امید است که خدا دوستی میان شما و دشمنانتان (به فتوحات اسلام و ایمان کفّار) برقرار گرداند و خدا قادر و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
امید است خدا میان شما و کسانی از کافران که با آنان دشمنی داشتید [به وسیله اسلام آوردنشان] دوستی قرار دهد، و خدا تواناست، و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
اميد است كه خدا ميان شما و ميان كسانى از آنان كه [ايشان را] دشمن داشتيد، دوستى برقرار كند، و خدا تواناست، و خدا آمرزنده مهربان است.
شايد خدا ميان شما و كسانى كه با آنها دشمنى مى‌ورزيد دوستى پديد آورد. خدا قادر است و خدا آمرزنده و مهربان است.
امید است خدا میان شما و کسانی از مشرکین که با شما دشمنی کردند (از راه اسلام) پیوند محبّت برقرار کند؛ خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است.
It may be that Allah will bring about affection between you and those with whom you are at enmity, and Allah is all-powerful, and Allah is all-forgiving, all-merciful.
It may be that Allah will bring about friendship between you and those whom you hold to be your enemies among them; and Allah is Powerful; and Allah is Forgiving, Merciful.
It may be that Allah will ordain love between you and those of them with whom ye are at enmity. Allah is Mighty, and Allah is Forgiving, Merciful.
It may be that Allah will grant love (and friendship) between you and those whom ye (now) hold as enemies. For Allah has power (over all things); And Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful.
معانی کلمات آیه
«عَسی»: امید است. یعنی باید امیدوار باشید که. «عَادَیْتُمْ»: دشمنی ورزیده‌اید.
اميد است كه خدا ميان شما و كسانى كه با آنان دشمنى داشتيد، (به واسطه‌ى اسلام آوردن آنان در فتح مكّه) دوستى برقرار كند و خداوند توانا است و خداوند بخشنده مهربان است.
جلد 9 - صفحه 584
نکته ها
اين آيه به مسلمانان كه به خاطر قطع رابطه با خويشاوندان كافر احساس كمبود و خلاء عاطفى مى‌كردند، پيام مى‌دهد كه در آينده جبران خواهد شد و بسيارى از آنان به اسلام گرايش پيدا مى‌كنند.
با توجّه به اين كه عداوت قبلى بر اساس برائت از كفر بوده است، پس تبديل آن به مودّت بايد از طريق ايمان آوردن كفّار باشد، نه آن كه تكليف برائت ساقط شود.
پیام ها
1- از هدايت كفّار مأيوس نشويد. «عَسَى اللَّهُ»
2- عداوت، اصل نيست، بلكه يك ضرورت عارضى است و بايد شرايط را عادّى كنيم. أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ ... مَوَدَّةً
3- دگرگونى دلها و ايجاد مودّت‌ها به دست خداست. عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ ... مَوَدَّةً
4- شما از دوستى و مودّت مخفيانه با كفّار دست برداريد، خداوند مودّت واقعى را جايگزين مى‌كند. تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ ... يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ ... مَوَدَّةً
5- از تبديل عداوت به مودّت تعجب نكنيد كه خداوند بر هر كارى قادر است.
«وَ اللَّهُ قَدِيرٌ»
6- بد رفتارى‌هاى گذشته كفّار نسبت به مسلمانان قابل عفو و اغماض است.
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ: اميد است خدا قرار دهد ميان شما، وَ بَيْنَ الَّذِينَ عادَيْتُمْ مِنْهُمْ: و ميان آنانكه دشمن داشتيد از كفار مكه كه خويشان شمايند، مَوَدَّةً: دوستى و يارى؛ و آنچنان بود كه جمعى از صناديد قريش، در عام الفتح ايمان آوردند و كسان ايشان را با ايشان محبتى تمام پيدا شد به بركت اسلام. وَ اللَّهُ قَدِيرٌ: و خداى تعالى تواناست به همه مقدورات، پس قادر است بر آنكه دشمنى را به دوستى مبدل، و اسباب مودت را بر ايشان آسان فرمايد. وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ: و خداى تعالى بسيار بسيار آمرزنده است كسى را كه موالات كرده
جلد 13 - صفحه 131
باشد با كفار پيش از نهى، مهربان است بر آنكه بعد از نهى، قطع مودت كرده باشد. يا آمرزنده و بخشاينده است كسى را كه اسلام آورد از مشركان.
بتحقيق باشد براى شما در ايشان اقتدائى نيكو براى كسيكه
جلد 5 صفحه 187
اميدوار ميباشد بخدا و روز بازپسين و هر كه روى گرداند پس همانا خدا او است بى‌نياز ستوده
اميد است آنكه خدا قرار دهد ميان شما و آنانكه دشمن داشتيد از ايشان دوستى را و خدا توانا است و خدا آمرزنده مهربان است
نهى نميكند شما را خدا از آنانكه كارزار نكردند با شما در دين و بيرون نكردند شما را از خانه‌هاتان كه نيكى كنيد بآنان و بعدالت رفتار كنيد با آنها همانا خدا دوست ميدارد عدالت كنندگان را
جز اين نيست كه نهى ميكند شما را خدا از آنان كه كارزار كردند با شما در دين و بيرون كردند شما را از خانه‌هاتان و هم پشت شدند بر بيرون كردن شما كه دوست داريدشان و هر كه دوست بدارد آنها را پس آن گروه آنانند ستمكاران.
تفسير
خداوند متعال براى تأكيد حسن تأسى و اقتداء بحضرت ابراهيم و پيروان او در معادات با كفّار و اشعار بآن كه اين از لوازم ايمان بخدا و روز جزا است خوبى اين تبعيّت را براى مسلمانان با قسم تكرار فرموده و تذكر داده كه اين تأسى نافع بحال خودتان است و خدا بى‌نياز از خلق و افعال آنها ميباشد و اميد است در آتيه نزديكى كه فتح مكّه پيش آمد كند كفّار آنجا بشرف اسلام مشرّف شوند و اقارب و ارحام شما از جمله آنها باشند و اين عداوت مبدّل بمودّت گردد چون خداوند قادر است و وعده نصرت بمسلمانان داده و البته از گناهان گذشته شما راجع بمودّت با كفّار بمقتضاى مغفرت و رحمت خود خواهد گذشت در صورتى كه از كرده سابق پشيمان و عازم بر اداء وظيفه خودتان در آتيه بوده باشيد و ظاهرا بعد از اين آيات مسلمانان تصور نموده باشند كه بايد با كفار معادات نمايند اگر چه با مسلمانان معاهده نموده باشند بر ترك تعرّض و بى‌طرف بودن لذا خداوند فرموده كفاريكه با شما مقاتلت و معاندت ننموده‌اند اگر بآنها احسانى كنيد براى تأليف قلوبشان باسلام و بعدالت با آنها سلوك نمائيد مانعى ندارد بلكه خوب است چون خداوند نيكوكاران و عدالت شعاران را دوست دارد آنچه ممنوع است مودت و دوستى و اعانت و مساعدت با كسانى است كه كفار حربى هستند و سابقه سوء با شما دارند از قبيل مشركين مكّه كه موالات و دوستى با آنها ظلم و تجاوز از حق و
جلد 5 صفحه 188
بيجا و بى‌مورد است و ظاهرا أن تبرّوهم و تقسطوا اليهم بدل اشتمال است از الّذين لم يقاتلوكم و أن تولّوهم بدل است از الّذين قاتلوكم في الدّين و حقيقت ظلم وضع شى‌ء است در غير موضع خود مانند وضع دوستى بجاى دشمنى كه بعضى از مسلمانان با مشركين مكّه مينمودند.
(آیه 7)- محبت به کفاری که سر جنگ ندارند: در اینجا همچنان بحث پیرامون قطع رابطه با مشرکان ادامه می‌یابد، و از آنجا که این قطع رابطه یک نوع خلأ عاطفی برای جمعی از مسلمانان ایجاد می‌کرد، خداوند برای پاداش آنها و رفع این کمبود به آنها بشارت داده، می‌فرماید: «امید است خدا میان شما و کسانی از مشرکین که با شما دشمنی کردند (از راه اسلام) پیوند محبت برقرار کند» (عسی الله ان یجعل بینکم و بین الذین عادیتم منهم مودة).
و این امر سر انجام تحقق یافت، سال هشتم هجری فرا رسید و مکّه فتح شد و اهل مکّه به مصداق (یدخلون فی دین الله افواجا) گروه گروه مسلمان شدند، و آفتاب ایمان با گرمی محبت و دوستی تابیدن گرفت.
ج5، ص163
به هر حال اگر کسانی که مورد علاقه مسلمانان هستند از خط مکتبی آنان جدا شوند نباید از بازگشت آنها مأیوس شد، چرا که خداوند بر همه چیز قادر است، اوست که می‌تواند دلها را دگرگون سازد، و اوست که گناهان و خطاهای بندگانش را می‌بخشد، لذا در پایان آیه می‌افزاید: «و خداوند تواناست و آمرزنده و مهربان است» (و الله قدیر و الله غفور رحیم).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
