شریعه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
در لغت، به معناى راهى است كه به آب رود يا دريا منتهى مى‌شود. آبشخور، جاى برداشتن آب از رودخانه، نهر كوچكتر كه آب رود. از آن طريق بر دشت، مسلط مى‌شود.
لغات ديگر اين اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شريعه فرات [۱] در روز عاشورا، عباس بن على علیه السلام براى آب آوردن از فرات به شريعه رفت.
در حاشيه رودخانه فرات، منطقه نخلستانى بود. در همان شريعه بود كه در پشت نخل كمين كرده دست راست او را از كار انداختند و در همان مسير به شهادت رسيد و همانجا نيز دفن شد.
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
