زباله
به معناى محلى است كه آب را در خود نگه مى‌دارد، محل پر آب. روستايى آباد و مسكونى بوده كه طوايفى از بنى اسد در آنجا مى‌زيستند. در همين منزلگاه بود كه امام، خبر شهادت «عبدالله بن يقطر» را شنيد.
او فرستاده سیدالشهدا علیه السلام به سوى كوفيان و حضرت مسلم بود كه همزمان با شهادت مسلم و هانى، شهيد شد. در آن محل قلعه و مسجدى مربوط به بنى اسد بود. محل به نام زباله بنت مسعر شهرت يافته است.[۱]
در همانجا نيز، خبر شهادت قيس بن مسهر (پيك اعزامى خود به كوفه) را شنيد. آنگاه اوضاع كوفه را براى همراهان تشريح كرد و از بى وفايى و سست عهدى كوفيان گفت، سپس بيعت خويش را از همراهان برداشت و فرمود: هر كس مى‌خواهد، برگردد. پيروانمان ما را خوار ساختند.
به گفته برخى مورخان جمعى از آن لحظه به بعد از چپ و راست متفرق شدند. صبح فردا به يارانش فرمود تا آب همراه بردارند و راه را به سوى كوفه ادامه دهند.
پانویس
- ↑ مقتل الحسين، مقرم، ص 213، الحسين في طريقه الى الشهادة، ص 87.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
