نذر
نذر، التزام به انجام يا ترك عملى به نحو خاص بخاطر خداست كه با صيغه خاصى منعقد مى‌شود، مثل «لله على...» و انجام آنچه كه نذر شده واجب است و تخلف از آن گناه است و كفاره دارد.[۱]
علاقه‌مندان به اهل بيت و امام حسين علیه السلام گاهى انجام برخى از امور را نذر مى‌كردند تا ملزم شوند آن را ادا كنند، از قبيل: نذر زيارت امام حسين علیه السلام، عزادارى براى آن حضرت، برپايى مجالس و تعزيه و ذكر مصيبت، اهداى وسيله يا پولى براى حرم يا زوار، اطعام، شركت در دستجات زنجيرزنى و عزادارى، ساختن تكيه يا حسينيه و...
اين گونه نذرها به طور طبيعى تامين كننده بخشى از هزينه‌هاى احياى عاشورا و ترويج خط اهل بيت علیهم السلام است و به كمكهاى مالى و جنسى يا انجام خدمات مربوط به سیدالشهدا علیه السلام جنبه معنوى و قداست مى‌بخشد و افراد با افتخار به چنين كارهايى اقدام مى‌كنند.
در ميان مردم، سنت هايى همچون آش نذرى، سفره نذرى، گوسفند نذرى، شله‌زرد، ترحلوا و... متداول است كه اغلب با نذر، بر خود واجب مى‌سازند و در كنار آن مرثيه‌خوانى انجام مى‌گيرد و اين اطعامها به ياد اهل بيت علیهم السلام است.
پانویس
- ↑ تحرير الوسيله، امام خمينى ره، ص 237.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
