حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام
حضرت «عبدالعظيم» عليه السلام فرزند عبدالله بن علي، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌‌رسد. پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قيس.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظيم عليه السلام در چهارم ربیع الثانی سال 173 هجري قمري در شهر مقدس مدينه واقع شده است و مدت 79 سال عمر بابركت او با دوران امامت چهار امام معصوم، يعني امام موسي كاظم عليه السلام، امام رضا علیه السلام، امام محمد تقی عليه السلام و امام علی النقی عليه السلام مقارن بوده و محضر مبارك امام رضا عليه السلام، امام محمدتقي عليه اسلام و امام هادی عليه السلام را درك كرده و احاديث فراواني از آنان روايت كرده است.
اين فرزند حضرت پیامبر صلی الله عليه و آله و سلم، از آن‌جا كه از نوادگان حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام است به «حسني» شهرت يافته است.
حضرت عبدالعظیم حسنی از دانشمندان و راویان حدیث مورد اعتماد اهل بیت علیهم‌السلام بوده است. مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان او را صاحب کتاب «خطب امیرالمومنین» علیه السلام و کتاب «یوم و لیله» ذکر نموده است.
همچنین آن بزرگوار دین خود را به امام زمانش عرضه کرد و حضرت تصدیق او نمود و فرمود ای ابوالقاسم این به خدا دین خداست که پسندیده برای بندگانش؛ ثابت باش بر آن، ثابت دارد خدا تو را به قول، پا بر جا در دنیا و آخرت.
شیخ صدوق در کتاب صفات شیعه از امام هادی علیه السلام نقل کرده که به ایشان فرمودند: انت ولیُنا حقاً؛ تو به حقیقت از دوستان و یاران ما هستی.
صاحب ابن عباد در احوالات آن جناب نوشته که حضرت از بیم خلفای زمان خویش (خلفای عباسی) که شیعیان را سخت آزار و اذیت می‌نمودند ترک وطن نمود و به عنوان آن که قاصد و پیک است به ری آمد و مخفی شد و در منزل یکی از شیعیان سکنی گزید.
گفتار علما درباره حضرت عبدالعظیم
«صاحب ابن عباد» در وصف علم عبدالعظیم گفته است: «روایت کرده ابوتراب رویانی که گفت شنیدم از ابوحماد رازی که می گفت وارد شدم بر حضرت امام «علی النقی» علیه السلام در «سُرّ مَن رای»، پس سوال کردم از آن حضرت جمله‌ای از مسائل حلال و حرام خود و جواب فرمود مسائل مرا؛ سپس حضرت فرمود ای حماد هرگاه مشکل شد بر تو چیزی از امور دینت پس سوال کن آن را از عبدالعظیم ابن عبدالله حسنی و سلام مرا به او برسان. همچنین امام هادی علیه السلام فرمود: «اگر زیارت می‌کردی قبر عبدالعظیم حسنی را که نزد شماست، هر آینه مثل کسی بودی که امام حسین علیه السلام را زیارت کرده باشد».
نجاشی در رجال خود حضرت عبدالعظيم عليه السلام را پس از ذکر شجره‌اش، صاحب کتاب «خطب اميرالمؤمنين» عليه السلام ذکر نموده است.
مرحوم ميرزا حسين نوري محدث قرن اخير در مستدرک الوسائل صفحه 614 ذکر نام و معروفيت وي را به امانت و راستگويي و درستکاري و اهل زهد و عبادت بودن تأکيد می‌‌نمايد و از قول حضرت ابوالحسن الهادي عليه السلام پاداش زيارت او را بهشت می‌‌داند.
مرحوم کجوري در «روح و ريحان» از قول سید مرتضی علم الهدي، حديث عرض دين آن حضرت را نقل کرده است.
مرحوم مجلسی در «هدية الزائرين» ص 546 از مزارات معلوم و مشهور، مرقد منور حضرت عبدالعظيم عليه السلام را در مقابل شجره ري ذکر می‌‌کند.
شیخ الطائفه نیز در رجال خود حضرت عبدالعظيم عليه السلام را از اصحاب امام هادی عليه السلام ذکر کرده و در پايان نام او را به «رضي الله عنه» ياد نموده که رضي الله عنه نزد اصحاب حديث با اهميت است.
علامه حلی در خلاصه الاقوال، حضرت عبدالعظيم را جزء «ثقات» و «ممدوحين» ذکر کرده و مرحوم شیخ صدوق در صفحه 92 «ثواب الاعمال» از محاسن برقي حديثي را از حضرت عبدالعظيم عليه السلام نقل کرده و صاحب محاسن او را رضي قلمداد نموده است.
مرحوم میرداماد رحمةالله عليه در راشحه خامسه از «رواشح السماويه» گفته است: واضح است که طريق عبدالعظيم حسني عليه السلام «حسن» شمرده شود، زيرا که اهل حديث و علما رجال وي را مدح و توصيف و تمجيد نموده‌اند... مگر حضرت هادي عليه السلام به او نفرمود، تو به حق از دوستان ما هستي؛ اين فرمايش امام عليه السلام جامع‌ترين تعريف درباره حضرت عبد العظیم با در نظر گرفتن شرافت، نسب و عظمت خانوادگي اوست.
منابع
(1). کتاب مفاتیح الجنان.
(2). سایت اختصاصی آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی.
