سوره واقعه
ابن عباس و قتاده گويند: سوره واقعه مکی است، مگر يك آيه از آن كه در مدينه نازل شده و آن آيه (وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ). آیه 82
و بعضى گفتهاند: مكّى است مگر قول او «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ» آیه 13 و قول او: (أَفَبِهذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ) آیه 81 كه در مسافرت و هجرت آن حضرت به مدينه نازل شده است.
محتویات
عدد آيات
نود و نه آيه حجازى و شامى است و نود و هفت آيه بصرى و نود و شش آيه كوفى است. اختلاف آن در چهارده آيه است، پس اصحاب الميمنه و اصحاب المشئمه و اصحاب الشمال سه آيه غير كوفى است و اصحاب اليمين يك آيه غير كوفى و مدنی اخير است...
فضيلت سوره
ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: كسى كه سوره واقعه را بخواند از غافلين نوشته نشود.
و از مسروق روايت شده كه گويد: كسى كه مي خواهد خبر پيشينيان و خبر اهل بهشت و خبر اهل آتش و خبر دنيا و خبر آخرت را بداند پس سوره واقعه را بخواند.
و از ابن مسعود روايت شده كه من از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله شنيدم كه مي فرمود هر كس سوره واقعه را هر شب بخواند هرگز نياز و تنگدستى و فقر باو نرسد.
و عياشى به اسنادش از زيد شحام از حضرت امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه سوره «واقعه» را پيش از خوابيدن بخواند خدا را ملاقات كند در حالى كه صورت او مانند ماه شب چهارده خواهد بود.
و از ابى بصير از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه گفت: كسى كه در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوست دارد و محبّت او را در دل تمام مردم قرار دهد و هرگز در دنيا بدى و فقر و آفتى از آفات دنيا نبيند، و از رفقاء امیر المؤمنین عليه السلام خواهد بود.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج24، ص126.