آیه 10 سوره اعراف
| <<9 | آیه 10 سوره اعراف | 11>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و همانا ما شما (فرزندان آدم) را در زمین تمکین و اقتدار بخشیدیم و در آن بر شما معاش و روزی مقرر داشتیم، لیکن اندک شکر نعمتهای خدای را به جا می‌آرید.
و شما را در زمین جای دادیم، و در آن برای شما وسایل و ابزارزندگی قرار دادیم، ولی بسیار اندک و کم، سپاس می گزارید.
و قطعاً شما را در زمين قدرت عمل داديم، و براى شما در آن، وسايل معيشت نهاديم، [اما] چه كم سپاسگزارى مى‌كنيد.
در زمين جايگاهتان داديم و راه‌هاى معيشتتان را در آن قرار داديم. و چه اندك سپاس مى‌گزاريد.
ما تسلّط و مالکیّت و حکومت بر زمین را برای شما قرار دادیم؛ و انواع وسایل زندگی را برای شما فراهم ساختیم؛ اما کمتر شکرگزاری می‌کنید!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَکَّنَّاکُمْ»: شما را قدرت و نعمت دادیم. و قوّه و سلطه بخشیدیم. به شما مکان و مأوی دادیم. «مَعَایِشَ»: جمع مَعیشة و مَعاش، وسائل زندگی و مایه بقاء. از قبیل: خوردنیها و نوشیدنیها.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ قَلِيلًا ما تَشْكُرُونَ «10»
و همانا در زمين به شما تمكّن داديم و براى شما در آن، (انواع) وسايل زندگى را فراهم ساختيم، (امّا شما) اندك شكرگزارى مى‌كنيد.
پیام ها
1- يادآورى و توجّه به نعمت‌هاى الهى، زمينه‌ى شكوفايى معرفت و محبّت و تسليم خدا شدن است. «وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ»
2- حقّ بهره‌گيرى از امكانات زمين، براى همه‌ى انسان‌هاست ومخصوص گروه خاصّى نيست. «مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ»
3- آفرينش زمين و شرايط آن (از نظر گردش، حرارت، نور، جذب و دفع آبها و گياهان، قبول فضولات و تحويل سبزى‌ها و ميوه‌ها و ...) به گونه‌اى است كه انسان مى‌تواند در آن نيازمندى‌هاى خود را برطرف كند. «مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ»
4- قوانين حاكم بر طبيعت، به نوعى است كه انسان مى‌تواند بر آن سلطه داشته باشد و آن را در اختيار بگيرد. اگر خداوند آن را رام نمى‌ساخت، بشر به
جلد 3 - صفحه 25
تنهايى قدرت مهار كردن و بهره گيرى از آن را نداشت. «مَكَّنَّاكُمْ»
5- زمين، در اختيار و مسخّر انسان قرار داده شده تا به رشد و كمال برسد و معيشت خود را تأمين كند. مَكَّنَّاكُمْ ... سعدى مى‌گويد:
ابر و باد و مه خورشيد و فلك در كارند
تا تو نانى به كف آرى و به غفلت نخورى
6- نعمتها بايد زمينه‌ساز شكر باشد، نه عامل غفلت و عيّاشى. «تَشْكُرُونَ»
7- انسان ناسپاس است و قرآن، مكرّر از كم‌سپاسى مردم و غفلت و بى‌ايمانى غالب آنان سخن گفته است. «قَلِيلًا ما تَشْكُرُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ قَلِيلاً ما تَشْكُرُونَ «10»
بعد از آن ذكر نعم خود را بر جميع مكلفان از تمكين در ارض و خلق ارزاق و ارسال رسل و انزال كتب براى هدايت ايشان فرمايد:
وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ: و هر آينه به تحقيق كه متمكن ساختيم و جاى داديم شما آدميان را در زمين جهت سكنى و زرع و تصرف در آن. بنا بقولى خطاب به اهل مكه، يعنى: اى اهل مكه، شما را مكنت و دستگاه داديم در زمين تا سير مى‌كنيد به شام و يمن در تابستان و زمستان، وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ: و قرار داديم براى شما در زمين اسباب زندگانى از زراعت و تجارت و صناعت و آنچه سبب سعه معيشت و زندگانى است. با وجود اين كثرت نعم عظيمه قَلِيلًا ما تَشْكُرُونَ: اندكى شكر مى‌گوئيد يا قليلند از شما كه به مراسم شكر گذارى و سپاسدارى قيام نمايند.
در كافى- از حضرت صادق عليه السّلام قال: مكتوب فى التّورية اشكر من انعم عليك و انعم على من شكرك فانّه لا زوال للنّعماء اذا شكرت و لا بقاء لها اذا كفرت، الشّكر زيادة فى النّعم و امان من الغير. «1» فرمود: مكتوب است، در تورات، شكر كن كسى را كه انعام فرمايد تو را، و انعام كن بر كسى كه شكر گويد. بدرستى كه زوال نيست براى نعمتها هر گاه شكر كنى تو، و بقائى نيست براى آنها هرگاه كفران كنى. شكر زيادتى در نعم، و امان از تغيير.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِيها مَعايِشَ قَلِيلاً ما تَشْكُرُونَ «10»
ترجمه
و هر آينه بتحقيق متمكّن نموديم شما را در زمين و قرار داديم براى شما
جلد 2 صفحه 411
در آن موجبات تعيّش را اندكى شكر ميكنيد.
تفسير
خداوند متعال بنى آدم را در زمين متمكّن و متصرف فرمود و لوازم معيشت و عيش را از ماكول و مشروب و مركوب و ملبوس و ملموس براى ايشان آماده و مهيّا فرمود و بندگان شاكر خدا در ميان خلق كمند و آنها هم كمتر از حق نعمت الهى شكرگزارى مينمايند از دست و زبان كه برآيد كز عهده شكرش بدر آيد و بنابر اين كلمه قليلا حال است از شاكر باعتبار كمى شكر آنها يا از شكر و كلمه ما زائده براى تاكيد است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَد مَكَّنّاكُم فِي الأَرض‌ِ وَ جَعَلنا لَكُم فِيها مَعايِشَ قَلِيلاً ما تَشكُرُون‌َ «10»
و هرآينه ما شما را متمكن كرديم و مكنت داديم در زمين و قرار داديم براي شما اشيايي را که بآنها تعيش و زندگاني كنيد بسيار كم است شكرگزاري شما وَ لَقَد مَكَّنّاكُم مكنت و تمكن بر فعل منوط بقوت و قدرت و وجود اسباب و معدات و شرائط و رفع جميع موانع که اگر يكي از آنها مفقود شد تمكن نيست و خداوند تفضلا قوّت و قدرت داده و تمام اسباب و آلات فعل را فراهم فرموده و معدات را براي فعل ايجاد فرموده و رفع جميع موانع از صدور فعل نموده
ابر و باد و مه و خورشيد و فلك در كارند
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 10)- مقام با عظمت انسان در جهان هستی! به دنبال آیاتی که اشاره به مبدء و معاد در آنها شده بود در این آیه و آیات بعد، «انسان» و عظمت و اهمیت مقام او و چگونگی آفرینش او و افتخاراتی که خداوند به او داده، مورد بحث قرار داده، می‌فرماید: «ما مالکیت و حکومت، و تسلط شما را بر زمین، مقرر داشتیم» (وَ لَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ فِی الْأَرْضِ).
«و انواع وسایل زندگی را برای شما در آن قرار دادیم» (وَ جَعَلْنا لَکُمْ فِیها مَعایِشَ). «اما با این حال کمتر شکر این همه نعمت و موهبت را به جای می‌آورید» (قَلِیلًا ما تَشْکُرُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
