آیه ۴۲ فاطر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءهُمْ نَذِیرٌ لَّیَكُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

به خدا قسم های سخت خوردند که اگر بیم دهنده ای بیاید بهتر از هر امت دیگر هدایت یابند ولی چون بیم دهنده ای آمد جز نفرتشان نیفزود.

نزول

قبل از بعثت رسول اکرم صلى الله علیه و آله وقتى که به کفار قریش مى گفتند اهل کتاب پیامبران خویش را دروغ زن دانسته و تکذیب می‌نمودند، اینان مى گفتند: خداوند لعنت کند یهود و نصارى را که پیامبرانشان را دروغ زن می‌دانستند سپس قسم خوردند که اگر پیامبرى از میان ما برخیزد به او ایمان آورده و کتاب او را گرامى می‌داریم و وقتى که پیامبر مبعوث گردید، او را نپذیرفتند و بر کفر و شرک خویش مى بودند تا این که این آیه براى آن‌ها نازل گردید.[۱]

ابن ابى هلال گوید: قریش از کسانى بودند که مى گفتند: اگر خداوند پیامبرى از میان ما برگزیند هیچ امتى مانند ما نسبت به خداوند مطیع تر و نسبت به پیامبر فرمانبردارتر و نسبت به کتاب آسمانى متمسّک تر نخواهد بود ولى وقتى که پیامبر آمد، معلوم شد دروغ مى گفتند ولذا این آیه و آیه 157 سوره انعام (چنان که در صفحات 353 و 354 ذکر شده است) و آیه 168 سوره صافات نازل گردید، و یهودیان کسانى بودند که به خاطر وجود محمد که بعد مى باید بیاید استفتاح بر نصارى می‌کردند.[۲]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار.
  2. تفسیر ابن ابى حاتم.

منابع

پیوندها