امور دیگر هم گروهی زیاده طلب هستید.
شما از روى شهوت، به جاى زنان با مردان درمى‌آميزيد، آرى، شما گروهى تجاوزكاريد.»
شما به جاى زنان با مردان شهوت مى‌رانيد. شما مردمى تجاوزكار هستيد.
آیا شما از روی شهوت به سراغ مردان می‌روید، نه زنان؟! شما گروه اسرافکار (و منحرفی) هستید!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«شَهْوَةً»: از روی شهوت. مفعول‌له است. «مِن دُونِ» به جای.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ «80»
و (به خاطر آور) لوط را (كه براى هدايت مردم فرستاديم) آنگاه كه به قوم خود گفت: آيا آن كار زشت را انجام مى‌دهيد كه هيچ يك از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است؟
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ «81»
همانا شما به جاى زنان، براى شهوت سراغ مردان مى‌رويد، بلكه شما قومى اسراف‌كاريد.
«1». بحار، ج 6، ص 207 و 254.
جلد 3 - صفحه 107
نکته ها
حضرت لوط، فاميل حضرت ابراهيم و تنها مردى بود كه به او ايمان آورد و با او هجرت كرد. «فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ» «1» حضرت ابراهيم او را به منطقه‌اى كه در آن گناه و فحشا رواج داشت فرستاد. لذا بخش مهم كار حضرت لوط، مبارزه با فحشا و منكرات جنسى بود، كه بيشترين مشكل جامعه بود.
قوم حضرت لوط، با مهمانان خود عمل زشت لواط را انجام مى‌دادند تا مردم از مهمان شدن بترسند. به گفته‌ى قرآن، حضرت لوط عليه السلام ازدواج با دختران خود را به آنان پيشنهاد كرد؛ امّا آنان نپذيرفتند.
ازدواج، داراى خصوصيّات و آثارى است كه در لواط و زنا وجود ندارد، از جمله:
1. مودّت و رحمت و انس. 2. تشكيل نظام خانواده. 3. فرزند و بقاى نسل. 4. همخوانى با فطرت و انسانيّت.
متأسفانه امروزه نيز دنياى غرب، عمل زشت همجنس‌بازى را رسمى و در بعضى كشورها به آن جنبه‌ى قانونى داده است.
قوم لوط، علاوه بر لواط، اهل قمار، هرزه‌گويى، توهين، مزاحمت براى عابرين و كشف عورت در انظار عمومى بودند. «2»
امام صادق عليه السلام در فلسفه‌ى تحريم لواط فرمودند: لواط، علاقه‌ى خانوادگى ميان زن و شوهر را كم، نسل و فرزند را منقطع و آميزش جنسى طبيعى را از بين مى‌برد و فسادهاى بسيار زيادى را بدنبال دارد. «3»
در اسلام، كيفر همجنس‌بازى و لواط (چه فاعل چه مفعول)، اعدام است.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: لعنت خدا بر مردانى كه خود را مانند زنان ساخته و در معرض مردان هوسباز قرار مى‌دهند. «4»
امام صادق عليه السلام نيز فرمودند: هنگام همجنس‌گرايى، عرش خدا به لرزه مى‌آيد و عامل اين
«1». عنكبوت، 26.
«2». سفينةالبحار.
«3». وسائل، ج 14، ص 252.
«4». تفسير نمونه؛ وسائل، ج 14، ص 255.
جلد 3 - صفحه 108
كار در قيامت به صورت ناپاك محشور مى‌شود و مورد غضب خداوند قرار گرفته و جايگاهش دوزخ است. «1»
پیام ها
1- همجنس‌بازى و لواط، از گناهان كبيره و عملى بسيار زشت است. «الْفاحِشَةَ»
2- بت‌پرستان، اگر بهانه‌ى بت‌پرستى نياكان را داشتند، پيروان فحشا، اين بهانه را هم نداشته و ابتكار جنايت و گناه از خودشان بود. «ما سَبَقَكُمْ بِها»
3- ابداع‌كنندگان اعمال زشت، مرتكب گناهى بزرگتر و مستحقّ ملامتى بيشتر مى‌باشند. «ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ»
4- كسى كه راه طبيعى و فطرى را كنار بگذارد، مسرف است. «مسرفون» ارضاى شهوت از غير راه طبيعى، اسراف است.
5- لواط، تجاوز به حقوق زنان در جامعه است. «دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81)
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً: بدرستى كه شما و طى ادبار مردان مى‌كنيد به خواهش طبع حيوانى و به مطالبه نفس شهوانى، و حال آن كه، آن محل منفذ و مخرج غايط و قاذورات نجس عفن گنديده مخلوق شده، مِنْ دُونِ النِّساءِ: غير از قبل و فروج زن‌هاى محلله كه مقرر و موضوع گرديده براى شهوترانى و تلذذ جسمانى و روحانى جانبين، بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ: بلكه شما قومى هستيد تجاوز كنندگان از حد محدود به غير آن. يا مجاوزين از حلال مباح طيّب به حرام خبيث.
تبصره: علت ذم و تعبير و توبيخ آنها به اين فعل خبيث، به جهت آن است كه خداى تعالى خلق انسان، و در او شهوت نكاح را جعل فرمود. براى بقاء نسل و تعمير دنيا، و نساء محلله را محل شهوت و موضع نسل مقرر نمود. پس وقتى ترك زوجات و عدول از محل معينه مخصوصه به افعال شنيعه قبيحه شخص نمايد، هر آينه اسراف و تجاوز از حد اعتدال نمايد، زيرا وضع شى‌ء در غير محل باشد، چه محل ولادت، ارحام زوجات است نه ادبار رجال و غلمان.
علامه مجلسى رحمه اللّه به سند صحيح از حضرت باقر عليه السّلام روايت نموده كه: حضرت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم هر صبح و شام پناه مى‌برد به خدا از بخل، و ما نيز پناه مى‌بريم بخدا از بخل. و حق تعالى فرمايد: هر كه نگهداشته شود از بخل، رستگار است و تو را خبر دهم از عاقبت بخل؛ بدرستى كه قوم لوط بخيل بودند بر طعام خود، پس بخل، آنها را به دزدى مبتلا نمود كه دوا نداشت. شهر لوط در سر راه قافله و بر آنها وارد، و ايشان ضيافت مى‌كردند. چون اين قسمت بسيار شد، به تنگ آمدند، و فضيحت لواط را به مهمان نمودند، شهرت يافته، مردم دورى جستند؛ لكن اين عمل قبيح ميان آنها شيوع يافته به حدى كه طلب مى‌كردند مردان را از شهرها و مزد مى‌دادند.
براى عمل. راوى سؤال نمود: همه اين كار را كردند؟ فرمود: بلى، مگر اهل
جلد 4 صفحه 129
يك خانه از مسلمانان. «1» در عيون- از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اول كسى كه عمل قوم لوط را نمود ابليس بود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 80 تا 81
وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ (80) إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81)
ترجمه
و ياد كن لوط را هنگاميكه گفت بقومش آيا ميكنيد كار زشت را پيشى نگرفته است شما را بآن هيچ يك از جهانيان
همانا شما هر آينه مى‌آئيد مردانرا از روى شهوت از غير زنان بلكه شمائيد گروه تجاوزكاران.
تفسير
در كافى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه مادر حضرت ابراهيم و مادر حضرت لوط دو خواهر بودند دختران لا حج و او نبىّ منذر بود و رسول نبود حقير عرض ميكنم شايد مقصود آن باشد كه شريعت خاصّه نداشت بلكه مأمور بترويج و تأكيد شرائع سابقه بود كه مردم را از مخالفت آنها بترساند و در علل و عيّاشى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه لوط پسر خاله حضرت ابراهيم بود و ساره زوجه حضرت ابراهيم خواهر لوط بود و در كافى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه حضرت ابراهيم بيرون آمد از بلاد نمرود با آنكه لوط و ساره با او بودند و لوط را در نزديكى شامات جانشين خود فرمود و در عيون از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه اوّل كسى كه مرتكب عمل قوم لوط شد شيطان بود كه خويش را حاضر از براى وقوع آن بر خود نمود و در كافى و علل از يكى از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه شيطان بصورت خوبى با آرايش زنانه براى قوم لوط مصوّر شد و جوانان آنها را بخود دعوت نمود و پس از اجابت اين عمل را بآنها تعليم داد كه با او بجا آوردند و چون مرتكب شدند لذّت بردند و بين خودشان معمول داشتند در هر حال معلوم است كه مراد از فاحشه لواط است كه تا آنزمان معمول نبوده و استفهام براى توبيخ و ملامت است و مراد از اتيان دخول است و قيد من دون النساء براى اشاره بآنست كه با وجود راه حلال پاكيزه نبايد راه حرام كثيف را اختيار نمود و در خاتمه اشاره شده است بتجاوز آنها در فساد از حد معتاد براى عدول آنها از راه معتاد براه غير معتاد و متلف مبدء تكوين اولاد
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّكُم لَتَأتُون‌َ الرِّجالَ شَهوَةً مِن دُونِ النِّساءِ بَل أَنتُم قَوم‌ٌ مُسرِفُون‌َ (81)
شما هراينه مي‌آييد رجال را از راه شهوتراني که همين لواط باشد از دون
جلد 7 - صفحه 375
نساء که ديگر نزد آنها نميرويد و از آنها اعراض كرده‌ايد بلكه شما جماعتي هستيد که در معاصي اسراف ميكنيد.
لواط محقق ميشود بمجرد غيبوبت حشفه يا مقدار حشفه و لو انزال نشود و احكام لواط از وجوب غسل و اجراء حدّ بر او بار ميشود و حرمت و كبيره بودن آن از ضروريات دين اسلام است و اخبار در عقوبت آن بلكه كفر بخدا متواتر معنوي است و حدّ او قتل است نعوذ باللّه.
إِنَّكُم لَتَأتُون‌َ الرِّجالَ شَهوَةً بيان فاحشه است که در آيه قبل فرمود که اينکه فاحشه سابقه نداشته و اتيان رجال كنايه است از لواط بقرينه شهوة که خداوند تصريح بغيبوبت قبل در دبر نفرمود حياء و باين عبارت تعبير فرمود كناية.
مسئلة- آيا اينکه عمل با حلال خود چه صورت دارد جواب عمل مكروهي است ولي حرمت ندارد، از امام (ع) پرسيدند حضرت جواب فرمود بجواز و استدلال نمود بهمين آيه بكلمه مِن دُونِ النِّساءِ که با نساء مانعي ندارد و فقهاء استدلال كردند بر جواز بآيه شريفه نِساؤُكُم حَرث‌ٌ لَكُم فَأتُوا حَرثَكُم أَنّي شِئتُم بقره آيه 223، که جميع انحاء التذاذات را شامل ميشود لذا اگر با اجنبيه اينکه عمل را انجام داد احكام لواط بر او بار نميشود بلكه احكام زنا دارد چنانچه اگر با حيوانات باشد تعزير دارد نه حدّ لواط و نه حدّ زنا دارد و آن حيوان اگر حلال گوشت است حرام ميشود و بايد اگر آن حيوان متعارف باشد مثل گاو و گوسفند و شتر اكل آنها بايد سوزانيد بعد از ذبح و اگر مثل حمار و بغل و استر باشد که اكل آنها معمول نيست بايد از آن شهر خارج نمود بشهر ديگر و بول و فضله آنها هم نجس ميشود مثل محرم الاكل‌ها.
بَل أَنتُم قَوم‌ٌ مُسرِفُون‌َ اسراف و لو در امور مباحه حرام است و از گناهان كبيره است و آيات قرآني در حرمتش وارد شده مثل وَ كُلُوا وَ اشرَبُوا وَ لا تُسرِفُوا
جلد 7 - صفحه 376
اعراف آيه 29، و آيه شريفه وَ لا تُسرِفُوا إِنَّه‌ُ لا يُحِب‌ُّ المُسرِفِين‌َ انعام آيه 142 و آيه وَ أَن‌َّ المُسرِفِين‌َ هُم أَصحاب‌ُ النّارِ سوره آيه چه رسد باسراف در معاصي و زياده‌روي در محرمات که البته هر يك يك آنها عقوبت را دارد بعلاوه عقوبت اسراف را هم دارد.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 81)- در این آیه گناهی را که در آیه قبل بطور سر بسته ذکر شده بود، تشریح می‌کند و می‌گوید: «شما از روی شهوت به سراغ مردان می‌روید، و از زنان صرف نظر می‌کنید» (إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ).
چه انحرافی از این بدتر و بالاتر که وسیله تولید نسل را که آمیزش زن و مرد است و خداوند آن را بطور غریزی در هر انسانی قرار داده، رها کنند، و سراغ «جنس موافق» بروند کاری که اصولا برخلاف فطرت و ساختمان طبیعی جسم و روح انسان و غریزه تحریف نایافته اوست. و در پایان آیه به عنوان تأکید می‌گوید: «بلکه
ج2، ص66
شما جمعیت اسراف کارید» (بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ). یعنی از حدود الهی قدم بیرون گذارده و در سنگلاخ انحراف و تجاوز از مرز فطرت سرگردان شده‌اید.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
